ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1938
“มืออาชีพ?!”
เฮเซล มาโลนแสดงรอยยิ้มเย้ยหยัน
“อีวอนน์ ซาเวียร์ อย่าไปหลงกลไอ้ขยะไร้ค่านี่!
“ดูที่แขนขาลีบ ๆ ของเขาสิของเขา เขาดูเป็นมืออาชีพตรงไหน?
“หรือคุณไม่เห็นมารยาทอันสูงส่งของเขาหรือยัง?
“คุณคิดว่าในมอร์ดูจะมีสักกี่คนที่มีทักษะเหนือกว่านายน้อยดันเคน?
“ถึงอย่างนั้น คุณไม่ต้องกังวลหรอก เขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อเป็นของคุณ! ตรงกันข้าม เขามาที่นี่เพื่อรักษาสถานที่ให้ปลอดภัยเท่านั้น!
“เมื่อมีเขาอยู่ใกล้ ๆ แม้แต่ตระกูลสมิธก็แตะต้องคุณไม่ได้!
“แม้แต่เฮกเตอร์ ทอมป์สันเองก็ต้องยำเกรงเขาอยู่หน่อย ๆ!”
เฮเซลจ้องมองอย่างเย็นชาไปยังฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยความดูถูกหลังจากคำพูดของเธอ
“แค่คนบ้านนอกจะไปเทียบกับยอดฝีมืออย่างเขาได้อย่างไร?”
“พวกเขาต่างกันราวฟ้ากับเหวเชียวนะ!”
เหล่าสาวงามหยิบโทรศัพท์ออกมาค้นหาวิดีโอของแกรี่ ดันเคน และเปิดมันให้อีวอนน์ดู
ในวิดีโอดังกล่าว แกรี่ดูมีความสามารถอย่างมาก ไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้ มีวิดีโอที่เขาทุบอิฐให้แตกด้วยกำปั้น ด้วยการเตะเพียงครั้งเดียวแรงมีอะไรต่างๆอีกมากมาย
มืออาชีพตัวจริงจะไม่แสดงออกแบบนี้ แม้ว่าพวกเขาจะทำสิ่งนี้ได้จริง ๆ ก็ตาม
ในทางกลับกัน แกรี่ใช้ทักษะของเขาเป็นเนื้อหาและตัดต่อวิดีโอด้วยเพลงแบ็คกราวด์แบบดั้งเดิม ทำให้เขากลายเป็นคนดังที่มีชื่อเสียงในดูริน
นอกจากชื่อของเขาในฐานะแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานแล้ว ใบหน้าที่หล่อเหลายังทำให้เขามีเสน่ห์โดยธรรมชาติ
เฮเซลไม่เพียงแต่พยายามโน้มน้าวอีวอนน์เท่านั้น แม้แต่คนอื่น ๆ ก็บังคับเธอเช่นกัน โดยบอกว่าเธอไม่ควรปฏิเสธข้อเสนอดังกล่าวเพราะแกรี่ใจกว้างมาก
ยิ่งกว่านั้น ดาราดังและสตรีผู้มั่งคั่งหลายคนในมอร์ดูก็ไม่สามารถจ้างเขาได้แม้แต่คืนเดียว ต่อให้จะได้เป็นเจ้าของเงินทั้งโลกก็ตาม
แกรี่เหนือชั้นกว่าฮาร์วีย์ ยอร์กแน่นอน ไม่มีทางที่ฮาร์วีย์จะเทียบเขาได้!
ผู้ช่วยมัลลินส์จ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย้ยหยันด้วยท่าทางเยือกเย็น
เธอคงไม่พาผู้ชายคนนี้มา ถ้าเธอรู้ว่าเขาน่ารังเกียจขนาดนั้น
ผู้ช่วยมัลลินส์กำลังคิดหาสถานที่สำหรับฆ่าเชื้อในรถเพื่อที่เธอจะได้กำจัดกลิ่นของคนบ้านนอกอย่างเขาออกไปให้หมดจด
ขณะที่ทุกคนซุบซิบกันไม่หยุด โทรศัพท์ของผู้ช่วยมัลลินส์ก็ดังขึ้น เธอรีบรับสายแล้วพูดอย่างแผ่วเบาว่า คุณมาโลน นายน้อยดันเคนมาแล้ว!
“เร็วเข้า! เราต้องต้อนรับเขา!”
เฮเซลรีบลุกขึ้นยืน
“นายน้อยดันเคนเป็นคนสุขุมรอบคอบ ฉันอยากจะเลี้ยงเขาด้วยอาหารที่มอร์ดู แบงเควท
“แต่เขาบอกว่าเขากำลังฝึกฝนตัวเองอยู่ กินแค่ผักก็คงไม่เป็นไรมั้ง
“ฉันใช้ชื่อนายน้อยดันเคนจองห้องอาหารนี้มาด้วยซ้ำ! ถ้าไม่มีเขา เราคงไม่ได้มาถ่ายรูปและทานอาหารกันที่นี่!
“อีวอนน์ มานี่แล้ว! มาทักทายนายน้อยดันเคนด้วยกันเถอะ!”
เฮเซลและคนอื่น ๆ ยืนขึ้นราวกับว่าพวกเธอเป็นคนรับใช้ที่กำลังต้อนรับการมาถึงของกษัตริย์ ใบหน้าของพวกเธอขึ้นสีในขณะที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
อีวอนน์ถอนหายใจ เนื่องจากเธอเป็นเพื่อนกับเฮเซล เธอจึงต้องตามน้ำไปเพราะเห็นแก่เธอ…
แม้ว่าอีวอนน์จะไม่ได้สนใจแกรี่เลยแม้แต่นิดเดียวก็ตามที
ในทางกลับกันฮาร์วีย์กำลังชงชาให้ตัวเองอย่างไม่สนโลก
เขาไม่ได้ติดต่อกับแกรี่เลยแม้แต่ประโยคเดียว เบลลามี เบลคเป็นคนจัดการทั้งหมด
ฮาร์วีย์อยากเห็นคนที่เบลลามี่จ้างมา
“คุณมาโลน คุณก็อยู่ที่นี่ด้วย”
ไม่ทันใดนั้นเอง ชายรูปร่างสูงและหล่อเหลาพร้อมกับเสียงพึมพำก็เดินเข้ามาในห้องอาหาร
เขาสูงประมาณห้าฟุตเก้านิ้ว มีรอยที่ดูเหมือนรอยแผลเป็นจากมีดบนใบหน้า
ที่สำคัญที่สุดก็คือการที่เขาสวมชุดอาร์มานีสีน้ำตาลแดง ซึ่งปรับเย็บด้วยไหมสีทองเข้มสไตล์โกธิค ชุดสูทของเขาทำให้เขาดูเหมือนราชวงศ์ยุโรปเหนือ
