ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1947
แม้ว่าจะต้องมีจุดประสงค์ในการมาร่วมการสังสรรค์และงานเลี้ยง…
แต่ฮาร์วีย์ก็ไม่สนใจกิจกรรมที่เรียกว่าปาร์ตี้เลยสักนิด ถ้าไม่ใช่เพราะอีวอนน์ต้องเข้าสังคมบ้าง เขาคงพาเธอกลับแล้ว
หลังจากตรวจดูเหตุการณ์ครู่หนึ่งและแน่ใจว่าไม่มีอันตรายใด ๆ ฮาร์วีย์ก็เดินไปที่ล็อบบี้ด้านนอกเพื่อสั่งอาหาร
“นายน้อยยอร์ก!”
“หัวหน้าสาขา!”
ขณะที่ฮาร์วีย์นั่งลง จัสตินและลีโอนาร์ดซึ่งรอเขาอยู่เป็นเวลานานจากระยะไกลก็รีบวิ่งไปด้านข้างของเขาด้วยความเคารพและยืนต่อหน้าเขาพร้อมกับโค้งคำนับ
ทั้งสองถือเป็นคนดังที่มีชื่อเสียงในระดับชนชั้นสูงของมอร์ดูแต่ในตอนนี้พวกเขากลับทำตัวไม่ต่างไปจากลูกน้องของฮาร์วีย์และไม่กล้าทำตัวหยิ่งทะนงแต่อย่างใด
หากมองใกล้ ๆ จะมีรอยฝ่ามือที่สดบนใบหน้าของจัสตินและลีโอนาร์ด แม้ว่าพวกเขาจะทาครีมลบริ้วรอยฝ่ามือแล้ว แต่มันก็ยังดูน่าตกใจเล็กน้อย
ฮาร์วีย์จิบชาของเขาและพูดอย่างเฉยเมยว่า “เกิดอะไรขึ้น คุณสองคน? พวกคุณมาที่นี่เพื่อแก้แค้นเหรอ?
“มันมีปัญหากับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนั้นหรอ
“เห็นผมอยู่คนเดียวแบบนี้แล้วอยากจะทุบผมให้ตายเลยหรือไง?”
รอยยิ้มบนใบหน้าของทั้งจัสตินและลีโอนาร์ดแข็งทื่อเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ พวกเขารู้สึกอับอายอย่างที่สุด
จัสตินเป็นคนแรกที่โค้งคำนับและพูดว่า “หัวหน้าสาขา คุณต้องล้อเล่นแน่ ๆ!”
“ฉันยอมรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ฉันไม่กล้าคิดอะไรไปไกลหรอก”
ฮาร์วีย์ฉายรอยยิ้มที่ยิ้มแต่ปากไปให้พวกเขา เขาคว้าถ้วยชาแล้วโยนไปอีกห้องหนึ่ง
‘ตุบ!’ ประตูห้องถัดไปถูกทุบให้เปิดออกในทันที เหล่าผู้ยึดมั่นในมิจฉาทิฏฐิของจัสตินหลายคนกำลังยืนรออยู่ข้างใน และตอนนี้พวกเขาทั้งหมดล้วนมีสีหน้าเคอะเขิน
“ไม่กล้าคิดอะไรเลยงั้นเหรอ?
“ถึงกระนั้น พวกคุณกลับมาหารือกัน นั่นไม่ใช่เพราะพวกคุณอยากจะจัดการกับผมเหรอ?
“นี่มันหมายความว่าพวกคุณไม่ได้คิดอะไรไปอื่นไกลเลยงั้นสินะ?”
ใบหน้าของจัสตินเปลี่ยนสีหลายครั้ง ความกลัวปกคลุมใจจนเขาพูดตะกุกตะกัก “หัวหน้าสาขา ได้โปรดอย่าแกล้งฉันเลย
“เรามารวมตัวกันที่นี่คืนนี้เพื่อหารือเกี่ยวกับวิธีขอโทษคุณ ฉันสัญญาว่าเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกในอนาคต!
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เราจะมองคุณเป็นผู้นำ ผู้ซึ่งคอยแนะนำเราและหากเราจะปฏิบัติตามทุกคำสั่งของคุณ!
“ส่วนเรื่องของไคท์ คุณก็วางใจได้เลย!
“ฉันได้ขอโทษเธอไปแล้ว ส่วนเรื่องแม่ของเธอ ฉันได้ใช้เส้นสายของฉันจัดการให้เธอเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลอันทรงเกียรติในฮ่องกงไปแล้ว!
“ฉันจะเชิญผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรองมาทำการรักษาและปฏิบัติต่อเธออย่างดีด้วย
“อีกครั้ง ตั้งแต่วันนี้ไปไคท์จะเป็นสมาชิกที่สำคัญที่สุดในบรรดาคนรุ่นใหม่ในสายตระกูลของฉันด้วย!
“ตอนนี้ แม้แต่ในรุ่นของฉัน คำพูดของฉันก็ไม่มีประสิทธิภาพเท่าคำพูดของเธอ!
“ฉันเจตนาดีนะ ได้โปรดเชื่อฉันเถอะ หัวหน้าสาขา!
“ฉันรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะมาพูดอะไรตอนนี้ แต่ถึงอย่างนั้น ถ้าฉันทำให้คุณหรือไคท์ขุ่นเคืองใจ หรือทำอะไรไม่ดีกับหลงเหมิน ฉันจะคุกเข่าต่อหน้าคุณทันที ฉันจะจัดการตัวเองเอง!”
จัสตินสาบาน
แม้ว่าฮาร์วีย์จะทำให้เขาขายหน้าอยู่เสมอ และแม้กระทั่งแย่งตำแหน่งหัวหน้าสาขาที่อยู่ห่างจากเขาเพียงแค่เอื้อมมือไป…
แต่จัสตินก็รู้ดีว่าเขาไม่มีสิทธิ์แข่งขันกับฮาร์วีย์
ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่เพียงแต่เป็นหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูเท่านั้น แต่เขายังเป็นเจ้าของไคเซ็น กรุ๊ปและเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอ อีกด้วย
ลำพังทักษะของเขาก็น่ากลัวอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าใครหน้าไหนจะสามารถท้าทายเขาได้
ไม่ต้องพูดถึงจัสตินด้วยซ้ำ! คงไม่มีใครรู้ แต่จัสตินเชื่อมั่นว่าต่อให้ตระกูลวอล์คเกอร์ทั้งตระกูลจะร่วมกันทำร้ายฮาร์วีย์ แต่ฮาร์วีย์ก็จะยังสามารถเหยียบย่ำพวกเขาไว้ใต้ฝ่าเท้าได้อย่างง่ายดายอยู่วันยันค่ำ
หากต้องเป็นเช่นนั้น จัสตินยินดีจะยอมจำนนต่อฮาร์วีย์
ทันทีที่จัสตินเห็นฮาร์วีย์ เขาก็ละความดื้อดึงหยดสุดท้ายของตัวเองลงและยอมจำนนต่อฮาร์วีย์ในที่สุด
