ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1975
จิโร่ อากาโนะมีสมอง เขารู้ว่าพี่ชายของเขากำลังหวาดกลัว
เขายกมือขึ้นกอบกุมใบหน้าแล้วรีบวิ่งไปยืนต่อหน้าเฮเซล มาโลนและคนอื่น ๆ จากนั้นก็คุกเข่าลง
“คุณมาโลน คุณดันเคน ผมขอโทษที่วันนี้ทำให้พวกคุณไม่พอใจ!
“ได้โปรดยกโทษให้กับความรู้เท่าไม่ถึงการของผมด้วย!
“ผมต้องขอโทษพวกคุณด้วยจริงๆ!
“ขอร้องเถอะนะ ผมขอร้องพวกคุณ ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้ง!”
จิโร่ อากาโนะเริ่มตบตัวเองหลายครั้งหลังจากพูดเช่นนั้น
ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ติดตามเขาก็เริ่มคุกเข่าและร้องขอความเมตตาไปด้วย
เปลือกตาของเรียว อากาโนะกระตุกอย่างรุนแรง จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าโค้งคำนับขอโทษ “คุณมาโลน ผมขอโทษที่เมื่อครู่ทำให้คุณไม่พอใจ ขออภัยในความไม่สะดวก!”
ในขณะที่เขาพูด เขามองไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างตื่นตระหนกเพื่อดูว่าฮาร์วีย์พอใจหรือไม่
“คุณคือเรียว อากาโนะใช่ไหม? ดีมากทีเดียว!”
เฮเซลรู้สึกว่าเธอยืดอกได้มากขึ้นทันที หลังจากที่เห็นเรียว อากาโนะกลัวจนหัวหด
จากนั้นเธอก็เอื้อมมือไปตบหน้าเรียว อากาโนะ เธอพูดอย่างเฉยเมยว่า “ทุกคนที่นี่ต่างเป็นคนกว้างขวางมอร์ดูด้วยกันทั้งนั้น ฉันไม่สนหรอกว่าน้องชายของคุณจะไปขัดแข้งขัดขาใครเข้า ถึงแม้ว่าพวกคุณจะทำให้เราไม่พอใจ แต่ตราบใดที่คุณขอโทษอย่างจริงใจเราก็จะไม่เอาเรื่องคุณแล้วกัน
“วันนี้ฉันต้องการสอนบทเรียนให้คุณ ต่อไปนี้เวลาที่คุณอาศัยอยู่ในประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่คุณก็ไม่ควรทำตัวยโสโอหังแบบนี้ เผื่อคุณบังเอิญไปทำให้ตัวเองเดือดร้อน ถึงตอนนั้นจะไม่มีใครช่วยชีวิตคุณได้!
“ยิ่งไปก่อนนั้น คนอื่นเขาอาจไม่ใจกว้างเหมือนฉันก็ได้!”
เฮเซลเริ่มจิกหัวเรียว อากาโนะ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ดีว่าเธอไม่ควรบีบคั้นคนอย่างเขามากเกินไป
แม้ว่าตอนนี้อีกฝ่ายจะกลัวแกรี่ แต่แกรี่ก็ไม่สามารถอยู่เคียงข้างเธอไปได้ตลอด ดังนั้นก้านขอให้เลิกแล้วต่อกันไปย่อมเป็นทางออกที่ดีกว่า
“คุณมาโลน ผมเข้าใจแล้ว” เรียว อากาโนะเช็ดเหงื่อเย็น “คุณวางใจได้เลย ผมสัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก!
“ผมจะดูแลน้องชายที่ไร้ความสามารถของผมให้ดีกว่านี้ ผมจะสอนให้เขาเป็นคนดีและอ่อนน้อมถ่อมตนอยู่ตลอดเวลาเมื่ออยู่ในดินแดนของประเทศที่ยิ่งใหญ่นี้!
“ในเวลาเดียวกัน เพื่อแสดงความขอโทษ เราจะเป็นคนจ่ายค่าอาหารทั้งหมดของคุณในคืนนี้เอง!
“นอกจากนี้ เรายังขอมอบบัตรทองของชินดัน เวย์ บูโดกันไว้ให้คุณด้วย จากนี้ไปคุณจะเป็นสมาชิกวีไอพีของชินดัน เวย์ บูโดกันของเรา และคุณสามารถมาหาเราเพื่อรับการฝึกอบรมได้ตลอดเวลา!
“สำหรับเรื่องนี้เราเลิกแล้วต่อกันไปดีไหม?”
เรียว อากาโนะพยักหน้า โค้งคำนับ และดูราวกับว่าพวกเขาจะยอมรับความพ่ายแพ้ตราบใดที่เฮเซลพยักหน้า
เฮเซลรู้สึกพึงพอใจ ตั้งแต่เล็กจนโตนี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกภาคภูมิใจถึงขนาดนี้
สำหรับเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ที่อยู่ข้างหลังเธอ พวกเขาเหล่านั้นต่างพากันเชิดหน้าขึ้นสูงและยืนด้วยท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาว
ในตอนแรกพวกเขายังคิดกันอยู่เลยว่าพวกเขาต้องเป็นฝ่ายออกเงินเพื่อจ่ายค่าชดเชยและยอมประนีประนอมเพื่อให้ชาวประเทศหมู่เกาะพวกนั้นพอใจ
แต่ไม่คาดคิดเลยว่าเรื่องราวจะพลิกผันอย่างน่าประหลาดใจเช่นนี้ เรียว อากาโนะและน้องชายของเขากลับเป็นฝ่ายที่คุกเข่าและเอ่ยปากขอโทษแทนเสียอย่างนั้น
แต่ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่สมควรแล้ว!
ในขณะเดียวกันแกรี่ที่เงียบมานานก็พูดอย่างเย็นชาหลังจากเห็นว่าเรื่องนี้ใกล้จะถึงจุดจบ “เรียว อากาโนะนายคิดว่าทำแค่นี้แล้วปัญหาจะจบงั้นหรอ?
“ชาวประเทศหมู่เกาะของนายมักทำอะไรแบบนี้เสมอสินะ?
“นายคิดว่าแค่คุกเข่า คร่ำครวญ เอาอกเอาใจเล็ก ๆ น้อย ๆ และตบตัวเองไม่กี่ครั้งแล้วมันจะชดเชยให้กับสิ่งที่นายทำให้ฉันไม่พอใจได้งั้นหรอ?
“นายคงไม่รู้สินะว่าตำแหน่งแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานมันหมายถึงอะไร? หรือเพราะนายโกรธจนหน้ามืดตามัวไปแล้ว เรียว?!
“เชื่อไหมว่า ฉันสามารถทำให้นายปลิวไปได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว และจะสอนให้นายจะได้รู้เลยว่าอะไรเป็นอะไร!”
แกรี่ยืนขึ้นด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม