ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1985
“จูน คุณพูดอะไรของคุณ”
ใบหน้าของเคลลี่ มาโลนดูเย็นชา
“ฮาร์วีย์เป็นหลานชายของผม ถ้าผมไม่ปกป้องเขาในมอร์ดูแล้วใครจะปกป้องล่ะ?”
เมื่อเห็นว่าเคลลี่พร้อมที่จะรับผิดชอบทุกอย่างแทนฮาร์วีย์ ยอร์ก มิวะ ฟูจิฮาระและจูน ลีก็มองหน้ากัน “ดี! ครั้งนี้ฉันจะแสดงความเคารพต่อคุณลุงมาโลน!” มิวะพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างเย็นชา
“แต่จะไม่มีคราวหน้าอีกแล้ว!”
มิวะจึงหันหลังกลับและจากไป
ในทางกลับกันแกรี่ ดันเคนยิ้มและกอดอกเดินไปด้านข้าง
แม้ว่าเขาจะตั้งใจทำให้ฮาร์วีย์ลำบาก แต่เขาก็ยังแสดงออร่าความเป็นสุภาพบุรุษออกมา ในตอนนี้มีผู้หญิงล้อมรอบเขาอยู่ไม่น้อย
“มานี่สิ ฮาร์วีย์! เดี๋ยวลุงจะแนะนำให้หลานรู้จักคนสักสองสามคน”
หลังจากพาฮาร์วีย์ไปรอบ ๆ วิลล่า เคลลี่ก็พาเขาไปที่ชั้นสองเพื่อพบกับพวกระดับสูงสองสามคนจากสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู
ฮาร์วีย์คิดว่าเขาจะบังเอิญเจอคนที่เขารู้จัก แต่กลับกลายเป็นว่าเขาไม่รู้จักพวกที่ถูกเรียกว่าระดับสูงเลยสักคน
ราเชล ฮาร์ดี ไอเดน บาวเออร์และคนอื่น ๆ ไม่ได้มาปรากฏตัวที่นี่ในเย็นวันนั้น
พวกที่ถูกเรียกว่าระดับสูงไม่รู้ว่าฮาร์วีย์คือใคร
ในไม่ช้าฮาร์วีย์ก็เข้าใจว่าคนเหล่านั้นเป็นเพียงหัวหน้าฝ่ายระดับล่าง ๆ ในสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูเท่านั้น แน่นอนว่าพวกเขาไม่รู้ว่าฮาร์วีย์เป็นใคร
ในสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูมีสมาชิกหลายแสนคน แต่มีเพียงไม่กี่พันคนเท่านั้นที่เคยเห็นฮาร์วีย์
พวกระดับสูงของหลงเหมินไม่สนใจฮาร์วีย์และพูดว่า “ซีอีโอเคลลี่ ผมต้องยอมรับเลยว่าคุณเป็นคนที่ค่อนข้างโชคดี เพราะมีการแต่งตั้งหัวหน้าสาขาคนใหม่ บริษัทของคุณจึงมีรายชื่อได้เป็นหนึ่งในพันธมิตรที่เราจะร่วมงานด้วย แน่นอนว่าต่อไปคุณจะสามารถทำเงินได้มากมายมหาศาล!”
“คุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณเราหรอก ถ้ามีโอกาสคนควรได้พบกับหัวหน้าสาขาคนใหม่ของเรา เขาเป็นผู้ช่วยชีวิตคุณไว้เลยนะ!”
“ถูกต้อง! ว่ากันว่าหัวหน้าสาขายังอายุน้อยมาก เขาอายุแค่ยี่สิบเศษ ๆ เท่านั้น แต่ความสามารถและกลยุทธ์การต่อสู้ของเขานั้นไม่ธรรมดาเลย!”
“ราเชล ไอเดน จัสติน และพวกระดับสูงคนอื่น ๆ ไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ด้วยตัวเองแม้ว่าจะทุ่มสุดตัวแล้วก็ตาม”
“แต่หัวหน้าสาขาคนใหม่ของเราแก้ไขทุกอย่างได้ภายในเวลาไม่ถึงสัปดาห์นับตั้งแต่เขามาถึง!”
“พวกระดับสูงของสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูตอนนี้กำลังเกาะติดเขาแจ!”
“ว่ากันว่าแม้แต่นักสู้ที่เก่งที่สุดอย่างยูจีน โบวียังต้องคุกเข่าต่อหน้าเขา!”
“เขาเล่ากันว่าแม้แต่นายท่านแห่งหลงเหมินเองก็ชื่นชมเขามากเหมือนกัน! น่าเสียดายที่เขาปิดบังตัวตนที่แท้จริงมาตลอด”
“คนที่เห็นเขาต่อสู้บนสังเวียนไม่กล้าแม้แต่จะพูดถึงเขาสักคำ!”
“ซีอีโอเคลลี่ ถ้าคุณได้รู้จักหัวหน้าสาขาของเรา คุณก็ถือว่าถูกกำหนดให้แหวกไหว้อยู่ในเกียรติยศและความร่ำรวยไปตลอดชีวิต!”
สาวกของหลงเหมินเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ขณะที่พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับหัวหน้าสาขาคนใหม่
อย่างไรเสีย เขาก็ถูกคนนอกสร้างความโกลาหลภายในสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูจนต้องปวดหัวมานักต่อนัก
แต่หลังจากหัวหน้าสาขาคนใหม่ได้รับการแต่งตั้ง สาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูก็กลับมารุ่งเรืองดังเดิม
สาวกหลงเหมินเหล่านั้นจะต้องรู้สึกขอบคุณฮาร์วีย์เป็นธรรมดา
‘อายุราว ๆ ยี่สิบกว่า ๆ เองเหรอ?
‘สามารถแก้ปัญหาทุกอย่างในสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูได้ภายในหนึ่งสัปดาห์?
‘ราเชล ไอเดน จัสติน และพวกระดับสูงคนอื่น ๆ กำลังเกาะติดเขาแจ!
‘แม้แต่นายท่านแห่งหลงเหมินเองก็ชื่นชมเขามาก?!’
ข้อมูลนี้ทำให้เคลลี่และคนอื่น ๆ ค่อนข้างงุนงง
สาว ๆ ที่คลั่งไคล้ในตัวแกรี่ถูกเบี่ยงเบนความสนใจไป พวกเธอทุกคนรู้สึกร้อนรุ่มไปกับความหน้าหลงใหลเมื่อได้ยินบทสนทนาของพวกเขา
แกรี่ค่อนข้างน่าเกรงขาม แต่หัวหน้าสาขาคนใหม่นี้ก็ดูคล้ายจะเป็นชายหนุ่มที่มีความสามารถทีเดียว ผู้หญิงที่ไหนจะไม่ชอบผู้ชายที่อายุยังน้อยแต่มีอำนาจในมือมากขนาดนั้น?
