ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1999
“บอกมาตามตรงเลยดีกว่า คุณจงใจอวดวิลล่าหมายเลข 1 ของคุณให้มิวะ ฟูจิฮาระเห็นล่ะสิท่า เพราะคุณต้องการให้เหล่าอินฟลูเอนเซอร์ก็มีชื่อเสียงมากมายยอมพลีกายให้คุณ ใช่ไหม?”
“แถมคุณยังบอกว่าจะขึ้นบัญชีดำเธออีก! คุณอยากให้เธอเข้าหาคุณและมาพูดคุยกับคุณใช่หรือเปล่า!”
อีวอนน์หรี่ตาและเดินไปรอบ ๆ ห้องราวกับว่าเธอกำลังค้นหาหลักฐานของอาชญากรรม
ฮาร์วีย์รู้สึกว่าสิ่งที่เธอทำนั้นไร้สาระสิ้นดี ถ้าแมนดี้มาและพยายามตรวจสอบหา “หลักฐานทางคดี” ของเขาก็ดูสมเหตุสมผลอยู่ แต่อีวอนน์กำลังทำอะไรอยู่กันแน่?
เขาถอนหายใจและพูดทันทีว่า “อีวอนน์ คุณก็รู้จักผมดี ผมเกลียดคนต่างชาติที่สุด แล้วผมจะสนใจมิวะ ฟูจิฮาระได้ยังไง?”
“ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ระหว่างเราไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่นอน”
“หยุดทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ได้แล้ว”
ฮาร์วีย์รู้ดีว่าอีวอนน์รู้อยู่เต็มอกในความจริงที่ว่าเขาจะไม่มีวันคบหากับมิวะ ฟูจิฮาระ
อีวอนน์ค่อนข้างหึงหวงเพราะมิวะ แต่ถึงอย่างนั้นคน ๆ นั้นกลับไม่ได้สังเกตเห็นความหึงหวงของเธอเลย
ดังนั้นความขุ่นข้องหมองใจระหว่างอีวอนน์และฮาร์วีย์ก็ยิ่งน่าอึดอัดมากขึ้นไปอีก
อีวอนน์ย่นจมูกด้วยความไม่พอใจ “ซีอีโอยอร์ก หมายความว่ายังไงที่บอกว่าฉันทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่?”
“ฉันมีเบอร์โทรศัพท์ของพี่สะใภ้นะ เธอเคยบอกฉันว่าถ้าคุณมาที่มอร์ดู ฉันต้องช่วยเธอจับตาดูคุณและกันไม่ให้คุณไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น”
“ฉันจะโทรหาเธอเดี๋ยวนี้เลย แล้วมาดูกันว่าเธอจะเชื่อคุณไหม?”
ฮาร์วีย์รู้สึกปวดหัว “อย่า อย่า อย่า จะทำให้อะไรมันไปไกลขนาดนั้นเลย”
แม้ว่าเขาจะรู้ว่าแมนดี้จะเชื่อในตัวเขา แต่หากลิเลียนแม่ยายของเขารู้เรื่องนี้ เขาคงหนีไม่พ้นต้องประสบกับปัญหาใหญ่
อีวอนน์เชื่อว่าฮาร์วีย์เป็นผู้บริสุทธิ์…
แต่เมื่อเธอนึกถึงสิ่งที่มิวะทำสิ่งที่เธอก็อยากทำแต่กลับใจไม่กล้าพอ เธอก็รู้สึกโกรธ
เธอรู้สึกว่าเธอจำเป็นต้องใช้โอกาสนี้เพื่อเตือนฮาร์วีย์
เมื่อวานมีไคท์ วอล์คเกอร์ มาวันนี้ก็มีมิวะ ฟูจิฮาระ พรุ่งนี้จะเป็นเฮเซล มาโลนด้วยหรือเปล่า
ฮาร์วีย์ไม่รู้ว่าอีวอนน์กำลังคิดอะไรอยู่ในใจ เขาได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างอดไม่ได้
“นี่มันอะไรกัน?!”
ทันใดนั้น อีวอนน์ก็ดึงกางเกงชั้นในลายลูกไม้ออกมาจากเตียงแล้วเหวี่ยงใส่ฮาร์วีย์ด้วยความโกรธ
“ซีอีโอยอร์ก! ดูซิว่ามีอะไรอยู่บนเตียงของคุณ! มีอะไรจะแก้ตัวอีกไหม?”
“เธอจงใจวางสิ่งนี้ไว้บนเตียงของคุณเพื่อให้คุณได้ลิ้มรสของดีจากประเทศหมู่เกาะหรือเปล่า? หรือว่านี่เป็นงานอดิเรกพิเศษของคุณ ซีอีโอยอร์ก?”
ฮาร์วีย์จะบ้าตาย เขาควรอธิบายเรื่องนี้อย่างไร?
เขาไม่เคยคาดคิดว่ามิวะจะไร้ยางอายถึงขนาดที่เธอกล้าทำอะไรแบบนี้ลงไป
เขาควรอธิบายเรื่องนี้ยังไงดี…?
อีวอนน์จ้องมองฮาร์วีย์อย่างระแวดระวัง จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า “ซีอีโอยอร์ก ฉันคิดว่าเมื่อเร็ว ๆ มีอะไรผิดปกติกับคุณนะ คุณดูจะมีสาว ๆ รายล้อมไม่ห่างเลย”
“ฉันว่าฉันโทรหาพี่สะใภ้ดีกว่า”
ฮาร์วีย์ถอนหายใจ “ก็ได้ คุณโทรหาเธอเลยก็ได้ เพราะถึงคุณจะโทรหาเธอ ผมก็ยังเป็นผู้บริสุทธิ์อยู่ดี”
อีวอนน์มองดูฮาร์วีย์แวบนึง หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็หัวเราะคิกคักและพูดว่า “ซีอีโอยอร์ก เมื่อกี้คุณคิดว่าฉันเป็นสาวน้อยขี้อิจฉางั้นหรอ?”
ฮาร์วีย์พูดไม่ออก บางครั้งอีวอนน์ก็ทำตัวอ่อนโยนและมีเหตุผล แต่บางครั้งเธอก็หยิ่งผยองและเจ้าเล่ห์
การผสมผสานระหว่างสองบุคลิกที่ต่างกันของเธอทำให้เธอมีเสน่ห์ที่แปลกประหลาดเป็นพิเศษ
“เอาล่ะ วันนี้ฉันจะยกโทษให้คุณ และจะไปนอนแล้ว”
อีวอนน์ผลักฮาร์วีย์ออกจากห้อง หลังจากที่เขาไปแล้ว เธอก็ยืนพิงประตูและหัวเราะกับตัวเองเบา ๆ
