ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2026
“เท่าที่ฉันรู้ บุคคลเพียงผู้เดียวในมอร์ดูที่ชื่อลินช์คือผู้บังคับบัญชาสูงสุด เบนจามิน ลินช์! นายคงไม่ได้จะบอกฉันว่าเมื่อกี้นายเป็นคนโทรหานายท่านลินช์หรอกใช่ไหม?”
คริสตันพินิจพิเคราะห์ฮาร์วีย์ด้วยในตาที่เย็นยะเยือก พยายามจับโกหกฮาร์วีย์
“ถ้านายท่านลินช์เป็นคนรับสายนายจริง ๆ ฉันจะกินโทรศัพท์ทั้งเครื่องเลย!”
หลังจากถูกคริสตันเย้ยหยัน ผู้ตรวจการอีกสองคนก็มองฮาร์วีย์ด้วยความขยะแขยง
‘ผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมพยายามแสร้งทำเป็นว่าตัวเองยิ่งใหญ่งั้นหรือ?’
‘เขาคิดว่าแค่โทรหาใครสักคนแล้วจะช่วยแก้ปัญหาได้หรือไง?’
‘ตลกอะไรอย่างนี้!’
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ ไม่ใส่ใจที่จะตอบตรง ๆ
“ผมโทรหานายท่านลินช์แล้ว
“เขาบอกว่าจะส่งลูกน้องที่ไว้ใจที่สุดมาแก้ปัญหานี้”
“ไอ้โง่เอ๊ย! นี่นายกล้าโกหกพวกเรางั้นหรอ!”
คริสตันส่งสายตาไปยังฮาร์วีย์ด้วยความชิงชังอย่างที่สุด
“นายท่านลินช์เป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุดของมอร์ดู แต่เขาไม่เคยยุ่งเรื่องของตำรวจเลย!
“ถ้านายกำลังมองหาใครสักคนที่จะมีอำนาจในกรมตำรวจ นายก็ควรจะโทรหาโอทิส ไค ผู้บังคับบัญชาสูงสุดของสถานีตำรวจกลางมอร์ดู!
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายไปเอาความกล้ามาจากไหน ถึงได้กล้าอ้างว่าตัวเองโทรหานายท่านลินช์ได้!
“นายนี่เข้าใจเล่นตลก!”
ผู้ตรวจสอบทั้งสามเย้ยหยันฮาร์วีย์ ถ้าชายหนุ่มต้องการหลอกพวกเขาจริง ๆ เขาก็น่าจะทำการบ้านมาก่อน
พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าบุคคลแรกที่ฮาร์วีย์กล่าวถึงจะเป็นเบนจามิน ลินช์ซึ่งมีชื่อเสียงมาก
‘เขาคิดว่าผู้บังคับบัญชาคนแรกของมอร์ดูว่างถึงขนาดที่จะมาจัดการกับเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ได้หรือ?’
“ผมพูดจริงนะ ต่อให้พวกคุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น
“ในเมื่อคุณอยากจะกลืนโทรศัพท์มาก เพราะงั้นผมจะรอดู”
คริสตันเย้ยหยัน
“ดี! ถ้านายยังคิดที่จะปฏิเสธเรื่องการรับสารภาพผิด เราก็ยินดี!
“เรามีเวลาเล่นกับนายอีกมาก!
“เราจะไปกินข้าวกันแล้ว ไว้เจอกันใหม่นะ
“ใช้เวลานี้คิดไปก็แล้วกันว่าจะยอมสารภาพเมื่อไหร่!
“การดันทุรังต่อไปย่อมดีกว่าการยอมแพ้จนหมดรูป จริงไหม?
“แน่นอน นายยังสามารถรอให้ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไว้ใจได้ของนายท่านลินช์มาช่วยนายก็ได้นะ!
“ไหน ๆ นายก็โทรหานายท่านลินช์ไปแล้วนี่!”
คริสตันและคนอื่น ๆ หัวเราะขณะก้าวออกจากห้องสอบสวน
ฮาร์วีย์ไม่แสดงอารมณ์และไม่สนใจพวกเขา เขายังคงพักผ่อน ต่อไป
ในเวลาเดียวกัน รถออดี้ เอ6 หลายคันก็ปรากฏขึ้นที่นอกลานจอดรถของสถานีตำรวจในจังหวะที่คริสตันและคนของเขาเดินออกมา
ผู้มีอำนาจเพียงไม่กี่คนในรัฐบาลเท่านั้นที่มีสิทธิ์ขับรถรุ่นดังกล่าว เมื่อพิจารณาจากป้ายทะเบียนแล้ว คนที่มาปรากฏตัวนั้นเห็นได้ชัดว่ามีตำแหน่งสูงกว่าคนในในสถานีตำรวจมอร์ดู
เมื่อประตูรถถูกเปิดออก ผู้บัญชาการสูงสุดของสถานีตำรวจกลางมอร์ดู หัวหน้าผู้ตรวจการโอทิส ไคซึ่งสวมชุดเครื่องแบบก็ก้าวออกมา
เขาเดินเข้าไปที่ห้องโถงใหญ่ ใบหน้าของเขาดูน่ากลัว
ใบหน้าของคริสตันและคนอื่น ๆ เปลี่ยนไป พวกเขารีบเข้ามาทักทายเขา
“หัวหน้าผู้ตรวจการ! ทำไมถึงมาที่นี่ล่ะครับ?”
โอทิสไม่คิดจะอ้อมค้อมและเอยถามอย่างเย็นชาว่า “เมื่อคืนนี้นายจับกุมจับชายชื่อฮาร์วีย์ ยอร์กมาหรือเปล่า?”
“ใช่ครับ…”
“หมายความว่ายังไง ใช่?!”
โอทิสเดือดดาลด้วยความโกรธ
“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน!
“พาฉันไปหาเขา!
“ฉันขอเตือนพวกนายทุกคนไว้เลยนะ! เขาเป็นคนสนิทของนายท่านลินช์!
“หากเกิดอะไรขึ้นกับเขา เตรียมตัวตายไปได้เลย!”
‘ฮาร์วีย์ ยอร์ก?!’
‘นายท่านลินช์?!’
‘คนสนิท?!’
คริสตันและคนอื่น ๆ ตัวแข็งทื่อ เหงื่อเย็นไหลลงมาตามแผ่นหลังของพวกเขา เข่าของพวกเขาเริ่มอ่อนแรง
