ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2054
ในแววตาของอีวอนน์ ซาเวียร์ไม่มีความกลัวแม้แต่เสี้ยวเดียวเมื่อเธอยิ้มออกมาอย่างอบอุ่น
“ฉันต้องยอมรับว่าหัวสมองของนายหญิงของคุณคงจะทำงานได้ไม่ดีนัก
“เธอไม่รู้หรือว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผู้ชายนั้นไม่มีอยู่จริง?
“ถ้าฉันตายไป ฉันก็จะกลายเป็นความทรงจำในใจของเฮกเตอร์ หลังจากนั้นนายหญิงของคุณจะไม่มีโอกาสแม้แต่นิดเดียว”
อาสึกะหัวเราะเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ
“พวกเราชาวเกาะชอบศึกษาความคิดของผู้ชายมากที่สุด คุณคิดจริง ๆ เหรอว่าฉันจะปล่อยให้มันเกิดขึ้น?
“คุณไม่ต้องกังวลหรอกคุณซาเวียร์ คุณจะกลายเป็นเพียงความทรงจำที่หายวับไปในไม่ช้า”
แววตาของอีวอนน์เปลี่ยนเป็นเย็นชา เธอรู้สึกไม่ดีกับสถานการณ์ของเธอ
“คุณจะทำอะไรกันแน่?!”
อาสึกะยกมือซ้ายของเธอ เผยให้เห็นขวดขนาดเล็ก
“สิ่งนี้เรียกว่ายาต่อต้านพรหมจารี” อาสึกะพูดด้วยความตื่นเต้น
“ตำนานกล่าวว่าหากผู้หญิงดื่มสิ่งนี้ เธอจะต้องตามหาผู้ชายให้ได้ภายในสามนาทีไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะใจแข็งแค่ไหนก็ตาม จากนั้นเธอก็จะต้องหามากขึ้นเรื่อย ๆ…
“เมื่อฉันป้อนสิ่งนี้ให้คุณ ฉันจะให้พวกอันธพาลหนุ่มไฟแรงสองสามคนที่ฉันนัดไว้มาที่นี่
“พวกเขาจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดีแน่นอนคุณซาเวียร์
“และอีกอย่าง ฉันจะบันทึกทุกอย่างและอัปโหลดขึ้นอินเทอร์เน็ตแน่นอน
“ก่อนที่แกรี่ ดันแคน ว่าที่บอดี้การ์ดของคุณจะรู้ตัว ฉันก็เกรงว่าจะสายไปแล้ว
“คุณคิดอย่างไรกับแผนที่ฉันเตรียมไว้ให้คุณบ้างคุณซาเวียร์?
“ตราบใดที่ฉันโหลดมันขึ้นอินเทอร์เน็ตได้…
“คุณคิดว่าความทรงจำอย่างคุณจะยังคงอยู่ต่อหรือไม่?”
อาสึกะโยนขวดให้ผู้หญิงอีกคนในชุดคลุมอาบน้ำขณะที่เธอพูด
ผู้หญิงคนนั้นยิ้ม เธอพร้อมที่จะเทยาทั้งหมดในขวดใส่ปากอีวอนน์
สีหน้าของอีวอนน์เปลี่ยนไปอย่างเมามัน นี่เป็นจุดจบที่น่าเศร้ากว่ามากเมื่อเทียบกับความตาย!
“ไร้ยางอาย! พวกคนชาวเกาะไร้ยางอาย!
“พวกคุณมันสารเลว!”
“เราจะเป็นยังไงมันไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญกว่าคือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคุณ”
อาสึกะยิ้ม
“วางใจได้คุณซาเวียร์ ฉันจะไม่ฆ่าคุณในขณะที่คุณกำลังสนุกหรอก
“แต่เมื่อจบแล้ว ฉันจะตัดหัวคุณด้วยตัวเองแล้วพอกมันด้วยปูนขาว คุณจะเป็นของที่ระลึกที่ดีที่สุดเมื่อฉันกลับไปที่ประเทศหมู่เกาะ”
จากนั้นอาสึกะก็ปรบมือและพูดเบา ๆ ว่า “หัวหน้า เอาพวกอันธพาลเข้ามา”
เธอแทงดาบยาวลงกับพื้นก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ออกมาพร้อมที่จะบันทึกทุกเมื่อ
แต่ไม่มีใครปรากฏตัว ราวกับว่าไม่มีใครได้ยินเธอจากข้างนอก
ประตูที่ล็อคปิดอยู่ถูกผลักเปิดออกช้า ๆ
ฮาร์วีย์ ยอร์กกอดอกเดินเข้ามาแล้วมองอาสึกะ
“ผมนึกว่าคราวนี้ซากุระ มิยาโมโตะจะมาด้วยตัวเองสะอีก ผมไม่นึกว่าผมจะต้องมาเจอกับใครก็ไม่รู้
“ผมต้องยอมรับว่าวิธีการฆ่าคนของชาวเกาะนั้นเหนือความคาดหมายของผมจริง ๆ ผมเพิ่งจะฆ่าชาวเกาะไปหลายคนแล้วแต่ก็ยังมีคนอื่นที่นี่ที่พร้อมที่จะจัดการกับอีวอนน์ได้ทุกเมื่อ
“แต่พระเจ้ามีแผนการที่ดีกว่า คุณรู้ว่าอีวอนน์จะถูกล่อให้มาที่นี่คนเดียว แต่คุณไม่คิดว่าผมจะรู้เรื่องนี้เข้าและมาที่นี่โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้…
“คุณรู้ไหมว่าทำไม?
“เป็นเพราะผมรู้ดีว่าชาวเกาะอย่างพวกคุณจะลงมืออย่างไร ในเมื่อพวกคุณต้องการที่จะลงมือจริง ๆ จึงเป็นไปไม่ได้ที่คุณจะมีเพียงแผนเดียว
“และในเมื่อคุณไม่สามารถทำอะไรผมได้ คุณจึงตัดสินใจที่จะจัดการกับอีวอนน์แทน”
เมื่อเห็นฮาร์วีย์พูดได้อย่างมั่นใจ ใบหน้าของอาสึกะก็ถอดสีโดยสิ้นเชิง
