ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2104
ไอเดน บาวเออร์ตัวแข็งทื่อทันทีที่ได้ยินคำพูดของเฮเซล มาโลน จากนั้นเขาก็หันไปมองฮาร์วีย์ ยอร์กขณะที่รู้สึกหวาดกลัวอย่างที่สุด
เฮเซลและอินฟลูเอนเซอร์คนอื่น ๆ ต่างคิดว่าไอเดนทึ่งกับคำพูดของเฮเซล
ในตอนนี้เฮเซลรู้สึกเหมือนกับว่าเธอได้ทวงตำแหน่งของเธอคืนแล้ว
“นายน้อยบาวเออร์ ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนใหญ่คนโต แต่คุณควรจะรีบขอโทษนายน้อยดันเคนหลังจากที่ทำให้เขาขุ่นเคือง! ตบหน้าตัวเองให้จบ ๆ ไปซะ!” เฮเซลพูดต่อโดยไม่หยุด
“ถ้าไม่อย่างนั้นคุณจะต้องตายอย่างน่าเวทนาหากนายน้อยดันเคนตัดสินใจที่จะลงมือขึ้นมาจริง ๆ!”
สีหน้าของแกรี่ ดันเคนเปลี่ยนไปอย่างเมามันก่อนที่ไอเดนจะทันได้โต้ตอบ
“คุณมาโลนพูดถูก ถ้าไม่ใช่เพราะฉันพยายามที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาเพราะเห็นแก่ตระกูลสมิธ ฉันคงจะหลบมือของนายอย่างง่ายดายไปแล้ว!
“นายน้อยบาวเออร์ ฉันจะไม่ทะเลาะกับนายเพราะเห็นแก่หัวหน้าสาขาของนาย แต่ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป หัดรู้ขีดจำกัดของนายด้วย!”
แม้ว่าใบหน้าของแกรี่จะบวมไปหมด แต่เขาก็ยังแสร้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไรกับสถานการณ์ทั้งหมด
ไอเดนแสดงสีหน้าแปลก ๆ ก่อนที่จะเหลือบมองแกรี่
“นี่พวกนายไม่มีใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงของท่านยอร์กเลยเหรอ?”
“ตัวตนของฮาร์วีย์เหรอ? เขาจะมีตัวตนอะไรได้บ้าง?”
สายตาของแกรี่เย็นชา
“ถ้าเขามีตัวตนจริง ๆ วันนั้นที่พาราเมาท์เขาคงไม่ต้องการให้ฉันปกป้องเขาจากพวกชาวเกาะหรอก”
“นายเนี่ยนะปกป้องท่านยอร์ก? ล้อฉันเล่นรึเปล่า?”
ชาวเกาะสองสามคนเดินออกมาในขณะนี้ ผู้ชายที่เป็นผู้นำกลุ่มไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคุโรดะ ทาโร่เอง
เขาสวมชุดพื้นเมืองจากประเทศหมู่เกาะ เขาค่อนข้างสำรวมเมื่อปรากฏตัว ท่าทางที่ไร้ยางอายของเขาก็หายไปแล้วด้วย
เขาเดินผ่าผู้คนเข้าไปโค้งคำนับเก้าสิบองศาต่อหน้าฮาร์วีย์ก่อนที่จะจ้องแกรี่ด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม
“วันนั้นที่พาราเมาท์ฉันไม่ได้หยุดสร้างปัญหาเพราะนาย และไม่ใช่เพราะฉันกลัวว่าที่แชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานด้วย
“แต่เพราะฉันเคารพท่านยอร์ก และเพราะฉันไม่ต้องการรบกวนความสุขของเขา นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงได้ถอยไปด้วยตัวเอง
“นายเป็นใครเหรอแกรี่ ดันเคน? นายคิดว่าในสายตาของฉันนายเป็นใคร?”
ทาโร่ไม่เคารพแกรี่แต่อย่างใด แต่ก็ไม่มีใครคิดว่าเขาหยิ่งผยองเลย
เขาเป็นนักดาบที่ดีที่สุดจากบูโดกันของชินดัน เวย์ในมอร์ดู เมื่อตอนที่เขาท้าทายบูโดกันของหลงเหมินให้ประลองดาบ หลงเหมินเหนือกว่าเขาเพียงเล็กน้อย
แม้ว่าผู้คน ณ ที่นั่นจะไม่ชอบพวกชาวเกาะ แต่พวกเขาก็ต้องเคารพในความแข็งแกร่งของพวกชาวเกาะ
โทร่าเป็นสายลับของฮาร์วีย์ในชินดัน เวย์
ในเมื่อตอนนี้เขามีโอกาสที่จะได้แสดงฝีมือต่อหน้าฮาร์วีย์ เขาจึงย่อมต้องทำให้ฮาร์วีย์ประทับอย่างถึงที่สุด
ท้ายที่สุดเขาก็เป็นลูกน้องของฮาร์วีย์อยู่แล้ว
คำพูดของทาโร่ทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ สีหน้าของแกรี่เปลี่ยนไปมาโดยไม่หยุดหย่อน
แม้แต่เฮเซลและเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ก็ไม่เคยคิดว่าเหตุการณ์ที่พาราเมาท์วันนั้นคลี่คลายได้เพราะฮาร์วีย์
มันไม่ใช่เพราะแกรี่สามารถปราบปรามผู้คนทั้งหมดได้เลย
เฮเซลชำเลืองมองฮาร์วีย์โดยไม่รู้ตัวในขณะที่แสดงสีหน้าเหลือเชื่อ
“มันจะเป็นไปได้ยังไง?!”
เท่าที่เธอรู้ ฮาร์วีย์เป็นเพียงคนบ้านนอกที่ต้องการความช่วยเหลือจากตระกูลเธอเพื่อที่พอจะได้เอาชีวิตรอดในมอร์ดู
เขาได้วิลล่ามาก็เพราะโชคช่วย
และเขาก็ต้องขอบคุณเฮเซลที่เขาได้งานทำ
แต่คนโง่ที่น่าสงสารแบบนั้นกลับสามารถปราบพวกชาวเกาะเอาไว้ได้!
เขามีความแข็งแกร่งขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?
สีหน้าของแกรี่เปลี่ยนไปอย่างเมามัน จากนั้นเขาก็หัวเราะอย่างเย็นชา
“น่าประทับใจนะฮาร์วีย์! นายสมคบคิดกับพวกชาวเกาะเพียงเพื่อชื่อเสียงของนายและเพื่อทำลายฉันในเวลาเดียวกัน!
“ไอ้คนทรยศ!”
