ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2115
“อะไรกัน?!”
เฮเซล มาโลนและคนอื่น ๆ ณ ที่นั่นอ้าปากค้างหลังจากที่เห็นเหตุการณ์ดังกล่าว
พวกเขาไม่คาดคิดว่าทักษะของราเชล ฮาร์ดี้จะน่ากลัวขนาดนี้
แล้วเกิดอะไรขึ้นกับฮาร์วีย์ ยอร์ก?
ทำไมทุกครั้งที่เขาพูดถึงเหมือนกับว่าเขากำลังให้คำแนะนำราเชล!
ราเชลเป็นผู้มีความสามารถสูงสุดในหลงเหมินสาขามอร์ดู เขาจะสอนเธอได้อย่างไร?
แต่ทุกคนต่างก็เห็นเหมือนกัน
เห็นได้ชัดว่าหยินและหยางเป็นศัตรูที่น่ากลัวทั้งคู่
แต่ด้วยคำแนะนำของฮาร์วีย์ ราเชลจึงสามารถจัดการกับพวกเขาได้อย่างราบรื่น
การตบสองครั้งในตอนท้ายยิ่งน่านับถือเป็นพิเศษ
“เขาแค่โชคดี!
“เขาคิดว่าเขาเป็นเทพสงครามหรือยังไง? ทำไมเขาถึงได้แสร้งทำเป็นสอนคนอื่น?”
ท่าทางเย้ยหยันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแกรี่ ดันเคน
ฮาร์วีย์มีสิทธิ์ที่จะสอนราเชลด้วยเหรอ?
ถ้ามี เขาก็คงจะเป็นรุ่นใหม่ที่เก่งที่สุด เขาคงจะอยู่ยงคงกระพันไปแล้ว!
ไม่ว่าแกรี่จะมองเรื่องนี้อย่างไร เขาก็ยังคิดว่าฮาร์วีย์เพียงแค่ฉวยโอกาสนี้เพื่ออวดเก่งและสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองเพราะเขารู้จักกับราเชล
“สกปรกสิ้นดี!”
แกรี่ด่วนสรุปฮาร์วีย์ด้วยตนเองไปแล้ว
‘ถ้าฮาร์วีย์จะอวดเก่ง แล้วจะทำไม?
‘ฉันรู้ว่าจริง ๆ แล้วความแข็งแกร่งของเขาคืออะไร!
‘ในสายตาของคนที่ไม่รู้อะไร เขาจะดูมีพรสวรรค์มากทีเดียว
‘แต่สำหรับมืออาชีพอย่างฉัน การอวดเก่งแบบนั้นไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย!’
แน่นอนว่าแกรี่จะลืมไปแล้วว่าก่อนหน้านี้เขาเพิ่งจะถูกตบหน้าไปอย่างรุนแรง
เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!
เสียงตบมือดังก้องในห้องโถง
อเล็ก คลาวด์หยุดหยินที่ยังคงต้องการสู้ต่ออย่างดุเดือดเอาไว้
“คุณเก่งนะ! เก่งมากเลยทีเดียว!” อเล็กกล่าวในขณะที่ความสนใจของเขาเพิ่มขึ้น
“อย่างที่คาดไว้จากยอดฝีมือของหลงเหมินสาขามอร์ดู! ความสามารถของคุณเกินความคาดหมายมาก!
“ผมถึงกับอยากจะขอลายเซ็นของคุณเลย!”
อเล็กชมในขณะที่แสดงสีหน้าเยาะเย้ยราวกับว่าเขากำลังดูตลกที่ตลกที่สุดในโลก
“อเล็ก คลาวด์ ถึงตอนนี้นายยังจะพล่ามอีกเหรอ?”
ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าโดยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ราวกับว่าเขาเป็นคนที่เอาชนะหยินและหยางได้
สตรีผู้มั่งคั่งทั้งหลายที่อยู่ ณ ที่นั่นต่างดูถูกเขาเพราะทัศนคติของเขา
อย่างน้อยก่อนหน้านี้ฮาร์วีย์ก็ดูเหมือนจะมีความสามารถอยู่บ้าง แต่สุดท้ายเขาก็เป็นแค่คนขี้อวดที่ต้องพึ่งพาผู้หญิง
“นายทำให้ฉันผิดหวังนะฮาร์วีย์!”
ความดูถูกเหยียดหยามและความผิดหวังปรากฏบนใบหน้าของเฮเซล
เหล่าอินฟลูเอนเซอร์ที่อยู่ข้าง ๆ เธอรู้สึกเหมือนได้ความมั่นใจกลับคืนมา ในไม่ช้าพวกเขาก็เชิดหน้าใส่ฮาร์วีย์อีกครั้ง
ฮาร์วีย์เมินเฉยพวกโนเนมทั้งหลายโดยสิ้นเชิงและกอดอกในขณะที่จ้องไปที่อเล็ก
“ฉันไม่สนหรอกว่านายจะโกรธแค้นตระกูลสมิธเพราะอะไร แต่วันนี้…
“ฉันให้โอกาสนายได้ดวลกับราเชล” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น
“ถ้านายเอาชนะเธอได้ ฉันจะยอมให้นายทำอะไรก็ได้ที่นายต้องการ
“แต่ถ้าไม่ได้ นายและคนของนายจะต้องกลับไป นายคิดว่าไง?”
ฮาร์วีย์จงใจยั่วอเล็ก แน่นอนว่าเขาจะรู้ว่าแขกคนอื่น ๆ อาจจะโดนลูกหลงได้หากการต่อสู้จะดำเนินการต่อไป
แต่ถ้าเขาสามารถกดดันอเล็กให้ถอยไปได้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรมากนัก
“ดวลอย่างนั้นเหรอ?”
อเล็กรู้สึกงุนงง
“นายคิดว่าฉันโง่หรือยังไงยอร์ก?!
“นายก็เป็นเพียงแมงดาที่เกาะผู้หญิง! นายคิดว่านายมีสิทธิ์อะไรที่จะพูดแบบนั้น?
“นอกจากนี้ยังเห็นได้ชัดว่าฉันเพียงคนเดียวก็สามารถปราบปรามพวกนายทุกคนได้ เพียงด้วยคำ ๆ เดียว ฉันก็สามารถทำลายล้างพวกนายทั้งหมดได้ด้วยพลังของพี่น้องของฉัน!
“แล้วทำไมฉันจะต้องดวลกับเธอตั้งแต่แรกด้วยล่ะ?”
