ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2124
ใบหน้าของเทอร์รี่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันและเขาตะโกนว่า “ตาเฒ่า แกมันไร้ยางอาย!”
การแสดงออกของทริชาก็เปลี่ยนไปเช่นกัน ใบหน้าของเธอซึ่งตอนแรกเย็นชาในตอนนี้กลับไร้สี
คนที่ฉลาดจะสัมผัสได้มีบางอย่างผิดปกติจากปฏิกิริยาของคนสองคนนี้
เจเดนหัวเราะ “ไม่มีประโยชน์ที่จะเถียงกับฉัน”
“ทริชา ที่เธออ้างว่ากลับมาแก้แค้นฉันคงไม่ใช่เพราะความเกลียดชังเมื่อยี่สิบปีก่อนใช่หรือเปล่า?”
“ถ้ามาที่นี่เพื่อชายหนุ่มอันเป็นที่รักของเธอใช่ไหมล่ะ?”
เมื่อได้ฟังคำพูดของจาเดนแล้ว ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ก็เข้าใจ
ตั้งแต่ต้นจนจบจาเดน สมิธเป็นผู้คุมเกมมาโดยตลอด
ไม่ว่าจะเป็นความหายนะที่ตระกูลสมิธต้องเผชิญ ชีวิตหรือความตายของพวกเขา รวมถึงการกระทำก่อนหน้านี้ทั้งหมดของเทอร์รี่…
ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของจาเดน
ฮาร์วีย์เองเริ่มที่จะกลัวจาเดนขึ้นมาจริง ๆ เสียแล้ว
ชายชราผู้นี้ควรค่าแก่การเป็นหัวหน้าตระกูลสิบอันดับแรกอย่างที่สุด
คนธรรมดาย่อมไม่อาจหยั่งรู้ได้ถึงความคิดและกลอุบายของผู้อาวุโสคนนี้
การแสดงออกของทริชาเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า เธอควบคุมตัวเองไม่ได้ เธอตะโกนออกมาอย่างเจ็บปวด “จาเดน สมิธ ตระกูลของฉันถูกแกทำลาย!
“เพื่อล้างแค้นให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต ฉันถึงจะฆ่าแก!
“และสำหรับลูกชายของแก เขาก็เป็นแค่เบี้ยในกระดานของฉันเท่านั้น!”
“จริงหรือ?”
เจเดนถอนหายใจ เขาหยิบเอกสารในอ้อมแขนออกแล้วโยนลงกับพื้น
“เธอคิดว่าฉันไม่รู้จริง ๆ เหรอว่าที่ผ่านมามันเกิดอะไรขึ้น?
“เมื่อยี่สิบปีที่แล้วตระกูลของเธอโจมตีตระกูลสมิธของเรา แต่พวกเธอถูกทำลายจนสิ้นซากด้วยกำลังคนและทรัพยากรจำนวนมหาศาลที่ฉันรวบรวมมาได้
“สุดท้ายแล้ว เธอก็เหลือรอดอยู่เพียงแค่คนเดียว
“เธอซ่อนตัวอยู่ในโกดังร้างของตระกูลสมิธและเอาชีวิตรอดมาได้ แต่ชีวิตของเธอก็เหมือนตกอยู่ในนรก
“ในตอนนั้น ลูกชายนอกสมรสของฉันคนนี้บังเอิญเล่นอยู่ในโกดัง
“คนหนึ่งเป็นเด็กหนุ่ม ส่วนอีกคนหนึ่งเป็นพี่สาวที่โตเป็นผู้ใหญ่และงดงาม
“เขาช่วยเธอไว้ แต่เธอไม่มีอะไรจะตอบแทนเขาได้ เธอเลยลงเอยด้วยการอุทิศตัวเองให้กับผู้ชายที่อายุน้อยกว่าเธอหลายสิบปี
“พวกเธอมีความสำคัญต่อกันมันหลายปีแล้ว
“เธอใช้เทอร์รี่และดูแลเขา โดยหวังว่าในอนาคตจะใช้เขาควบคุมตระกูลสมิธและดำเนินแผนการแก้แค้นของเธอ
“จะโชคร้ายที่เธอเริ่มชอบเทอร์รี่เพราะเขาช่วยชีวิตเธอเอาไว้
“ในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา เธอก้าวข้ามไปอีกขั้น ทุกอย่างเลยเถิดมาถึงวันนี้ สิ่งที่เธอต้องทำก็มีเพียงการฆ่าฉันและปล่อยให้เทอร์รี่เข้ารับตำแหน่งแทนฉัน
“น่าเสียดาย น่าเสียดาย
“ตั้งแต่วินาทีที่เธอได้พบกับลูกชายของฉัน ฉันก็ล่วงรู้ทุกอย่างแล้ว
“แต่ฉันไม่คิดที่จะตัดไฟตั้งแต่ต้นลมเหรอก เพราะฉันอยากจะเห็นว่าชายที่ได้รับการฝึกโดยนักฆ่าจะมีฝีมือขนาดไหน
“แต่น่าเสียดาย เทอร์รี่ทำให้ฉันผิดหวัง
“คนอย่างเขาไม่คู่ควรที่จะเป็นผู้สืบทอดตระกูลสมิธ
“ตลอดเวลาที่ผ่านมา เจ้าชายเทอร์รี สมิธก็เป็นแค่ตัวตลกของตระกูลเท่านั้น!”
จาเดนหันกลับมาอย่างช้า ๆ เขาดูสงบและเยือกเย็นตั้งแต่หัวจรดเท้า “ฆ่าพวกเขาทั้งคู่ อย่าลืมหาที่ฝังศพดี ๆ ให้พวกเขาด้วย”
สีหน้าของทริชาเปลี่ยนไป สัญชาตญาณเอาตัวรอดของเธอทำงาน เธอพุ่งไปข้างหน้าและเล็งการโจมตีไปที่แผ่นหลังของจาเดน
“ผู้อาวุโสสมิธ!”
“หัวหน้า!”
ทุกคนจากตระกูลสมิธตะโกนด้วยความตื่นตระหนก ไม่สามารถโต้ตอบได้ทัน แต่วินาทีต่อมาจาเดนหมุนตัวไปรอบ ๆ และกดนิ้วระหว่างคิ้วของทริชาทำให้การโจมตีของเธอเป็นไร้ผล
“อ๊าก!”
ทริชากระอักเลือดออกมาเต็มปาก ร่างของเธอปลิวว่อนไปในอากาศ
เธอพยายามลุกขึ้นยืน แต่จาเดนคว้าตะเกียบคู่ที่อยู่ใกล้ ๆ แล้วเหวี่ยงมันมาที่เธอ
เสียงแหลมดังตามมาเมื่อตะเกียบถูกเสียบลึกระหว่างคิ้วของทริชาใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียดอย่างที่สุด เธอล้มลงกับพื้น ร่วงโรย ไร้เรี่ยวแรง
