ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2128
เมื่อฮาร์วีย์ลงนามในข้อตกลง เขาจะได้รับสิทธิ์และเสียงในที่ดินตระกูลสมิธ ในอีกมุมมองหนึ่ง มันเทียบเท่ากับการก้าวเข้าสู่วงสังคมชั้นสูงของมอร์ดูอย่างเป็นทางการ
อย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์ส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ล่ะ ขอบคุณครับ ผู้อาวุโสสมิธ แต่ผมรับอะไรแบบนี้ไว้ไม่ได้ หุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ของที่ดินตระกูลสมิธนั้นมีค่ามากเกินไป”
“อีกอย่าง ตอนที่ผมปรากฏตัวที่งานเลี้ยงผมก็แทบไม่ได้ช่วยอะไรเลย”
“เพราะอย่างนั้นผมจะรับมันไว้ไม่ได้”
หุ้นของที่นี่มีมูลค่ามาก แต่เนื่องจากฮาร์วีย์ไม่อาจมองทะลุความคิดของชายชราจอมเจ้าเล่ห์คนนี้ได้ จึงเป็นธรรมดาที่เขาจะปฏิเสธ
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?”
เจเดนยิ้มจาง ๆ
“นายมาที่นี่เพื่อช่วยตระกูลสมิธไม่ใช่หรือ? นั่นเป็นหนึ่งในเหตุผลที่นายมาที่มอร์ดูไม่ใช่หรืออย่างไร”
“หากไม่ใช่เพราะนายเผชิญหน้ากับเฮกเตอร์หลายต่อหลายครั้งซึ่งทำให้ชินดัน เวย์ได้รับความเสียหายอย่างหนักและทำให้เขาอ่อนแอลง ศัตรูเหล่านั้นคงต้องมาปรากฏตัวในคืนนี้อย่างแน่นอน”
“ถ้านายไม่ยั่วยุความโกรธของเทอร์รี่ ลูกชายนอกสมรสของฉัน เขาคงไม่ได้เผชิญกับความสูญเสียอย่างสาหัสที่ท่าเรือเหรอก”
“ถ้าไม่เกิดเรื่องพวกนั้นขึ้น คืนนี้ฉันคงไม่เสี่ยงและไม่เปิดโปงตัวเอง…”
“ฉันคงไม่มีทางกำจัดลิตเติ้ล ดเวลลิ่งได้อย่างหมดจดเช่นนี้”
“จำนวนหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ของบริษัทไม่ได้มีความหมายอะไรเลย ฮาร์วีย์ หากมันจะเป็นสิ่งที่ใช้แสดงแสดงความขอบคุณเล็ก ๆ น้อย ๆ จากตระกูลสมิธ”
จาเดนยัดข้อตกลงใส่มือฮาร์วีย์อย่างแรง
ฮาร์วีย์ส่ายหน้าอีกครั้ง “ผู้อาวุโสสมิธ… ผมทำทุกอย่างก็เพื่ออีวอนน์ ไม่ใช่เพื่อของพวกนี้”
“ถ้าอยากให้รางวัลกับผมจริง ๆ ล่ะก็ มอบสิ่งเหล่านี้ไปให้อีวอนน์ได้เลย”
“นั่นมันก็อีกเรื่องหนึ่ง ฉันจะไม่ทำร้ายมิเชลล์และอีวอนน์อย่างแน่นอน”
จาเดนยืนกราน
“แต่นายต้องรับสิ่งนี้ไป”
“น้องยอร์ก นายเคยปฏิเสธฉันไปแล้วครั้งหนึ่ง แล้วจะไม่ปฏิเสธฉันเป็นครั้งที่ 2 ใช่ไหม?”
“ถ้านายทำแบบนั้น แล้วฉันจะกล้าขอความช่วยเหลือกับนายอีกข้อได้ยังไง?”
ฮาร์วีย์ตกตะลึง ตกใจกับคำพูดที่คาดไม่ถึงของจาเดน “ผู้อาวุโสสมิธมีอะไรให้ผมช่วยงั้นเหรอ? ”
จาเดนยิ้มและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ฉันรู้ว่า น้องยอร์กมีความเกี่ยวข้องกับกองทัพ ฉันก็เลยมีคำถามว่านายจะหาทางช่วยให้ตระกูลสมิธส่งเด็ก ๆ ไปฝึกในกองทัพสักสองสามคนได้ไหม?”
“อย่างเช่น… พวกค่ายศัสตราวุธ”
ดวงตาของฮาร์วีย์เป็นประกายและเขาก็วิเคราะห์จาเดนอย่างระมัดระวัง
รอยยิ้มของจาเดนยังคงสงบนิ่ง และไม่มีอารมณ์แปลก ๆ บนใบหน้าของเขา ฮาร์วีย์ไม่แน่ใจว่าคำพูดของจาเดนเป็นเรื่องบังเอิญหรือตั้งใจ
ถึงอย่างนั้นฮาร์วีย์ก็ไม่ได้ปฏิเสธต่อไป เขากลับตอบว่า “ในเมื่อผู้อาวุโสสมิธกล่าวเช่นนั้น ผมจึงคิดว่าผมจำเป็นต้องตอบรับคำขอของคุณเอาไว้แล้ว”
“ใช่ ผมมีสายสัมพันธ์บางอย่างในกองทัพ ผมแนะนำพวกเขาแทนคุณได้”
“แต่พวกเขาจะสามารถเข้าสู่ค่ายศัสตราวุธได้หรือไม่ ก็ยังขึ้นอยู่กับความสามารถของพวกเขาเอง”
“นั่นก็มากเกินพอแล้ว แค่นายเต็มใจช่วยฉันก็ดีใจมากแล้ว น้องยอร์ก” ใบหน้าของจาเดนสงบนิ่ง บ่งบอกว่าการเจรจาครั้งนี้เขาไม่ได้เป็นผู้ที่เสียเปรียบ
ฮาร์วีย์ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาโทรหาเบลลามี่ เบลคทันทีและบอกเบลลามี่ให้เอาใจใส่คนจากตระกูลสมิธที่เข้าไปในกองทัพ
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง…!
แต่เมื่อฮาร์วีย์วางสาย โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง เสียงสูงแหลมที่คุ้นเคยดังมาจากอีกด้านหนึ่ง “ฮาร์วีย์! นายบอกว่านายจะล่วงหน้ามายังมอร์ดูจะเตรียมทุกอย่างไว้ไม่ใช่หรือ? นี่นายยังไม่ได้จองที่พักหรือไม่ได้จัดการเรื่องรถที่จะมารับเราเลยหรือไง?”
“ฉันรอมานานแล้ว! ทำไมไม่มีใครมารับฉันที่สนามบินสักที”
“อยากให้ฉันไล่นายออกจากบ้านเหรอ?!”
“ฉันเตือนนายไว้เลยนะ! ถ้าภายในครึ่งชั่วโมงฉันไม่เห็นนายที่สนามบิน นายตายแน่!”
