ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2133
ครึ่งชั่วโมงต่อมาฮาร์วีย์มาถึงเมืองปริมณฑลด้วยรถโตโยต้า อัลฟาร์ดของเขา
ในตอนแรกเขาไม่ยอมทำตามที่ลิเลียนสั่ง แต่หลังจากนึกถึงคำขอร้องของแมนดี้ เขาก็ไม่มีทางเลือกและต้องขับรถออกไปรับแขกของลิเลียนด้วยความไม่เต็มใจอย่างที่สุด
เรื่องบางเรื่องให้แมนดี้เป็นคนจัดการจะดีกว่า
ถ้าฮาร์วีย์มีปัญหากับลิเลียน แม้แต่แมนดี้ก็อาจจะแก้ปัญหานี้ไม่ได้
เมื่อนึกถึงวิธีที่ลิเลียนยังคงพยายามทำให้เขาหย่ากับแมนดี้ งั้นก็ทำให้เขาได้แต่พูดไม่ออกอย่างเหลือเชื่อ
ขณะที่ฮาร์วีย์ยังคงคร่ำครวญเกี่ยวกับสถานการณ์ของเขา แม่ลูกคู่หนึ่งที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนคนจากมอร์ดูมาก ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้น
ผู้เป็นแม่ดูเหมือนจะอายุใกล้ห้าสิบแล้ว เธอสวมเสื้อผ้าไม่มียี่ห้อใบหน้าสูงวัยของเธอถูกโบกทับด้วยเครื่องสำอางหนาเตอะ เธอมีกริยาเย่อหยิ่งไม่เหมือนใครตามแบบฉบับของชาวเมืองมอร์ดู
เธอเป็นคนประเภทชอบดูถูกใครก็ตามที่ไม่ได้มาจากมอร์ดู เมื่อเทียบกับชาวเมืองมอร์ดูแล้ว คนอื่นๆก็เป็นแค่คนต่างเมืองที่ไม่ควรค่าในการชายตามอง
ในทางกลับกัน ลูกชายของเธอดูเหมือนจะมีอายุเพียงอายุยี่สิบ เขาดูเหมือนเพิ่งจบจากมหาวิทยาลัยเขามีทรงผมที่ทันสมัยที่สุดของฤดูกาลและยังสวมเสื้อผ้าแบรนด์หรูตั้งแต่หัวจรดเท้า
ถ้าฮาร์วีย์จำไม่ผิด เสื้อผ้าที่เด็กหนุ่มสวมใส่อยู่ในขณะนี้ล้วนเป็นของเลียนแบบและของปลอมทั้งสิ้น
เมื่อดูจากท่าทางแสนภาคภูมิใจของเขาแล้ว แม้แต่ของปลอมก็ยังดูฟุ่มเฟือยเกินไปสำหรับเขา
ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อยืนยันว่าสองคนนี้เป็นเพื่อนของลิเลียนจากมอร์ดูจริงหรือไม่ ลูซี่ โลว์และ นิโคลัส โลว์ ลูกชายของเธอ
ฮาร์วีย์ถอนหายใจและจอดรถ จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาคนทั้งคู่พร้อมโทรศัพท์ในมือ
วินาทีที่ฮาร์วีย์เข้ามาใกล้ เขาสังเกตเห็นว่า ลูซี่ โลว์กำลังกรีดร้อง ใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวอย่างน่ารังเกียจอันแสดงถึงความไม่พอใจของเธอออกมา
“ลิเลียน เยตส์! หมายความว่าไงเนี่ย!
“เรารออยู่ข้างถนนมาตั้งห้านาทีแล้ว! ทำไมยังไม่มีใครมารับเราเลย!
“เธอบอกว่าจะมีรถหรูมารอรับเราไม่ใช่เหรอ?!
“ฉันจะบอกเธอให้นะ! ในมอร์ดูรถยนต์อย่างเมอร์เซเดส, บีเอ็มดับเบิลยู และออดี้ล้วนเป็นขยะทั้งหมด! ถ้ารถคันนั้นไม่ใช่รถปอร์เช่ จะไม่ขึ้นไปหรอกนะ!
“ฉันมีเรื่องของตระกูลฌองแห่งมอร์ดูจะบอกเธอด้วยเหมือนกัน!
“ถ้าเธอทำให้เขาไม่พอใจ ฉันจะทำให้ชีวิตของเธอไม่ต่างกับการตกนรกทั้งเป็นเลย!
“กลุ่มเพื่อนของเธอมีแต่พวกจอมปลอมหรือเปล่า? นั่นคือเหตุผลที่เธอไม่ต้องการให้เราดูวิลล่าของเธออย่างนั้นใช่ไหม?!
“ฉันก็สงสัยอยู่ว่าครอบครัวจนๆจากบัควู้ดจะมาครอบครองวิลล่าในแฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่าได้ยังไง?!
“ทำตัวหยาบคายขนาดนี้ ยังกล้ามาขอให้ฉันนัดเดทนายน้อยทอมป์สันให้อีกเหรอ?
“คิดอะไรของเธออยู่?!
“ฉันขอเตือนเธอไว้เลยนะลิเลียน! ถ้าภายในสามนาทีฉันยังไม่เห็นรถของเธอ ฉันจะยกเลิกนัดในวันมะรืนให้ดู!”
ฮาร์วีย์หรี่ตาลงเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น
‘นายน้อยทอมป์สัน?!’
‘นัดเดท?!’
ไม่คิดเลยว่าลิเลียนจะทำอะไรได้เฉียบขาดขนาดนี้
ฮาร์วีย์ไม่แน่ใจว่านายน้อยทอมป์สันคนนี้คือเฮคเตอร์ หรือชายคนอื่น…
แต่เขาก็ไม่ได้อยากรับรู้
ถ้าฮาร์วีย์ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้คงไม่เป็นไรหรอก
แต่ตอนนี้เขาได้ยินทุกอย่างแล้ว เขาจึงต้องตรวจสอบตัวตนของชายคนนี้ให้แน่ชัด
เมื่อรู้ทั้งนั้นแล้ว ฮาร์วีย์ก็จัดการสีหน้าของตัวเองและเดินไปข้างหน้า
“ขออนุญาต คุณใช่คุณน้าโลว์หรือเปล่า?
“ผมมาที่นี่เพื่อมารับคุณ”
ลูซี่ โลว์พิเคราะห์ฮาร์วีย์ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยาม
“ลิเลียนคนนั้นเป็นบ้าอะไรของเธอ? ทำไมไอ้บ้านนอกนี่มันมารับชั้น?
“แล้วทำไมนายถึงทิ้งให้ฉันต้องไปยืนตากแดดอยู่ตั้งครึ่งชั่วโมง?”
“คุณสองคนพึ่งปรากฏตัวขึ้นขณะที่ผมจอดรถรออยู่ที่นี่มาประมาณสิบนาทีเท่านั้น” ฮาร์วีย์ตอบอีกฝ่ายยังไม่ใส่ใจ
“ผมอยากจะรู้จังเลยว่าผมไปปล่อยให้คุณยืนตากแดดรออยู่ตั้งครึ่งชั่วโมงตั้งแต่เมื่อไหร่
“บางทีนาฬิกาของคุณอาจเดินเร็วกว่านาฬิกาทั่วไปอยู่เล็กน้อยใช่หรือเปล่า?”
“แก…!”
ลูซี่ โลว์โกรธมากจนร่างกายของเธอขยับขึ้นลง เธอกระทืบส้นเท้าลงกับพื้นด้วยความโกรธ
“หมายความว่ายังไงฮะไอ้สารเลว?!
“อย่างนั้นมันจะบอกว่านาฬิกาฉันเป็นของปลอมงั้นสิ?!
“แหกตาดูให้ดี! นี่มันนาฬิกาปาเต็ก ฟิลีปป์! ซึ่งมีมูลค่าหนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์เชียวนะ!”
