ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2139
“ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญประเภทไหน ถึงได้ไม่รู้ว่าสิ่งที่คุณกำลังจะทำนั้นเสี่ยงมาก” ฮาร์วีย์ท้าทายเขาอย่างพยายามควบคุมอารมณ์ แผนของแดเนียลนั้นเรียกได้ว่าอุกอาจ!
“วิธีเดียวที่จะทำได้ในตอนนี้คือเปิดประตูรถและตัดเข็มขัดนิรภัยออกให้เร็วที่สุดก่อนที่จะพาคุณหนูทอมป์สันออกมา
“แต่ทั้งหมดนั้นต้องทำภายในสามวินาที!
“หากการช่วยเหลือล้มเหลว คนที่ช่วยจะถูกลากลงไปในแม่น้ำพร้อมกับเธอ!
“ถ้าคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญจริง ๆ คุณก็น่าจะรู้ว่านี่เป็นวิธีเดียวที่จะทำได้!”
“วิธีเดียว?”
เมื่อฟังคำอธิบายของฮาร์วีย์แล้ว แดเนียลก็รู้ได้เลยว่าวิธีของฮาร์วีย์นั้นมีโอกาสที่จะประสบความสำเร็จ แม้ว่ามันอาจจะดูเล็กน้อยก็ตาม
แต่ลูกผู้ชายตัวจริงยอมไม่มีทางยอมคนอื่นง่าย ๆ แดเนียลรู้ว่าการพยายามช่วยเหลือนี้จะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของเขา เขาจึงปฏิเสธที่จะทำตามแผนของฮาร์วีย์
“จากที่ผมเห็น ไอ้ที่เรียกว่าวิธีเดียวของคุณไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะทำได้สำเร็จ เว้นแต่ว่านายจะยอมสละชีวิตของตัวเอง!
“นายคิดจะให้ใครเข้าไปเปิดประตู ปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วพาผู้หญิงคนนั้นออกมาได้ภายในสามวินาที?
“ใครกันที่จะทำเช่นนั้นได้?
“สมมุติว่านายทำได้ แต่นายรับประกันได้ไหมว่าขาของคุณหนูทอมป์สันจะไม่ติดอยู่ใต้พวงมาลัย
“หากเป็นเช่นนั้น นายก็ไม่มีทางที่จะพาเธอออกไปได้ภายในหนึ่งหรือสองวินาที!
“นอกจากนี้ยังมีโอกาสสูงที่รถจะระเบิดในระหว่างการกู้ชีพ!
“อย่าทำเหมือนรู้ไปซะทุกเรื่องนะไอ้หนู! หยุดกวนสักที! ฉันจะไปช่วยผู้หญิงคนนั้น
“คุณคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าคุณกำลังวางแผนจะทำอะไร?! ฉันเห็นเจตนาของคุณ!
“หลังจากที่คุณพบว่าผู้หญิงคนนั้นคือคนจากตระกูลทอมป์สัน คุณต้องการที่จะทำให้ฝูงชนประทับใจและได้รับคำขอบคุณจากตระกูลทอมป์สัน!
“ฉันจะบอกเอาไว้เลย! ฉันจะไม่ปล่อยให้คนอย่างนายมาขวางฉันไว้ได้!
“ตอนนี้ การช่วยให้คุณหนูทอมป์สันสำคัญที่สุด!
“ถ้านายเอาแต่ขวางไม่ให้ฉันช่วยเธอ นายต้องรับผิดชอบกับทุกสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น!”
แดเนียลหันไปหาพ่อบ้านทอมป์สันด้วยดวงตาเบิกโพลง
“พ่อบ้านทอมป์สัน โปรดเรียกลูกน้องของคุณมาและบอกให้พวกเขาเคลียร์พื้นที่ อย่าให้ใครมารบกวนการทำงานของผมได้!”
“สิ่งที่คุณทำจะเป็นการทำลายชีวิตคนอื่น…”
ฮาร์วีย์พูดพลางขมวดคิ้ว
พ่อบ้านทอมป์สันชำเลืองมองฮาร์วีย์ เขาหรี่ตาด้วยความสงสัย
“พ่อหนุ่ม คุณบังเอิญเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดการความปลอดภัยหรือนักผจญเพลิงหรือเปล่า?”
ฮาร์วีย์ส่ายหน้า
“ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง แต่ก่อนผมเคยรับราชการในกองทัพ จึงรู้เรื่องพวกนี้ดี”
พ่อบ้านทอมป์สันตัวแข็ง
“ฉันขอถามได้ไหมว่าคุณรับใช้หน่วยไหน?”
ฮาร์วีย์ส่ายหน้าอีกครั้ง
“เกรงว่าผมสามารถบอกเรื่องนั้นได้ เนื่องจากเป็นข้อมูลที่เป็นความลับ แต่ผมรับประกันได้ว่าฉันรู้เรื่องเหล่านี้ไม่น้อยไปกว่าคุณออสบอร์น”
“นี่ นี่ นี่! คุณรับราชการในกองทัพ?”
แดเนียลมองฮาร์วีย์อย่างเหยียดหยาม
“ดูจะแขนขาที่รีบเล็กของคุณ ผมรู้ได้ทันทีเลยว่าคุณคงเป็นพวกขี้โกหก!
“ต่อให้คุณจะรับใช้กองทัพ คุณไม่ได้มาจากหน่วยที่มีชื่อเสียงของประเทศ Hด้วยซ้ำแล้วคนมีสิทธิ์อะไรมาออกตัวช่วยคนอื่นแบบนี้!
“คนพวกนั้นล้วนเป็นทหารชั้นสูง! คนอย่างคุณจะสามารถเป็นส่วนหนึ่งของทหารชั้นสูงที่มีชื่อเสียงได้หรือ? ช่างเป็นเรื่องตลก!”
พ่อบ้านทอมป์สันพิจารณาฮาร์วีย์และกอดอก
“ขอบคุณสำหรับน้ำใจของคุณ หนุ่มน้อย”
“แต่ฉันเชื่อใจคุณออสบอร์นมากกว่า คุณไม่จำเป็นต้องเข้ามาช่วยหรอก”
ไม่แปลกเลยที่พ่อบ้านทอมป์สันจะไว้วางใจแดเนียลซึ่งมีชื่อเสียงโด่งดังมากกว่าฮาร์วีย์
ผู้ฟังทั้งหมดพยักหน้าพร้อมกัน
ถ้าฮาร์วีย์สามารถพิสูจน์ได้ว่าเขาเคยรับราชการในกองทัพมาก่อนจริง ๆ เขาอาจจะสามารถโน้มน้าวใจทุกคนที่มาร่วมงานได้
แต่เขาบอกไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเขาอยู่หน่วยไหน ซึ่งก็พอเข้าใจได้ หลายคนคิดว่าเขาน่าจะโกหกเพื่อปลอมตัวจึงไม่มีใครเชื่อคำพูดของเขา!
