ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2161
เพย์ตัน ฮอแรนตัวแข็งทื่อ
“นั่นป้ายชื่อของพ่อฉัน”
“ทำลายมันซะ” ฮาร์วีย์ ยอร์กกล่าว
เพย์ตันและบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังเขาต่างก็ตากระตุกไม่หยุด
มีเพียงฮาร์วีย์เท่านั้นที่จะกล้าทำลายป้ายชื่อของพ่อเพย์ตันต่อหน้าต่อตาของเพย์ตัน
แต่หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่นานเพย์ตันก็ตัดสินใจที่จะลงทำมันเอง เขาคว้าแผ่นป้ายแล้วทุ่มมันลงกับพื้นด้วยสีหน้าที่ลังเล
แคร้ก!
ด้วยความแข็งแกร่งของเพย์ตันแน่นอนว่าแผ่นป้ายนั้นจะต้องแตกเป็นเสี่ยง ๆ เสียงของโลหะดังก้องจากแผ่นป้ายนั้นก่อนที่มันจะกลิ้งไปที่มุมห้องโถงบรรพบุรุษ
ในเวลาเดียวกันควันดำหนาทึบก็ลอยออกมาจากแผ่นป้าย ทำให้ผู้คนที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว
ฮาร์วีย์เดินไปเตะแผ่นป้ายออกไปที่ลานข้างนอกทันที
ภายใต้แสงแดดที่สาดส่อง ควันสีดำค่อย ๆ ลอยออกมาจากแผ่นป้ายมากกว่าเดิมก่อนที่จะเผยให้เห็นใบหน้าของผีที่แสยะยิ้มอย่างร้ายกาจบนท้องฟ้าก่อนที่มันจะหายไปในความว่างเปล่า
ฮาร์วีย์คว้าแผ่นป้ายและวางมันลงบนหัวของทาเลีย ฮอแรนอย่างรวดเร็ว ลำแสงสีขาวส่องจากแผ่นป้ายไปยังศีรษะของเธอ
ในเวลาเดียวกันแผ่นป้ายก็กลายเป็นฝุ่นผงทันทีก่อนที่มันจะตกลงสู่พื้น
“ไอ้สารเลว!”
เพย์ตันกัดฟันด้วยความโกรธ
“พวกชาวเกาะเหล่านี้สมควรตาย!”
ฮาร์วีย์ยิ้ม
“ไม่จำเป็นต้องโหดร้ายขนาดนั้นหรอกผู้อาวุโสฮอแรน ชาวเกาะธรรมดา ๆ ไม่มีวันวางแผนที่จะทำได้ขนาดนี้ด้วยซ้ำ
“มีเพียงผู้ก่อการร้ายเท่านั้นที่จะทำแบบนี้ได้
“ผมจะหาความจริงเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้มาให้คุณเอง เรื่องนี้ผมถนัดอยู่แล้ว…”
***
ในยามพลบค่ำ ซากุระ มิยาโมโตะก็ไปถึงที่บ้านพักบนเกาะ
ซากุระแสดงสีหน้าสยดสยองขณะจ้องไปที่กระจกสีเงินซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเธอมากนัก
กระจกนั้นเต็มไปด้วยรอยร้าว นั่นหมายความว่าแผนการเพย์ตันล้มเหลวโดยสิ้นเชิง
“ไปสืบเรื่องมาเดี่ยวนี้!
“ใครกันที่ทำลายแผนครั้งนี้?!
“เรียกกริฟฟิน ยังมาพบฉันด้วย! ฉันอยากรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้น!”
ซากุระทำลายเฟอร์นิเจอร์ชิ้นงามขณะที่เธอหอบอย่างหนัก
ตามแผนแล้วชาวเกาะจะสามารถใช้เพย์ตันและควบคุมส่วนหนึ่งของหน่วยมังกรลับเพื่อทำการประมูลได้
เพย์ตันเป็นเป้าหมายหลักของพวกเขาหลังจากที่อนุมานได้ว่าเขาเป็นคนที่จะจัดการได้ง่ายที่สุดในหน่วยมังกรลับ
แต่สุดท้ายแผนการที่เตรียมมาอย่างรอบคอบของพวกเขาก็ยังล้มเหลว
พวกเขาไม่รู้ว่าคนที่ทำลายแผนเป็นใครด้วยซ้ำ ซากุระเดือดดาลด้วยความโกรธโดยไม่มีแม้ที่ให้ระบายเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ชายร่างสูงที่สวมชุดพื้นเมืองของชาวเกาะเดินมาจากที่ไม่ไกลนักแล้วโค้งคำนับต่อหน้าซากุระ
“ไม่ต้องโกรธหรอกเด็กน้อย
“อาจารย์พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนแล้ว
“มนุษย์เป็นผู้คิด แต่พระเจ้าทรงปฏิบัติ
“แม้ว่าแผนเราจะล้มเหลว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเราจะทำไม่ได้ ครั้งนี้เราแค่โชคไม่ดี!”
“ใช่! เราแค่โชคไม่ดี!”
ซากุระสงบสติอารมณ์ลงเล็กน้อย
“พูดถึงเรื่องโชค แผนของเราดูเหมือนจะล้มเหลวทุกครั้งที่เราเจอฮาร์วีย์” ซากุระพูดเบา ๆ
“อย่าบอกนะว่าครั้งนี้ก็เป็นเพราะเขาอีกแล้ว!”
ซากุระรีบโทรหาคนสองสามคนผ่านโทรศัพท์ของเธอ
หลังจากนั้นไม่นานสีหน้าของเธอก็มืดมน
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก!” เธอตะโกนด้วยความโกรธ
“แกอีกแล้วเหรอ?!
“ครั้งนี้ฉันจะฆ่าแกให้ตาย! ตาย! ตาย!!!”
