ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2210
ตำแหน่งจักรพรรดิแห่งประเทศหมู่เกาะ?!
ผู้คนทั้งหมดตกอยู่ในภวังค์หลังจากที่ได้ยินประโยคนี้
ประเทศหมู่เกาะเป็นระบอบราชาธิปไตย
จักรพรรดิแห่งประเทศหมู่เกาะไม่เพียงแต่เป็นผู้นำทางจิตวิญญาณเท่านั้น แต่เขายังเป็นผู้ที่มีอำนาจสูงสุดอีกด้วย
ฮาร์วีย์ ยอร์กกำลังขอให้อิชิกาวะ ยูกิโกะมอบตำแหน่งจักรพรรดิแห่งประเทศหมู่เกาะให้เขาโดยแลกกับตำแหน่งหัวหน้าหลงเหมินสาขามอร์ดู
นี่ไม่ใช่แค่เรื่องตลก มันเหมือนกับการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของประเทศหมู่เกาะเลย
“ไอ้สารเลว!”
เชอริล ซาเวียร์เป็นคนแรกที่ปลดปล่อยความโกรธ!
เธอชี้หน้าฮาร์วีย์และพูดอย่างเย็นชาว่า “ยอร์ก นายรู้บ้างไหมว่าจักรพรรดิแห่งประเทศหมู่เกาะสูงส่งแค่ไหน? นายกล้าดูถูกเขาได้ยังไง?!”
ฮาร์วีย์ชำเลืองมองเชอริลด้วยรอยยิ้มจาง ๆ และพูดว่า “ไม่ว่าจักรพรรดิแห่งประเทศหมู่เกาะจะสูงส่งเพียงใด มันก็ไม่ใช่ธุระของฉัน ฉันเป็นคนจีน!
“ในความคิดของฉัน ฉันจะเป็นคนที่เสียเปรียบถ้าฉันแลกตำแหน่งของฉันกับตำแหน่งจักรพรรดิแห่งประเทศเกาะ!
“ทำไมล่ะ? พวกชาวเกาะยังไม่ได้พูดอะไรเลย แต่เธอกลับพล่ามไร้สาระไม่หยุดเลยเชอริล
“เป็นไปได้ไหมว่าเธอได้รับกรีนการ์ดของประเทศหมู่เกาะโดยที่คุณยายซาเวียร์ไม่รู้? หรือเธอกลายเป็นชาวเกาะเต็มตัวไปแล้ว?
“เธอไม่กลัวว่าจะทำให้คุณยายซาเวียร์โกรธเหรอ?!
“ตระกูลซาเวียร์อยู่ในอันดับล่างสุดของตระกูลสิบอันดับแรก แต่ตอนนี้กลับมีคนโง่เขลาอย่างเธอในตระกูล ฉันเกรงว่าตระกูลซาเวียร์จะต้องร่วงจากสิบอันดับแรกในไม่ช้า…”
“แก! ไอ้สารเลว!”
เชอริลตัวสั่นด้วยความโกรธและต้องการจะก้าวไปตบหน้าฮาร์วีย์เหลือเกิน
“ฮาร์วีย์ คุณล้อฉันเล่นใช่ไหม?”
อิชิกาวะ ยูกิโกะค่อนข้างสงบ แม้ว่าหน้าอกของเธอจะขยับขึ้น ๆ ลง ๆ เร็วผิดปกติ แต่เธอก็ยังคงจ้องฮาร์วีย์และพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณรู้สถานการณ์ของตัวเองหรือเปล่า?
“ถ้าคุณต้องการเป็นผู้มีฐานะในประเทศหมู่เกาะ นั่นฉันสัญญากับคุณได้!
“แต่อย่างมากคุณก็เป็นได้เพียงบารอนเน็ตเท่านั้น
“แต่ถ้าคุณต้องการอย่างอื่น มันก็เป็นแค่ความคิดเพ้อฝันของคุณ และมันก็ไร้สาระสิ้นดี!
“อีกอย่าง คุณไม่รู้หรอกว่าตัวเองก่ออาชญากรรมร้ายแรงขนาดไหน?
“คุณยังทำให้นายน้อยทอมป์สันขุ่นเคืองอีกด้วย!
“ถ้าฉันไม่ขอพวกเขาไว้คุณคงตายไปแล้ว! ชื่อเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ของคุณก็จะหายไปด้วย!
“ตระกูลของคุณอาจได้รับผลกระทบไปด้วยด้วยซ้ำ!
“ยอร์ก คุณมาถึงจุดนี้แล้วยังจะทำตัวเสแสร้งใส่ฉันอีกเหรอ?!
“คุณไม่คิดว่ามันน่าขบขันเหรอ?”
อิชิกาวะเฉยเมยและดูเย็นชา “ฉันบอกเงื่อนไขของฉันไปแล้ว คุณจะตกลงหรือไม่ก็แล้วแต่การตัดสินใจของคุณเลย!”
อิชิกาวะ ยูกิโกะรู้สึกพึงพอใจในขณะนี้
เธอเชื่อว่า เธอที่สามารถตัดสินความเป็นความตายของฮาร์วีย์ได้ จะทำให้เขายอมจำนนภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ได้อย่างแน่นอน
เธอสามารถทำให้ฮาร์วีย์คุกเข่าและร้องขอชีวิตในช่วงเวลาที่วิกฤตได้ด้วยซ้ำ
ฮาร์วีย์จ้องมองอิชิกาวะ ยูกิโกะอย่างเฉยเมยและพูดว่า “กลับไปบอกจักรพรรดิแห่งประเทศหมู่เกาะให้มาคุกเข่าต่อหน้าผมหนึ่งวันเต็ม ๆ เมื่อนั้นผมจึงจะยอมลืมเรื่องของวันนี้”
“แก! อวดดีนัก! ไอ้สารเลว!”
อิชิกาวะ ยูกิโกะตะคอก เธอไม่เคยคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะหยิ่งยโสขนาดนี้
“นายคงอยากตายมากสินะถึงได้ไม่เห็นคุณค่าของชีวิตแบบนี้!
“ฮาร์วีย์ ฉันจะให้เวลานายสามนาที ยอมรับเงื่อนไขของฉันซะ ไม่อย่างนั้นประเทศหมู่เกาะจะเรียกร้องความยุติธรรมจากประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่แน่นอน!
“และพวกเรารับรองว่าไม่ว่าจะอย่างไรนายก็จะต้องตาย!”
ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยว่า “ผมไม่ต้องใช้ถึงสามนาทีหรอก ผมตอบคุณเดี๋ยวนี้ได้เลยว่า ผมปฏิเสธ”
“ฮาร์วีย์ คุณมันช่างกล้าจริง ๆ แม้ว่าประเทศหมู่เกาะจะให้โอกาสคุณ แต่คุณก็ไม่เห็นคุณค่ามัน!” ทีแกน บาวเออร์ยกนิ้วให้ฮาร์วีย์
“แต่นี่ก็เท่ากับเป็นการตัดเส้นชีวิตสุดท้ายของคุณด้วย”
