ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2224
เฮเซล มาโลนมีแววแปลกประหลาดปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ เธอดูลังเลเล็กน้อย แต่ถึงกระนั้นเธอก็ฝืนยิ้มอย่างอบอุ่น
“ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนของคุณ นายน้อยวอล์คเกอร์”
เธอไม่ชอบสตีเว่น วอล์คเกอร์เอามาก ๆ และก่อนหน้านี้เธอก็หมายตาแกรี่ ดันเคนมากกว่าเขาด้วยซ้ำ แต่หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ตระหนักว่าตำแหน่งแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานนั้นเป็นก็แค่เรื่องน่าตลกเท่านั้น
เมื่อเทียบกับเขาแล้ว สตีเว่น ทายาทผู้มั่งคั่งที่พยายามอย่างหนักเพื่อเฮเซลเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า
เมื่อถูกจูนเรียกร้อง เฮเซลก็พร้อมที่จะยอมรับสตีเว่น ในตอนที่เขามาที่บ้านของครอบครัวมาโลนพร้อมคำเชิญให้ไปร่วมงานเลี้ยงขอบคุณ
สำหรับฮาร์วีย์ ยอร์ก เฮเซลไม่เคยเห็นเขาอยู่ในสายตาเลย
ฮาร์วีย์เคยเกาะแกะอีวอนน์มาก่อน และทันทีที่ภรรยาของเขามาถึงที่นี่เขาก็ถูกขับออกจากครอบครัวทันที
คนแบบนี้จะมาเทียบอะไรกับสตีเว่นได้?
พวกเขาต่างกันราวฟ้ากับเหวทีเดียว!
สตีเว่นจิบชาหลังจากสูบบุหรี่เสร็จ
“ผมเต็มใจทำทั้งนั้นล่ะครับ ไม่ต้องเกรงใจหรอก เฮเซล ต่อจากนี้ไปพวกเราทุกคนคือครอบครัวเดียวกัน!” สตีเว่นกล่าวอย่างชอบธรรม
“ไม่ต้องขอบคุณผมหรอก ผมจะสนับสนุนคุณให้ดีที่สุด! คุณจะกลายเป็นคนดังอันดับต้น ๆ ของดูรินในไม่ช้า!
“ถ้าคุณได้ถ่ายทอดสดงานเลี้ยงขอบคุณในคืนนี้ คุณจะดังเป็นพลุแตกอีกครั้งแน่นอน!
“คุณไม่ต้องกังวล ครอบครัวของคุณจะได้รับคำเชิญที่กิตติมศักดิ์ที่สุด! คุณถ่ายทอดสดบรรยากาศงานได้โดยไม่มีปัญหาอะไรแน่ ๆ!”
หลังจากได้ยินน้ำเสียงเย่อหยิ่งของสตีเว่น ฮาร์วีย์รู้สึกประทับใจไม่น้อย
เขารู้อยู่แล้วว่าตระกูลวอล์คเกอร์เป็นพวกไร้ยางอาย
แต่หากพูดถึงเรื่องอวดเก่ง แม้แต่จัสติน วอล์คเกอร์ก็ยังสู้กับชายตรงหน้าเขาไม่ได้
หลังจากฮาร์วีย์ดื่มชาเสร็จ เขาก็เหลือบมองสตีเว่นด้วยใบหน้าขี้เล่น
“คุณแน่ใจหรือว่าคุณคือคนที่ออกปากเชิญครอบครัวมาโลนให้ไปร่วมงาน
“แล้วคุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่าคุณคือมิสเตอร์ไทคูนเอง ทำไมคุณไม่เปิดโทรศัพท์ของคุณแล้วแสดงให้เราเห็นล่ะ?!”
“นายกล้าดียังไงฮาร์วีย์! หยุดพูดอะไรไร้สาระได้แล้ว!”
จูน ลี จ้องมองที่ฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
“ถ้าคำเชิญไม่ได้มาจากนายน้อยวอล์คเกอร์ แล้วนายกำลังจะบอกว่าคำเชิญมาจากนายงั้นเหรอ?!
“ถ้าเขาไม่ใช่มิสเตอร์ไทคูน แล้วจะเป็นใครได้? นายหรือไง?
“นายคิดว่าตัวเองเป็นคนสำคัญในแวดวงสังคมชั้นสูงไปจริง ๆ เพียงเพราะพ่อตาแม่ยายของนายพักอยู่ในวิลล่าหมายเลข 1แค่ไม่กี่วันงั้นเหรอ”
“ไม่นึกว่าคุณป้าจะเข้าใจอะไรต่างๆได้มากขนาดนี้ คุณป้ามาโลน แล้วถ้าผมเป็นมิสเตอร์ไทคูนขึ้นมาจริง ๆ และทำสิ่งเหล่านั้นทั้งหมดคุณป้าจะทำยังไง?”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”
ฝูงชนทั้งหมดหัวเราะออกมาในขณะที่จ้องตาฮาร์วีย์ด้วยท่าทางขี้เล่น
‘ลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้กล้าพูดจาใหญ่โตแบบนี้โดยไม่กลัวที่จะถูกจับไต่ได้เลยหรือ?’
เคลลี่ มาโลนไม่หัวเราะไปกับคนอื่น ๆ แต่เขาดูกระสับกระส่ายมากกว่าเดิม
ก่อนหน้านี้เขาไม่พอใจที่สตีเว่นเทียวไล้เทียวขื่อกับลูกสาวของเขา…
แต่เขานำพาประโยชน์มากมายมาด้วย แค่คำเชิญเพียงอย่างเดียวก็รับประกันโอกาสของเคลลี่ในการเป็นพันธมิตรกับหลงเหมินสาขามอร์ดูในอนาคตได้แล้ว
สตีเว่นยังพูดเองด้วยซ้ำว่าเคลลี่จะมีโอกาสร่วมงานกับทั้งหลงเหมิน!
เมื่อได้รับผลประโยชน์มหาศาลเช่นนี้ หัวใจของเคลลี่ก็หวั่นไหว
ด้วยความผิดหวังอย่างเหลือล้นจากการกระทำของฮาร์วีย์ เขาเริ่มเอนเอียงไปทางสตีเว่น
นั่นคือเหตุผลที่จูนขอให้ฮาร์วีย์อธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้น เนื่องจากเคลลี่ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาจึงไม่เห็นด้วยกับแนวคิดนี้
สีหน้าของจูนนิ่งขึ้นหลังจากเห็นเคลลี่ซึ่งปกติจะพูดแทนฮาร์วีย์เงียบราวกับเป่าสาก
