ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 2247

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2247

‘เพล้ง!’

ฮาร์วีย์กระทืบตราที่คล้ายจะทำจากหยก ก่อนขยี้มันด้วยเท้าของเขาจนแหลกเป็นผุยผง จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดเบา ๆ ว่า “เธอมีสิทธิ์อะไรมาสู้กับฉัน?”

“โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับทักษะครึ่ง ๆ กลาง ๆ น่ะเหรอ?”

ความโกรธของมาวิสปะทุขึ้นเมื่อเธอเห็นว่าฮาร์วีย์กล้าที่จะทำลายตราส่วนตัวของเธอ ใบหน้าของเธอเย็นชาราวกับน้ำแข็ง

“นายมันเลี้ยงไม่เชื่อง ฮาร์วีย์! นายคงอยากตายมากสินะ!”

มาวิสดึงมีดพร้าออกมาจากเอวของเธอในขณะที่เธอพูดจบ เธอขยับตัวกระโจนเข้าหาฮาร์วีย์

เธอเร็วมาก ใบมีดของเธอสั่นไหวอย่างอันตราย

จัสตินร้อง “หัวหน้าสาขา ระวัง!”

‘เพี๊ยะ!’

เสียงท่าอากาศดังฟังชัดขณะที่ฮาร์วีย์ตบหน้ามาวิส รอยฝ่ามือน่าเกลียดสลักบนใบหน้างดงามได้รูปของเธอ เธอถูกเหวี่ยงขึ้นไปในอากาศและกระแทกเข้ากับโต๊ะไวน์

โต๊ะพังทันทีที่ร่างของเธอหล่นใส่ อาหารและไวน์ที่อยู่บนนั้นกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง มันทำให้เสื้อผ้าสีขาวของมาวิสเปรอะเปื้อน สายตาของเธอดูผิดหวัง

มาวิสเองทั้งดูตกใจและหวาดกลัว มีหยดเลือดไหลออกจากมุมปากของเธอ

ทุกคนในฝูงชนอ้าปากค้าง พากันสับสน

สาวกของหลงเหมินต่างก็มองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อย ๆ

สิ่งที่ทุกคนควรจะรู้ก็คือมีเพียงเฉพาะผู้ที่มีความสามารถมากที่สุดเท่านั้นจึงจะมีสิทธิ์เข้าร่วมกองบังคับคดีของหลงเหมิน

มีข่าวลือว่าแม้ว่ากองบังคับคดีของหลงเหมินจะส่งสมาชิกสักคนออกไป แต่สมาชิกแค่คนเดียวก็สามารถปราบปรามหัวหน้าสาขาทั้งสามสิบหกคนของหลงเหมินได้อย่างง่ายดาย

แต่ตอนนี้มาวิสที่ดูเหมือนจะแข็งแกร่งไม่เพียงล้มเหลวในการเอาชนะฮาร์วีย์เท่านั้น แต่เธอยังถูกฮาร์วีย์ตบไปหนหนึ่งอีกด้วย!

เป็นไปได้ยังไง?!

ไม่ได้หมายความว่าฮาร์วีย์มีพลังมหาศาลหรอกหรือ?

มาวิสมีสีหน้าเหลือเชื่อ

เธอเป็นที่รู้จักในฐานะผู้มีความสามารถสูงสุดในกองบังคับคดี เพราะเหตุนั้น เธอจึงข่มเหงสมาชิกที่ต่ำต้อยกว่าเธอโดยไม่แยแสโลกอยู่เสมอ

แม้ว่าหัวหน้าสาขาบางคนจะพยายามต่อสู้กับเธอ แต่เธอก็เอาชนะพวกเขาได้ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงสองหรือสามกระบวนท่าเท่านั้น

แต่เธอไม่คิดว่าเธอจะถูกทุบตีอย่างง่ายดายที่นี่

น่าอนาถ!

ไม่สบอารมณ์เอาซะเลย!

เธอกัดฟันแน่นและมองประหลาดไปที่ฮาร์วีย์ เธอใช้สมองอย่างขะมักเขม้น แต่ก็นึกถึงความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว

“ไร้ยางอาย! หัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู นายเล่นทีเผลอนี่!

“ถ้าแน่จริงก็สู้กันอย่างยุติธรรม!”

มาวิสมั่นใจ ฮาร์วีย์เล่นทีเผลอ!

มิฉะนั้นคนระดับเธอจะแพ้เขาได้ยังไง?

‘เพี๊ยะ!’

ฮาร์วีย์ไม่แยแสอย่างเคย เขาเดินไปข้างหน้าอย่างเมินเฉยก่อนจะเตะเธอส่งเธอให้ปลิวไปอีกครั้ง ใบหน้าของเธอได้รับรอยประทับอีกรอยซึ่งเป็นรอยเท้าของเขา เธอดูเศร้าหมองยิ่งกว่าเดิม

รูปลักษณ์ที่สวยงามและรูปร่างที่สมส่วนของเธอไม่ได้ทำให้ฮาร์วีย์เมตตาเลยแม้แต่น้อย

“ทำไม? ตอนนี้เธอเชื่อหรือยังว่าฉันเป็นหัวหน้าสาขา?”

‘ปัง!’

“เล่นทีเผลอ? เธอมีค่าพอให้ทำแบบนั้นหรือไง?”

‘ปัง!’

“เธอมันก็แค่ขยะดี ๆ นี่เอง กล้าดียังไงมาทำตัวอวดดีต่อหน้าฉัน เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร?!”

ฮาร์วีย์ยังคงเฉยเมย และการเคลื่อนไหวของเขาก็ดูสบาย ๆ และเชื่องช้า ถึงกระนั้นมาวิสก็ไม่อาจต้านทานได้ แม้จะพยายามอย่างสุดกำลังแล้วก็ตาม

ด้วยการเตะอีกครั้งฮาร์วีย์ส่งมาวิสให้ลอยไปอีกรอบ ในที่สุดใบหน้าของเธอก็บวมจากการถูกโจมตีอย่างหนัก

ดวงตาของจูน เฮเซล และเคลลี่กระตุกเมื่อเห็นอย่างนั้น ความสุขก่อนหน้านี้ของพวกเขาหายไปและร่างกายของพวกเขาก็ทรุดลงด้วยความตกใจ

พวกเขาอยากเห็นฮาร์วีย์กลายเป็นตัวตลก พวกเขาไม่เคยคิดว่าฮาร์วีย์มีพลังมากขนาดนี้!

นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทำได้อย่างแน่นอน

ความสามารถดังกล่าวอยู่เหนือจินตนาการของพวกเขาไปนานแล้ว

แม็กซ์และสตีเว่นตกใจมาก

โชคดีที่พวกเขายอมจำนนต่อฮาร์วีย์ได้ทันท่วงที มิฉะนั้นในตอนนี้อาจเป็นพวกเขาที่ถูกเตะจนต้องลงไปกองกับพื้น