ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2262
หลังจากที่วางสาย เทเรซ่าก็มองฮาร์วีย์อย่างรู้สึกผิดและพูดเบา ๆ ว่า “เกรงว่าวันนี้ฉันคงจะเลี้ยงเครื่องดื่มคุณไม่ได้แล้วฮาร์วีย์ มีบางอย่างเกิดขึ้น และฉันจะต้องไปจัดการกับมันเดี๋ยวนี้”
ฮาร์วีย์สามารถบอกได้ว่าธุระของเธอด่วนเพียงจากบทสนทนาเมื่อครู่นี้
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ? บอกผมได้นะ บางทีผมอาจช่วยได้” ฮาร์วีย์ถามตามสัญชาตญาณ
สีหน้าของเทเรซ่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นเธอก็พาฮาร์วีย์เข้าไปในห้องสวีทและรินน้ำให้เขาดื่ม
“จริง ๆ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรขนาดนั้นหรอก” เทเรซ่าพูดพร้อมกับถอนหายใจ
“ฉันก่อตั้งบริษัทธุรกิจนำเข้าและส่งออกของตัวเอง
“ครั้งนี้เรานำเข้าชาแดงคุณภาพสูงมาที่ลาสเวกัส
“ด้วยเหตุผลทางประวัติศาสตร์ผู้คนที่นี่จึงชื่นชอบชาแดงมาก ยอดขายชาแดงที่นี่จึงค่อนข้างดี
“จากนั้นเราก็ร่วมมือกับธุรกิจเล็ก ๆ ที่นี่ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากตระกูลแฮมิลตัน
“ในช่วงแรกหลังจากการเป็นหุ้นส่วนก็ไม่ได้มีปัญหาใด ๆ อันที่จริงพวกเขาได้ชำระเงินมา 30 เปอร์เซ็นต์แล้วด้วย
“แต่เมื่อถึงกำหนดการชำระเงินครั้งสุดท้าย พวกเขาก็อ้างว่าชาแดงของเราคุณภาพไม่ดี ไม่เพียงแต่พวกเขาจะปฏิเสธที่จะชำระเงินที่เหลือ แต่พวกเขายังเรียกร้องให้พวกเราชดใช้พวกเขาเป็นสิบเท่าของจำนวนเงินทั้งหมดที่ระบุไว้ในสัญญาอีกด้วย!
“ฉันมาที่นี่ก็เพราะพนักงานสองคนที่ฉันส่งมาเจรจาก่อนหน้าถูกจับเป็นตัวประกัน
“วันนี้ฉันเพิ่งจะส่งพนักงานของฉันไปอีกสามคน ฉันไม่ได้ต้องการจะทวงเงินพวกเขาด้วยซ้ำ ฉันเพียงแค่ต้องการให้พวกเขาปล่อยตัวพนักงานของฉัน แต่…”
เทเรซ่าดูเหนื่อยล้าอย่างมาก ณ จุดนี้
ฮาร์วีย์พยักหน้าเงียบ ๆ เขาสามารถเข้าใจสถานการณ์ได้คร่าว ๆ
เทเรซ่าถูกฉ่อโกง
เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในโลกธุรกิจค่อนข้างบ่อย โดยเฉพาะกับมือใหม่ที่เพิ่งจะเข้าวงการการนำเข้าและส่งออก
หากปราศจากอำนาจและอิทธิพลในระดับหนึ่งในดินแดนอื่น การสูญเสียเงินคือวิธีเดียวที่จะได้เรียนรู้
หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่นานฮาร์วีย์ก็แนะนำว่า “เอาอย่างนี้ดีไหม? ผมจะไปกับคุณ”
สัญชาตญาณของฮาร์วีย์บอกเขาว่านี่อาจไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
สิ่งที่เกิดขึ้นกับเทเรซ่าอาจเกี่ยวข้องกับการลักพาตัวของลิเลียน
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไปดูและยืนยันสถานการณ์ตาของเขาเอง
เทเรซ่าลังเลในตอนแรก แต่เธอก็พยักหน้าและตกลงในที่สุด
เธอไม่ได้พยายามที่จะปฏิเสธฮาร์วีย์เลย หลังจากที่เปลี่ยนเป็นชุดลำลองแล้วเธอก็พาฮาร์วีย์ไปที่โรงรถที่ชั้นใต้ดิน
ทั้งสองออกเดินทางไปยังชายฝั่งในฮ่องกงในรถปอร์เช่ที่มีป้ายทะเบียนลาสเวกัส
ครึ่งชั่วโมงต่อมารถปอร์เช่ก็มาถึงที่โกดังแห่งหนึ่ง
โกดังนั้นน่าจะเป็นของท่าเรือเก่า มันไม่ได้ใหญ่มากและอาคารที่นั่นก็ค่อนข้างจะโบราณ ดังนั้นค่าเช่าที่นี่จะค่อนข้างถูกและอยู่ในทำเลที่ดี
ในขณะนี้มีคนประมาณห้าสิบคนรวมตัวกันอยู่นอกโกดังสีเขียว
พวกเขาทุกคนสวมแว่นกันแดดและเสื้อกั๊กสีเข้มที่แสดงให้เห็นกล้ามเนื้อที่แน่นและร่างกายที่แข็งแรง
ดวงตาของฮาร์วีย์เป็นประกายเมื่อเขามองคนเหล่านั้นจากข้างในรถ ดูเหมือนว่าเขาจะเดาถูก
ท่าทีและเครื่องแต่งกายของผู้ชายเหล่านี้คล้ายกับคนที่พยายามจะฆ่าเขาก่อนหน้านี้
หลังจากที่ครุ่นคิดเรื่องนี้แล้ว เขาก็สรุปได้ว่านี่เป็นเรื่องธรรมดา ลาสเวกัสไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้น ดังนั้นคนที่จะกล้าทำธุรกิจแบบนี้จะต้องมาจากโลกใต้ดิน
ปรากฎว่าคนที่หลอกเทเรซ่าเป็นคนเดียวกับคนที่พยายามจะฆ่าเขา
โลกช่างกลมเหลือเกิน!
ฮาร์วีย์สวมหน้ากากเพื่อปิดบังตัวเองก่อนที่จะลงจากรถปอร์เช่ตามเทเรซ่า
