ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2283
“เจ้าหน้าที่ของซีอีโอทอมป์สันไปที่โกดังของนายเพียงเพราะนายกำลังสับเปลี่ยนใบชา โดยกล่าวหาว่าเธอส่งใบชาเน่าอายุยี่สิบปีให้นาย
“นายไม่จำเป็นต้องหักล้างข้อนี้ ฉันไปที่ศุลกากรเพื่อคัดลอกบันทึกการนำเข้าใบชาของซีอีโอทอมป์สัน ตอนที่มันผ่านชายแดนมาแล้ว
“อีกอย่างหนึ่ง ฉันตามหาคนขายใบชาเน่าเจอแล้วและจับกุมเขาทันที เราสามารถใช้เขาเป็นพยานปรักปรำนายได้ตลอดเวลา
“ฉันสามารถประกาศเรื่องทั้งหมดนี้ต่อสาธารณะและทำให้ตระกูลของนายเสียชื่อเสียงทั้งหมดได้ถ้าฉันต้องการ
“นายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตัน เหตุผลที่ฉันมาที่นี่ไม่ได้มาเพื่อเจรจา แต่ฉันมาที่นี่เพื่อเตือนนาย
“ไม่ใช่แค่นายต้องปล่อยทุกคนไป แต่นายยังต้องจ่ายเงินให้ซีอีโอทอมป์สันให้ครบทุกเหรียญตามสัญญา และขาดไปไม่ได้แม้แต่ดอลลาร์เดียว
“ที่นี่นายต้องตอบฉันเดี๋ยวนี้ จะปล่อยคนพวกนั้นไปหรือเปล่า?! แล้วจะจ่ายเงินหรือไม่จ่าย!”
เอ็ดวิน เมนโดซายืนกอดอกโดยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ แต่คำพูดของเขากลับเต็มไปด้วยรัศมีที่น่ากลัว สิ่งเหล่านั้นทำให้เดนเวอร์ แฮมิลตันไปไม่เป็น
ดวงตาของเขากระตุกอย่างรุนแรง เขาไม่คิดเลยว่าเอ็ดวินจะล่วงรู้ในทุกสิ่งที่เขาทำ
และเมื่อพิจารณาลักษณะท่าทางของเอ็ดวินแล้ว เขาน่าจะมีหลักฐานอย่างที่เขาบอก
เดนเวอร์ตกตะลึง เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเอ็ดวินจะยกย่องฮาร์วีย์ ยอร์กสูงขนาดนี้ เขาไม่ใช่แค่ให้ฮาร์วีย์ยืมมือ แต่ยังเรียกร้องเงินแทนอีกฝ่ายด้วย!
เดนเวอร์ไม่สบอารมณ์เลยแม้แต่น้อย นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาถูกข่มเหงขนาดนี้
แต่ไม่ว่าเขาจะหน้าด้านและเย่อหยิ่งเพียงใด เขาก็รู้ว่าแม้ว่าตระกูลเมนโดซาจะไม่ใช่ตระกูลที่ตระกูลที่มีอันดับสูงสุด แต่พวกเขาก็เป็นตัวแทนของการสนองนโยบายรัฐบาลผ่านผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัส
เดนเวอร์หรี่ตามองเอ็ดวินขณะยิ้มจาง ๆ
“ผมขอถามอะไรคุณหน่อย นายน้อยเมนโดซา คุณมาที่นี่ด้วยเจตจำนงค์ของตัวเองหรือจากทั้งตระกูลของคุณ”
เอ็ดวินยังคงกอดอก
“นายคิดว่ามันสำคัญด้วยเหรอ?” เขาตอบอย่างใจเย็น
“นายมันก็เป็นแค่ก้อนเนื้อที่มีไว้ให้พี่ใหญ่ของฉันเหยียบ ดูจากที่นายยังพูดมากขนาดนี้ นายคงคิดว่าเขาไม่กล้าที่จะฆ่านายจริง ๆ ใช่หรือเปล่า?
“ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าพี่ใหญ่ของฉันอยากจะฆ่านายขึ้นมาจริงๆ ฉันจะช่วยเขาทำความสะอาดเอง ฉันรับประกันได้เลยว่าตระกูลของนายจะไม่มีวันสืบสาวอะไรเกี่ยวกับนายได้เลยด้วยซ้ำ!”
ผู้ใต้บังคับบัญชาของเอ็ดวินกระจายตัวออกจากด้านหลังอย่างรวดเร็ว เพราะเขาประจันหน้ากับเดนเวอร์และลูกน้องของชายหนุ่ม
เหงื่อเย็นหยดลงบนแผ่นหลังของเดนเวอร์หลังจากเห็นภาพนั้น เขาตระหนกจนแม้กระทั่งเส้นผมก็ยังชี้ไม่เป็นทรง
จากนั้น เขาก็จำภูมิหลังของเอ็ดวินได้ เอ็ดวินไม่ได้เป็นเพียงนายน้อยแห่งตระกูลเมนโดซา เขายังเป็นทหารชั้นสูงที่เกษียณแล้วซึ่งมีหัวหน้าผู้ฝึกสอนในตำนานเป็นผู้สอนอีกด้วย
นี่มัน…
เดนเวอร์ยอมแพ้และจ้องมองเทเรซ่าด้วยความไม่พอใจ
“ขอให้ทุกคนลง! พาพวกเขามาที่นี่!” เขาอุทานขณะกัดฟัน
ชายหนุ่มที่แต่งตัวอลังการจนเกินงามรู้สึกไม่พอใจ แต่เขาก็ยังกดหมายเลขต่อไป
หลังจากผ่านไปประมาณสิบนาที ผู้คุ้มกันสองสามคนก็เดินเข้ามาข้างในพร้อมกับพนักงานนับสิบคนของเทเรซ่า ผู้คุ้มกันถือปืนจ่อไปทางพนักงาน
ซาร่าห์จ้องมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างเย็นชา
“เร็วเข้า ปล่อยนายน้อยลำดับที่สามตระกูลแฮมิลตันได้แล้ว ฮาร์วีย์” เธออุทาน
เอ็ดวินนิ่งเงียบขณะมองดูฮาร์วีย์
ถ้าฮาร์วีย์ลงมือฆ่าใครขึ้นมาจริง ๆ เอ็ดวินก็พร้อมที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยอย่างแน่นอน
“ไปให้พ้น!”
ฮาร์วีย์ปล่อยเดนเวอร์ก่อนจะขว้างมีดแตงโมลงกับพื้นอย่างไม่ตั้งใจ
“ปล่อยพวกเขาไปซะ”
เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!
ซาร่าห์ตบหน้าพนักงานทุกคนก่อนจะหันกลับมา
“คราวนี้เราจะปล่อยพวกแกทุกคนไปเพราะเห็นแก่ตระกูลเมนโดซา! แต่ครั้งหน้าฉันไม่เก็บแกไว้แน่!”
