บางครั้งเกาเผิงก็สงสัยว่าเขาได้เลี้ยงดัมมี่แบบอดๆอยากๆหรือไปรึเปล่า
เขาให้มันกันลูกสนเข็มแค่วันละ 2ลูกเท่านั้น และดูมันในตอนนี้สิ ถึงขนาดต้องเล็มหญ้าในป่าอย่างลับๆและยังต้องแบ่งให้ลูกพี่อย่างต้าซื่ออีก
ยิ่งดูก็ยิ่งตลกที่ดัมมี่ทำท่าแบ่งหญ้าให้กับต้าซื่ออย่างจำใจ
เกาเผิงเพ่งไปหญ้าอันนั้นแล้วพบว่ามันคือ เฟิร์นเส้นไหม เป็นพืชที่เติบโตในที่ชื้นและพื้นที่ที่มีพลังหยินสูง เหมาะสำหรับสัตว์อสูรธาตุอัทเดทแบบดัมมี่ มันเป็นอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงมาก
ในตอนแรกที่เกาเผิงจำกัดการบริโภคของดัมมี่ก็เพราะว่าเขาต้องการทำพันธะสัญญาเลือดกับมันไวๆ เขากลัวหากมันเลเวลพุ่งมากกว่านี้ เกรงว่าอีกนานกว่าจะได้ทำสัญญากับมัน
ตอนนี้มันได้ผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมากแล้ว
“ไปกันเถอะ ไว้ฉันออกหุบเขาได้เมื่อไหร่ ฉันจะซื้อของอร่อยๆให้แกกินเยอะๆเลยนะดัมมี่” เกาเผิงพูดด้วยรอยยิ้ม
ดัมมี่เอาเฟิร์นเส้นไหมชิ้นสุดท้ายเข้าปากอย่างไม่เต็มใจ ก่อนที่จะลุกยืนขึ้น
ทำให้ต้าซื่อที่เกาะอยู่ที่หลังของดัมมี่ร่วงลงมา หงายท้องเผยให้เห็นท้องขาวๆของมัน มันใช้เวลาสักพักก่อนจะพลิกตัวกลับมาเหมือนเดิม มันส่งเสียงฟึดฟัดแก้เขิน
……..
วันนี้เป็นวันที่ 6ของการฝึกภาคสนาม
มู่ไท่ยิงเดินเข้าไปในป่าพร้อมกับเม็ดบัวที่ช่วยนำทางให้ ด้านหลังของเธอมีเด็กสาวร่างเล็กรุ่นราวคราวเดียวกับเธอเดินตามอยู่
เด็กสาวสองคนนี้เป็นญาติห่างๆของมู่ไท่ยิง หลังจากที่พวกเธอพบว่ามู่ไท่ยิงอยู่ในโรงเรียนเดียวกัน พวกเธอขอมู่ไท่ยิงตั้งทีมกับพวกเธอ
เพราะมู่ไท่ยิงเป็นผู้หญิงด้วยกันและรูปร่างสูงใหญ่ พวกเธอจึงรู้สึกปลอดภัยกว่าเมื่อเทียบกับคนอื่นๆ
ครั้งนี้มู่ไท่ยิงเริ่มสำรวจต่อจากครั้งที่แล้วกับเกาเผิง จากนั้นก็เดินไปสำรวจทั่วๆ พวกเธอพบเซฟเฮ้าส์ในพื้นที่ห่างไกลจึงใช้ที่นั่นเป็นฐานที่มั่น
“พี่สาวนี่เก่งจริงๆ ไม่คิดว่าพี่สาวเชี่ยวชาญการเดินป่าด้วย” มู่ชิงหลวนกล่าวสีหน้าที่มีแต่ความชื่นชม ที่ญาติผู้พี่เก่งมาก รอบรู้ไปซะทุกอย่าง
ครั้งก่อนเธอกับน้องสาวออกสำรวจด้วยกลุ่มขนาดใหญ่กว่า 30คน ผ่านไป 7วัน จำนวนกลุ่มเหลือไม่ถึง 20คน สาเหตุเกิดจากความเห็นที่ไม่ลงรอยกัน
ตอนนั้นพวกเธอประทังชีวิตด้วยกินผลไม้ในป่าตลอดเจ็ดวัน แต่เมื่อกลับถึงบ้านเธอกลับต้องท้องเสียเป็นเวลา 2วันเต็มๆ
“ชู่วว” มู่ไท่ยิงกระซิบ เธอมองไปที่เม็ดบัวที่ท่าทีไม่เหมือนปกติ ดูเหมือนมันจะเจออะไรบางอย่างเข้า
“พวกเราถอยกันเถอะ” มู่ไท่ยิงตัดสินใจโดยไม่ลังเลทันที ภายใตสถานการณ์ที่ไม่ปกติเช่นนนี้ นี่เป็นวิธีที่ทำให้พวกเธอรอดพ้นจากเหตุการณ์ร้ายๆได้
ถึงเม็ดบัวจะไม่อ่อนแอแต่พวกมันอาจจะมองข้ามเม็ดบัวและพุ่งตรงมาที่พวกเธอแทน
พวกเธอตัดสินใจถอยกลับอย่างช้าๆ
เม็ดบัวเริ่มสังหรณ์ใจไม่ดีมากขึ้นเรื่อยๆ มันพ่นไอสีขาวออกจากจมูกของมันและย่ำกีบเท้า
“อันตราย อันตราย” เม็ดบัวส่งเสียงเตือนในหัวของมู่ไท่ยิงทันที
ขณะเดียวกันก็มีสัตว์อสูรอีก 2ตัวที่ทำท่าไม่สบายใจเช่นกัน ตัวหนึ่งมีรูปร่างคล้ายนกกาเหว่าขนสีฟ้าและตาสีเขียวเข้ม มันได้ซ่อนตัวในผมของมู่ชิงหลวน
*กักกู กักกู* กาเหว่าสินธุ ส่งเสียงร้องอย่างประหม่า
ส่วนสัตว์อสูรอีกตัวเป็นลิงตัวเล็ก สูงราวๆ 1เมตร มันมีขนสีเทาทั่วตัวและหน้าสีขาว มีจุดสีแดงที่หน้าของมัน มันคือลิงวงแหวนเพลิง มันมีชื่อเสียงความคล่องตัวและกรงเล็บที่แหลมคม
จู่ๆพื้นดินด้านหลังได้สั่นสะเทือน เศษดินได้พลิ้วขึ้นสู่อากาศ ราวกับว่ามีสัตว์อสูรที่น่ากลัวอยู่ข้างล่างนี่
และแล้วก็มีศีรษะกลมๆขนาดใหญ่พุ่งขึ้นมา จากใต้ท้องของเม็ดบัว
เม็ดบัวส่งเสียงร้องออกด้วยความเจ็บปวด
“พวกเธอทั้งสองคนรีบหนีไปเร็ว!!!” มู่ไท่ยิงตะโกนสั่งญาติของเธอ
สองสาวที่หวาดกลัวสุดขีด พวกเธอได้วิ่งหนีอย่างรวดเร็ว ทันทีที่มู่ไท่ยิงสั่ง
เม็ดบัวที่ได้รับบาดเจ็บ มันยกหน่อขึ้นมาหมายจะโจมตีกลับ แต่มันก็กลับลงหลุมอย่างรวดเร็ว
ดูเหมือนว่าสัตว์อสูรตัวนี้มันได้ทำให้บริเวณแถวนี้กลายเป็นเกมตีตัวตุ่นสำเร็จแล้ว
เมื่อเห็นท่าไม่ดี มู่ไท่ยิงรีบปืนขึ้นมาที่หลังเม็ดบัวอย่างรวดเร็ว
ขณะที่เม็ดบัวจะก้าวเท้าวิ่งหนี ดินตรงข้างหน้าได้ยุบตัวอย่างรวดเร็ว เกือบจะทำให้มันล้มลง
มีเสียงดังจากข้างใต้ดิน ไส้เดือนสีแดงเข้มได้พุ่งขึ้นมาบนผิวดิน
มันก้มลงมามองมู่ไท่ยิงกับเม็ดบัว จากนั้นมันก็เปิดปากของมันที่มีรูปร่างคล้ายดอกเบญจมาศออกมา มันพุ่งลงไปหามู่ไท่ยิงในทันที
[ชื่อสัตว์อสูร] ไส้เดือนเผ่ามนุษย์กินคน
[เลเวล] 16 (ชนชั้นขุนนาง)
[ระดับ] สูง
[คุณสมบัติ] ธาตุดิน
[จุดอ่อน] ธาตุไฟฟ้า
มันเข้ามาใกล้เธออย่างรวดเร็ว ตอนนี้ดวงตาของมู่ไท่ยิงเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
ทันใดนั้นก็มีมือโครงกระดูกขนาดใหญ่โผล่ออกมา มันคว้าปากของไส้เดือนและฉีกออก
ไส้เดือนกรีดร้องอย่างทุรนทุราย เลือดและเนื้อกระจายทั่วในอากาศ
ที่ด้านหลังมีตะขาบสีม่วงที่ดูคุ้นเคย คลานตามมาอย่างรวดเร็ว ขณะที่มันคลานมามันได้ชาร์จไฟฟ้า ให้เกิดสนามพลังไฟฟ้ารอบๆตัวของมัน
ดัมมี่คว้าไส้เดือนโยนไปให้ต้าซื่อจัดการต่อ เมื่อไส้เดือนโดนกระแสไฟฟ้าที่เป็นจุดอ่อนของมัน ทำให้มันช็อตและไหม้เป็นตอตะโกทันที
“ไส้เดือนพวกนี้มีเยอะจริงๆ” เกาเผิงขมวดคิ้ว นี่เป็นครั้งที่ 3แล้วที่เขาได้เจอไส้เดือนพวกนี้ พวกมันรับมือยากเกินไปเพราะพวกมันจะอยู่แต่ใต้ดินทำให้โดนโจมตีโดยไม่รู้ตัว
ทันใดนั้นก็มีเสียงประกาศเตือนภัยดังก้องไปทั่วหุบเขา
“ประกาศ ให้นักเรียนเตรียมทหารทุกคนได้รับทราบ มีเหตุร้ายเกิดขึ้นทางเราต้องจำเป็นต้องยุติการฝึกภาคสนาม ขอให้นักเรียนเตรียมทหารทุกคนออกจากพื้นที่ในหุบเขาโดยด่วน ย้ำนี่เป็นสถานการณ์ฉุกเฉิน”
