ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2312
พรึ่บ!
ฮาร์วีย์เพียงแค่สะบัดนิ้วของเขาเท่านั้น แต่การกระทำเล็ก ๆ นั้นทำให้กำปั้นของฮิโรชิสั่นสะเทือนอย่างแรง
ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวของฮิโรชิหายไปทันที ความเจ็บปวดที่แหลมคมจนไม่อาจบรรยายได้กระทบกำปั้นของเขา
‘น-นิ้วฉันหักเหรอ?!’
ความคิดที่เหลือเชื่อเข้ามาในหัวของเขา สีหน้าของเขาแย่ลงในทันที
เขาตระหนักได้ในทันทีว่าชายจากประเทศ H คนนี้แข็งแกร่งกว่าที่เขาจินตนาการไว้มาก กระทั่งสามารถเทียบได้กับผู้ที่เป็นปรมมาจารย์ในประเทศหมู่เกาะได้!
‘ฉันต้องกลับไปตั้งหลักก่อน!’
ฮิโรชิคิดในขณะที่เขาก้าวถอยหลังด้วยสัญชาตญาณและพยายามรักษาระยะห่างให้มากขึ้นก่อนสิ่งอื่นใด
เขาเคลื่อนไหวเร็ว แต่เขาใช้พละกำลังเกือบทั้งหมดในการทำเช่นนั้น
อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์เร็วกว่าเขา
ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าแล้วเหวี่ยงฝ่ามือออกไปอย่างง่ายดาย
เพี๊ยะ!
ฮิโรชิถูกส่งตัวปลิวไปชนกับโต๊ะกาแฟด้านหลังทันที
เสียงของแตกดังตามมาและร่างของฮิโรชิก็ถูกเศษแก้วที่แตกกระจายปกคลุมไปทั่วเรือนร่าง เขาตะเกียกตะกาย ปากและจมูกของเขามีเลือดออกจำนวนมาก
‘เขาแข็งแกร่งมาก!’
‘แข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อ!’
ฮิโรชิเพิ่งจะตระหนักได้ว่าฮาร์วีย์ ซึ่งดูเหมือนคนธรรมดา ไม่ใช่คนที่เขาจะสามารถสู้ได้!
เขาไม่คู่ควรที่จะสู้กับฮาร์วีย์ด้วยซ้ำ!
น่าละอายที่เขารู้ตัวช้าไปหน่อย
ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าอย่างใจเย็นและเหวี่ยงฝ่ามือของเขาในวินาทีตาต่อมา
การเคลื่อนไหวของเขาเพียงพอที่จะทำให้ซิสเตอร์สิบสามและคนอื่น ๆ ถอยหลังไปหนึ่งก้าว สีหน้าของพวกเขาดูหวาดกลัว
ฮิโรชิตกตะลึง เขาพอจะเดาได้ว่าการโจมตีของฮาร์วีย์นั้นจะเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนแค่ไหน การโจมตีของฮาร์วีย์ก็จะจบลงที่ใบหน้าของเขาเสมอ หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป เขาคงจะถูกทำร้ายเจียนตาย
วิธีเดียวที่จะหลบเลี่ยงการโจมตีของฮาร์วีย์คือการคุกเข่า
ความอับอายเริ่มท่วมท้นในใจของฮิโรชิ แต่เขารู้ดีว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่น เขายังไม่อยากตาย
ดังนั้นเขาจึงงอเข่าและล้มลงกับพื้นในทันทีเพื่อหลีกเลี่ยงการโดนตบหน้าอย่างต่อเนื่อง
ผู้คนต่างตกตะลึงทันที
หญิงงามที่ต้องการเยาะเย้ยฮาร์วีย์รู้สึกสับสนอย่างมาก
พวกเธอรู้สึกดังคนที่กำลังโดนบีบคอ พวกเธอต้องการที่จะกรีดร้องแต่กลับไม่สามารถส่งเสียงใด ๆ ได้ สีหน้าของพวกเธอแข็งทื่อและเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
ตาของซิสเตอร์สิบสามกระตุกอย่างลนลาน เธอไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ภาพตรงหน้าเธอทำให้เธอตระหนักได้ว่าฮาร์วีย์ไม่ใช่คนธรรมดาแต่อย่างใด
เดนเวอร์อ้าปากค้าง เขาไม่คิดว่ามืออาชีพจากประเทศหมู่เกาะที่เขาคิดจะพึ่งพาจะพ่ายแพ้หลังจากที่ถูกทำร้ายเพียงไม่กี่ครั้ง!
แค่ฮิโรชิแพ้ก็แย่พอแล้ว แต่เขายังถึงกับคุกเข่า!
ในขณะนั้นเดนเวอร์ไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่าการกระทืบไอ้สารเลวนั่นให้ตาย!
ฮาร์วีย์ชำเลืองมองฮิโรชิ สีหน้าของเขาดูขี้เล่น เขาต้องยอมรับว่าชาวเกาะที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นคนที่น่าสนใจเลยทีเดียว
‘เขาไม่ลังเลก่อนที่จะคุกเข่าแม้แต่น้อย’
‘ช่างเป็นคนที่มีความสามารถจริง ๆ!’
“นายน้อยสาม ลูกน้องของนายไร้ประโยชน์พอ ๆ กับคนก่อนหน้านี้เลย”
ฮาร์วีย์กวาดสายตาไปที่เดนเวอร์ซึ่งตอนนี้ดูแย่มาก
ฮิโรชิเดือดดาลด้วยความโกรธกับคำดูถูกของฮาร์วีย์ เขาต้องการที่จะลุกขึ้นยืนแต่ร่างกายของเขาอ่อนเปลี้ยไปหมดก่อนที่เขาจะทันลุกขึ้นได้ คราวนี้เขาถึงกับต้องหมอบลงต่อหน้าฮาร์วีย์!
“โถ่ ๆ ถึงกับต้องหมอบเลยเหรอ?”
ฮาร์วีย์ชำเลืองมองไปที่เดนเวอร์ ความสนใจของเขาพลุ่งพล่าน
“ทำไมนายไม่มาคุกเข่าด้วยล่ะนายน้อยสาม? ถ้านายทำ ฉันจะยอมปล่อยนายไป”
