ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 2314

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2314

แมทธิวกอดอกและเดินเข้าหาฮาร์วีย์ เขากล่าวอย่างเย็นชา “หนุ่มน้อย

“การที่นายสามารถเอาชนะฮิโรชิได้หมายความว่านายจะต้องต่อสู้ได้เก่งเลยทีเดียว

“แต่น่าเสียดายที่ที่นี่คือฮ่องกงไม่ใช่ประเทศ H

“ไหนบอกฉันสิว่านายมาจากตระกูลไหน หรือมีพลังอะไร

“ฉันอยากจะรู้จริง ๆ ว่าอะไรทำให้นายกล้าอวดดีในที่อย่างฮ่องกงได้!

“และฉันขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่านายไม่ได้ตายดีแน่ไม่ว่าใครจะหนุนหลังนายอยู่ก็ตาม!

“มันน่าเสียดาย แต่มันไม่มีทางอื่น พวกเราชาวฮ่องกงชอบรักษาชื่อเสียงของตัวเอง เรารับไม่ได้หรอกที่ใครก็ไม่รู้จากประเทศ H จะมาอวดเก่งต่อหน้าพวกเรา!

“ท้ายที่สุดเราก็ไม่สามารถยอมให้ตัวเองอับอายได้!”

ฮาร์วีย์จิบไวน์อย่างใจเย็นและยิ้มราวกับไม่มีอะไรให้ต้องกลัว

“ช่างกดขี่จังเลยนะนายน้อยฟลินน์! น่าเกรงขามจริง ๆ

“แต่ถ้าคุณจะเข้าข้างเดนเวอร์โดยไม่สนด้วยซ้ำว่าใครถูกหรือผิด คุณไม่กลัวเหรอว่าคุณอาจจะเจอกับคนที่มีอำนาจมากกว่าคุณ?”

แมทธิวคิดในใจว่าเสียงของฮาร์วีย์ฟังดูคุ้นเคย แต่เขาไม่ได้คิดอะไรมาก ด้วยแสงไฟของบาร์ที่สลัว เขาจึงไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของฮาร์วีย์ได้ชัดแม้ในขณะที่เขากำลังเดินเข้าใกล้ฮาร์วีย์

แมทธิวกอดอกและเย้ยหยัน “ที่นี่คือถิ่นของฉัน! ไม่มีทางที่ฉันจะเจอคนแบบนั้น!

“และแม้จะเป็นแบบนั้น ฉันก็จะสามารถกดขี่คนนั้นได้อย่างไม่ต้องสงสัย!

“เพราะฉะนั้นบอกฉันทีว่านายพอใจแล้วหรือยัง? ถ้าไม่ นายจะลองสู้ต่อหรือเรียกใครมาช่วยก็ได้นะ”

แมทธิวแสดงความเย่อหยิ่งของนายน้อยแห่งฮ่องกงอย่างเต็มที่ในขณะที่จ้องฮาร์วีย์อย่างเหยียดหยาม

“นี่! ฉันคุยกับนายมาโดยตลอด แต่นายกลับเอาแต่นั่งอยู่ตรงนั้น!

“นี่นายคิดว่านายเป็นใครวะ?!

“นายกล้าอวดดีต่อหน้าฉัน!

“ลุกขึ้นจากโซฟาบ้า ๆ นั้นเดี๋ยวนี้!”

ซิสเตอร์สิบสามและคนอื่น ๆ ต่างหลงใหลเมื่อได้ยินน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความกดขี่ของแมทธิว

‘เขาแข็งแกร่งมาก!’

‘นี่แหละลูกผู้ชายตัวจริง!’

‘ในเมืองใหญ่อย่างฮ่องกง มีผู้ชายที่น่าเกรงขามขนาดนี้ไม่ถึงห้าคนด้วยซ้ำ!’

ฮาร์วีย์เมินแมทธิวและรินไวน์ให้ตัวเองเล็กน้อย เขาจิบเครื่องดื่มอย่างใจเย็น ความสนใจของเขาพลุ่งพล่าน

ซิสเตอร์สิบสามและคนอื่น ๆ เริ่มเย้ยหยันฮาร์วีย์

‘ถึงขั้นนี้แล้วเขาจะยังอวดเก่งไปทำไม?’

‘การทำอย่างนั้นต่อหน้านายน้อยฟลินน์จะไปมีค่าอะไร?’

“นี่นายจะยังเสแสร้งอยู่อีกเหรอ? ไม่กลัวที่จะขายขี้หน้าตัวเองหรือไง?!” เดนเวอร์กล่าวอย่างชั่วร้าย

ฮาร์วีย์ไม่สนใจแมทธิวและโน้มตัวไปข้างหน้าพร้อมกับแก้วไวน์ในมือ

รอยยิ้มอันอบอุ่นปรากฏที่ริมฝีปากของเขา ขณะที่ฮาร์วีย์โน้มตัวไปข้างหน้า แสงจ้าก็ส่องมาที่เขาและในที่สุดก็เผยให้เห็นใบหน้าของเขา

“คุณจะให้ผมลุกขึ้นจริง ๆ เหรอนายน้อยฟลินน์?”

‘ฮะ-ฮาร์วีย์ ยอร์ก?!’

ทันทีที่แมทธิวเห็นหน้าฮาร์วีย์ ตาของเขาก็กระตุกอย่างลนลาน

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นที่บัควู้ดแวบขึ้นในหัวของเขาทันที

ความคิดนับไม่ถ้วนพุ่งเข้ามาในหัวของแมทธิวในขณะนั้น ทุกคนต่างจ้องมาที่แมทธิว แต่เขาไม่สนใจพวกเขาเลย

เขาก้าวไปข้างหน้าและโค้งคำนับทันที

“เจ้าชายยอร์ก”

แมทธิวอ้างเสมอว่าเขาสามารถเอาชนะคู่ต่อสู่ทุกคนของเขาได้

เขาจะไม่กลัวแม้ว่าเขาจะต้องสู้กับเจ้าชายหรือนายน้อยของสิบตระกูลชั้นนำ

แต่ตอนนี้คนที่อยู่ข้างหน้าเขาคือฮาร์วีย์!

มันเป็นไปได้อย่างไง?!

เมื่อจำได้ว่าเขาถูกซามูเอลขัดขวางและถูกฮาร์วีย์เตะเข้าที่ท้อง แมทธิวก็เต็มไปด้วยความเกลียดชัง แต่เขารู้ดีว่า…

ฮาร์วีย์ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว

เขาไม่ได้เป็นเพียงเจ้าชายยอร์ก แต่ยังเป็นหัวหน้าหลงเหมินสาขามอร์ดู

อย่างน้อยที่สุด ณ เวลานี้ แมทธิวไม่ได้มีอำนาจพอที่จะมีเรื่องกับฮาร์วีย์