ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 2376

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2376

ทันทีที่ฮาร์วีย์ออกจากโกดัง เฟรยาก็เดินโซซัดโซเซออกมาจากตู้เก็บของหลังเหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัวได้ผ่านพ้นไป

ตอนนี้เธอมีสติและสงบลงแล้ว ราวกับว่าเธอได้รับบุคลิกในฐานะแมงมุมแม่หม้ายดำพูดซึ่งสามารถเผชิญกับทุกสิ่งได้ด้วยความสง่างามและเย็นชาในอดีตกลับคืนมา

เธอเดินออกจากห้องวีไอพีอย่างรวดเร็วและกดหมายเลขโทรออก ทุกอย่างเกิดขึ้นในขณะที่ทุกสิ่งรอบตัวกำลังสับสนวุ่นวาย

“นี่ฉันเองนะคะ นายน้อยฟลินน์ ฉันอยู่ที่สนามบินนานาชาติลาสเวกัส อย่างที่คุณคาดการณ์เอาไว้เลย ฮาร์วีย์กำลังมีปัญหากับตระกูลเยตส์” เฟรยารายงานสถานการณ์อย่างเงียบ ๆ หลังจากที่อีกฝ่ายรับสาย

“แผนของคุณได้ผล!

“ฉันคิดว่าตอนนี้ฮาร์วีย์คงจะตายไปแล้ว”

“เฟย์? ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าโทรหาฉันโดยตรงแบบนี้”

เสียงทุ้ม ๆ ของแมทธิวดังก้องมาจากอีกฝั่งของโทรศัพท์

“ใครอนุญาตให้เธอทำแบบนี้กัน!”

เสียงของเฟรยาสั่นเล็กน้อย แต่เธอก็สงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว

“ฉันก็แค่ดีใจมากไปหน่อย นายน้อยฟลินน์ ฉันแค่อยากแสดงความยินดีกับความสำเร็จของคุณก็เท่านั้น!

“ต่อให้เขาจะไม่ตาย เขาก็ต้องอยู่ในคุกอีกสองสามปี

“ท้ายที่สุดแล้ว ลาสเวกัสไม่ใช่ประเทศ H ฮาร์วีย์ไม่อาจใช้อิทธิพลของตัวเองได้ที่นี่!

“คุณอาจต้องร่วมมือกับเจ้าหน้าที่รัฐสองสามคนในลาสเวกัสเพื่อปราบปรามเขา นายน้อยฟลินน์ แล้วก็…”

ปัง!

ก่อนที่เฟรยาจะพูดจบประโยค ร่างของเธอก็สั่น ทันใดนั้นความเจ็บปวดอย่างรุนแรงก็ปรากฏขึ้นที่ท้องของเธอ

หญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ไม่ไกล เธอห่อปืนที่ใช้จัดการกับเฟรยาแล้วโยนทิ้งถังขยะอย่างไม่ใยดี

จากนั้นเธอก็ทำท่าเชือดคอด้วยนิ้วหัวแม่มือต่อหน้าเฟรยา

เฟรยามองดูบาดแผลที่ท้องของเธอตามสัญชาตญาณ เธอตกใจยิ่งกว่าสิ่งใด

“แมท…” เธอครวญครางโดยไม่รู้ตัว

เธอล้มลงกับพื้นแน่นิ่งไปก่อนที่จะหมดลมหายใจ

…

ในเวลาเดียวกัน ภายในห้องสวีทของเรด สกาย คาสิโน พาเลซ…

แฮร์ริสันโยนกองเอกสารลงบนโต๊ะในขณะที่พึมพำเบา ๆ “ก็เขานั่นแหละ ไม่แปลกใจเลยที่ทำไมเขาถึงดูคุ้นนัก… ฉันยังสงสัยว่าฉันเคยเห็นเขาที่ไหนมา!”

“เขาเป็นคนที่พรากชีวิตนายท่านเยตส์ที่สามและสี่ไปยังไงล่ะ!

“ไม่แปลกใจเลยที่เขาไม่กลัวที่จะต้องต่อกรกับตระกูลของฉันและท้าทายฉันอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้!

“เขายังหาคนมาจัดการเซนต์โฮปและยึดเงินพนันมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์จากเราไปได้ด้วย! ให้ตายเถอะ!”

ใบหน้าของแฮร์ริสันเต็มไปด้วยความโกรธอันเย็นชา ตัวตนและความแข็งแกร่งที่แท้จริงของฮาร์วีย์ทำให้เขากลัวจนอับจนหนทาง แค่การจดจำฝีตบของฮาร์วีย์ได้นั้นก็เพียงพอที่จะทำให้เขาเกลียดชังอีกฝ่ายอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ในฐานะผู้สมัครชิงตำแหน่งเจ้าชายคนใหม่ของตระกูลเยตส์ และผู้มีพรสวรรค์ระดับแนวหน้าของอเมริกา…

แฮร์ริสันเป็นคนหยิ่งยโสและอวดดี มีเพียงเขาเท่านั้นที่มีสิทธิ์เล่นงานคนอื่น! ไม่มีใครมีสิทธิ์เล่นงานเขากลับแบบนี้!

การกระทำของฮาร์วีย์ทำให้แฮร์ริสันเดือดดาลด้วยความโกรธ

แม้จะมีความโกรธและความเกลียดชัง แต่คนที่มีความสามารถเท่าเขาอาจใช้เวลานานถึงสิบปีในการแก้แค้นคนอย่างฮาร์วีย์

ทุกอย่างต้องมีการวางแผนชักใยอยู่เบื้องหลังอย่างสมบูรณ์แบบ ดังนั้นเขาจึงสามารถชนะได้โดยไม่ต้องเข้าใกล้ฮาร์วีย์ด้วยซ้ำ

มันจะเป็นการตัดสินใจที่โง่เขลาสำหรับเขาที่จะปรากฏตัวและแก้แค้นทุกวิถีทางด้วยตัวเอง

หลังจากประสบความสูญเสียครั้งใหญ่แฮร์ริสันได้แต่หวังว่าเขาจะจัดการกับการโจมตีครั้งสุดท้ายได้ในครั้งต่อไปที่เขาลงมือ

เนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับเซนต์โฮป แม้แต่แฮร์ริสันก็ถูกเรียกตัวไปสอบปากคำ

ถ้าไม่ใช่เพราะกรีนการ์ดที่เขาถือ เขาคงถูกจับและขังคุกเหมือนกับคริสเตียน

ขณะที่แฮร์ริสันวิเคราะห์แผนการของตัวเอง เขาก็เริ่มตระหนักว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงได้เป็นคนที่รับมือได้ยากอย่างน่าสะพรึงกลัว

เขาเป็นคนต่างชาติที่มีอำนาจอยู่เหนือจากทั้งลาสเวกัสและฮ่องกงโดยสมบูรณ์ แถมยังเอาแต่เหยียดหยามเหล่าเจ้าชายและนายน้อยพวกนี้อยู่ตลอด เขาต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่