ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2391
“หัวหน้าของเธอ?”
อีธาน ฮันต์ดูเฉยเมย
“ถ้าหากว่าเขาได้เข้าร่วมในสงครามยูโร-อเมริกา และร่วมสมรภูมิเดียวกันกับเบลลามี่ เบลค เขาก็น่าจะรู้ว่าเจ้าชายฮาร์วีย์ ยอร์กคือใคร!
“เธอควรโทรไปถามเขาว่าเขากล้ายุ่งกับเจ้าชายยอร์กหรือเปล่า?!
“ฉันเกรงว่าเธอจะทำผิดพลาดและแผนทั้งหมดของเธอจะพังไม่เป็นท่า”
มุมปากของควินนี่ ยอร์กกระตุก เห็นได้ชัดว่าเมื่อนึกถึงตัวตนที่แท้จริงของฮาร์วีย์ เจ้าชายยอร์กแห่งเซาท์ไลท์ ผู้นำสาขาของหลงเหมิน อัตลักษณ์เหล่านี้เพียงพอที่จะข่มขู่ใครก็ได้
ถึงกระนั้นเธอก็ฟื้นคืนสติได้อย่างรวดเร็วและเย้ยหยันออกมา “อีธาน ฉันรู้ว่าคุณต้องการจะสื่ออะไรอยู่หรอกนะ?!
“แต่คุณลืมไปแล้วหรือว่าที่นี่ไม่ใช่มอร์ดู และไม่ใช่เซาท์ไลท์ด้วยซ้ำ?!
“ที่นี่ฮ่องกง เจ้าชายยอร์กงั้นเหรอ? หัวหน้าสาขายอร์ก? แล้วไงล่ะ!
“คนดื้อด้านอย่างคุณเท่านั้นแหละที่คิดจะต่อกรกับวังมังกรถูกไหมล่ะ?
“สำหรับเรา ตัวตนทั้งสองนั้นไม่มีค่าอะไรเลย!
“ฉันจะบอกคุณให้ ต่อให้วันนี้เบลลามี่จะเป็นคนนำทีมมา แต่เขาก็ไม่มีผลอะไรกับวังมังกร นับประสาอะไรกับคุณ!”
“งั้นก็ลองดูสิ!” อีธานยกมือขวาขึ้นและแสดงท่าทาง
ทหารจากค่ายศัสตราวุธข้างกายเขาจับดาบยาวไว้ที่เอวในวินาทีต่อมา
จิตสังหารแผ่กระจายออกมาในทันที และมันน่าสะพรึงกลัว
ตอนนี้ควินนี่ตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน แต่เธอยังมีไพ่ที่ซ่อนอยู่ในมือ ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจอีธานในขณะนี้และตั้งสติของตัวเองอย่างแน่วแน่ จากนั้นเธอก็เหล่ไปที่ฮาร์วีย์และพูดว่า “ฮาร์วีย์ฉันจะให้เวลาคุณสักหน่อย
“ปล่อยนายน้อยแฮมิลตันและยอมจำนนซะ!
“ไม่อย่างนั้นเราจะยิงคุณทิ้ง!
“ฉันอยากจะเห็นนะว่าอะไรจะเร็วกว่ากัน เพราะว่าดาบยาวของค่ายศัสตราวุธหรือปืนของวังมังกร!”
ทันทีที่พูดออกไปเช่นนั้น ร่างในลานทั้งหมดก็เคลื่อนไหว ทันใดนั้นก็ปรากฏร่างชายหญิงในเครื่องแบบหลายร้อยคน พวกเขาทั้งหมดหยิบอาวุธปืนออกมาและเผชิญหน้ากับผู้คนจากค่ายศัสตราวุธด้วยเจตนาสังหาร
แม้ว่าตอนนี้กฎอัยการศึกจะถูกบังคับใช้ไปแล้ว แต่ผู้คนจากวังมังกรก็มีพลังและความมั่นใจเพียงพอที่จะดำเนินการต่อไป
ฮาร์วีย์แสดงท่าทางสบาย ๆ เขาดึงไกปืนด้วยมือขวาอย่างช้า ๆ และเข็มแทงชนวนของปืนหดกลับเล็กน้อย
การกระทำที่เรียบง่ายนี้ทำให้การแสดงออกของควินตัน ยอร์กเปลี่ยนไปไม่หยุด เขารู้พฤติกรรมของฮาร์วีย์ ถ้าเขายังกดขี่ฮาร์วีย์แบบนี้ต่อไป ไทเรล แฮมิลตันก็อาจจะตายได้
ควินนี่มีสีหน้าสยดสยอง ในไม่ช้า เธอก็เริ่มนับถอยหลังด้วยเสียงแผ่วเบา “ฮาร์วีย์ เวลากำลังจะหมดลงแล้ว สิบ เก้า แปด…”
ในขณะนี้ เสียงหวีดหวิวดังมาจากทิศทางของประตู
จากนั้น รถแลนด์ครุยเซอร์ก็บังคับให้เปิดประตูลานที่ล็อคไว้ซึ่งทำให้ทหารหลายคนในค่ายศัสตราวุธถอยไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัว
สายตาของฝูงชนมาบรรจบกันทันที พวกเขาต่างมองไปทิศทางที่แขกไม่ได้รับเชิญปรากฏตัวขึ้น
ปัง!
กระจกหน้าของแลนด์ครุยเซอร์ ถูกเปิดออก จากนั้นร่างหนึ่งก็ก้าวออกมาจากรถอย่างไม่แยแส
เขายืนอยู่บนฝากระโปรงรถอย่างไม่ตั้งใจ เหล่ตามอง และเอ่ยปากออกมาว่า “ได้ยินมาว่าคนของวังมังกรต้องการจับกุมฉัน ซึ่งเป็นหัวหน้าสาขาของหลงเหมิน พวกเขาเป็นเพียงคนควบคุมแถมยังล้ำเส้นอีกต่างหาก!
“อยากตายกันได้ไง”
กลุ่มคนจ้องมองไปยังบุคคลที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันอย่างตะลึงงัน
โดยเฉพาะควินนี่กับควินตัน ดวงตาของพวกเขายังคงกระสับกระส่ายอยู่ในขณะนี้ และพวกเขาไม่กล้าที่จะมองคน ๆ นี้ด้วยตาของตัวเองตรง ๆ
สำหรับสมาชิกคนอื่นๆ จากวังมังกร พวกเขาทิ้งอาวุธปืนลงกับพื้นโดยไม่รู้ตัว ราวกับว่าพวกเขาไม่กล้าทำให้คนที่ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าก็คลุมเครือ
ฮาร์วีย์หันศีรษะของเขาเบา ๆ เขาชำเลืองมองผู้มาเยือน เขายิ้มแล้วเลยทักว่า “สวัสดี นายท่าน”
