ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2437
อากิ คิตากาวะเย้ยหยัน
“แล้วจะทำไมล่ะ?
“ถ้าเป็นหัวหน้าสาขาวังมังกรคนก่อน บางทีผมอาจจะต้องยำเกรงเขาอยู่บ้าง!
“แต่คุณไม่ได้รับสิทธิ์นั้นหรอก!
“คุณไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะคุกเข่าและอ้าปากพูดกับผมเลยด้วยซ้ำ! คุณเข้าใจไหม?!”
โยอาน่า เมนโดซาก้าวไปข้างหน้าในขณะที่แสดงสีหน้าเย็นชาบนใบหน้าของเธออย่างพร้อมที่จะเหนี่ยวไก
ฮาร์วีย์ ยอร์กบังเธอไว้ด้านหลังอย่างรวดเร็ว ก่อนส่งสัญญาณให้เธอถอยออกไป จากนั้นเขาก็เดินไปข้างหน้าอย่างใจเย็นและพินิจมองอากิอย่างถ้วนถี่
“พวกชาวประเทศหมู่เกาะกล้าอวดตัวเองในดินแดนของประเทศ H แบบนี้ด้วยเหรอ?”
เขาไม่เคยคิดที่จะแสดงตนมาก่อน แต่เนื่องจากชินคาเงะเวย์เป็นหนึ่งในหกโรงเรียนศิลปะการต่อสู้ของประเทศหมู่เกาะ เมื่อตัดสินจากภูมิหลังดังกล่าวตระกูลเมนโดซาจึงไม่สามารถจัดการกับสถานการณ์เช่นนี้ได้
นั่นเป็นเหตุผลที่ฮาร์วีย์รู้สึกว่าเขาต้องออกโรงจัดการกับสถานการณ์ด้วยตัวเอง
อากิพินิจฮาร์วีย์และหัวเราะเบา ๆ อย่างเย็นชาหลังจากเห็นร่างกายที่อ่อนแอและซีดเซียวของเขา
“อะไรของนาย? หัวหน้าของนายทำอะไรฉันไม่ได้ ถึงได้ขอให้ลูกน้องมาจัดการฉันแทนงั้นเหรอ?
“ฉันจะโอ้อวดตัวเองแล้วจะทำไมล่ะ? แล้วทำไมฉันถึงจะมาอวดตัวเองที่นี่ไม่ได้? ถ้านายไม่ชอบ ก็ทำอะไรสักอย่างสิ!
“วันนี้ฉันจะให้โอกาสนาย! ฉันอยากจะรู้จริง ๆ เลยว่าแมงดาอย่างนายจะกล้าตบฉันไหม?!”
อากิยืนขึ้น เดินนำหน้าฮาร์วีย์และพ่นควันใส่หน้าฮาร์วีย์ซึ่งเป็นภาพที่หยิ่งผยองอย่างยิ่ง
ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วขณะถอยหลังไปสองสามก้าว
“คุณคิตากาวะ มีใครเคยบอกคุณไหมว่าลมหายใจคุณมีกลิ่นเหม็นเน่าขนาดไหน”
“แก…”
“คุณนี่ก็นิสัยเสียเหมือนกันนะ กล้าดียังไงมาขอให้คนอื่นตีตัวเองแบบนั้น?
“ก็ถ้าผมไม่ทำตามความปรารถนาของคุณ ก็เท่ากับผมไม่เคารพคุณเลยสักนิดน่ะสิ!”
อากิจ้องมองที่ฮาร์วีย์ก่อนที่เขาจะเย้ยหยัน
“แมงดาอย่างนายกล้าทำตัวอวดดีต่อหน้าฉัน?
“จับมันซะ ผู้อาวุโสคิโนชิตะ!
“ทำให้เขาพิการไปเลย! ผมอยากจะเห็นจังเลยว่าไอ้แมงดานี่จะมีปัญญาทำอะไรได้หลังจากสูญเสียแขนขาไป!”
อากิเอาแต่ใจอย่างที่สุดในตอนนั้น เขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา ดูคล้ายจะทำให้อีกฝ่ายพิการเพื่อทำให้โยอาน่าตกใจจนต้องยอมคุกเข่า
หญิงสาวคนอื่น ๆ จ้องมองไปยังฮาร์วีย์ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
ภูมิหลัง ความแข็งแกร่ง อำนาจ ความสามารถ และสถานะของอากิเหนือกว่าทั้งหมด
ไม่ใช่แค่ไอ้แมงดานั่นดอก แม้แต่โยอาน่าเองก็ยังต้องเกรงกลัวคนอย่างเขา
‘ผู้ชายคนนี้กล้าดียังไงถึงได้พยายามอวดอ้างสถานะและตำแหน่งของตัวเอง? เขาต้องตายแน่ ๆ!’
ผู้อาวุโสร่างผอมมากก้าวไปข้างหน้าและมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา
“หนุ่มน้อยแห่งประเทศ H จำไว้ให้ดีนะฉันนี่แหละที่จะเป็นคนทำให้นายพิการ! ชื่อของฉันคือคิโนชิตะ!”
คิโนชิตะไม่พูดพร่ำทำเพลงให้มากความ รัศมีของเขายะเยือกราวกับน้ำแข็ง และการจ้องมองของเขาก็ให้ความรู้สึกเรากับสายฟ้า เห็นได้ชัดว่าเมื่อมองแว๊บแรกเขาเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวทีเดียว
ฮาร์วีย์หัวเราะเล็กน้อย
“คุณเองก็ควรจำเอาไว้ด้วยเหมือนกัน ว่าชื่อของผมคือฮาร์วีย์ ยอร์ก!”
คิโนชิตะตัวแข็งทื่อ ทันทีที่เขาได้ยินชื่อนั้น แต่เขาจำได้ไม่ชัดเจนเท่าไร เขาหยุดนิ่งตกอยู่ในห้วงความคิดหลังจากก้าวไปข้างหน้า
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก?
“แค่เพราะนามสกุลยอร์กก็ไม่ได้หมายความว่านายมาจากตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงเสียหน่อย!
“ฉันไม่เคยได้ยินชื่อของนายมาก่อน!”
อากิปัดขี้บุหรี่ในมืออย่างเย้ยหยันหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์
“แต่แล้วไงล่ะ?
“ต่อให้นายจะมาจากตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าฉันมันก็ไม่มีค่าอะไรเลยสักนิด!!”