ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2438
“เอาล่ะ คุยกันมามากพอแล้ว ไป! จัดการเขาซะ!”
อากิ คิตากาวะดูแคลนฮาร์วีย์ ยอร์ก เขาไม่ได้คาดหวังว่าฮาร์วีย์จะมีอะไรแสดง
“ฮ้าาา!”
คิโนชิตะเหวี่ยงมือของเขาไปทางข้อมือของฮาร์วีย์ทันที เห็นได้ชัดว่าเขากำลังวางแผนที่จะทำให้ฮาร์วีย์พิการ
เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์เหวี่ยงฝ่ามือไปข้างหน้าโดยไม่แม้แต่จะหลบและลงมือโจมตีก่อน
ไม่มีศิลปะการต่อสู้ใดที่ยืนยงตลอดไป และความเร็วต่างหากคือหนทางเดียวสู่ชัยชนะ
ด้วยเสียงตบที่ดังสนั่น ดวงตาของคิโนชิตะก็ดับวูบลง เขาถูกส่งตัวให้ลอยออกไปทันทีหลังจากที่เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงบนใบหน้าของเขา
ปัง!
ร่างของเขากระแทกเข้าที่มุมห้อง ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปหมด
‘เป็นไปได้ยังไง?!’
อากิและคนอื่น ๆ ตกตะลึงอย่างมาก
คิโนชิตะเป็นยอดฝีมือของชินคาเงะเวย์! แม้ว่าเขาจะไม่ใช่เทพแห่งสงคราม แต่เขาก็อยู่ในระดับสูงสุดของเหล่าทหารชั้นสูงทั้งหมด!
ทหารชั้นสูงอันดับต้น ๆ ของรุ่นถูกส่งให้ลอยออกไปด้วยการตบเพียงครั้งเดียว?!
เขาแข็งแกร่งอะไรขนาดนั้น?!
ในขณะที่อากิยืนตัวแข็งทื่อ คิโนชิตะก็เซถอยหลังไปชนกำแพงในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว
‘เทพแห่งสงคราม?!’
ยอดฝีมืออย่างคิโนชิตะรู้ทันทันทีที่อีกฝ่ายเคลื่อนไหว
เขาเป็นทหารชั้นสูงชั้นแนวหน้ามาหลายปี นั่นเป็นเหตุผลที่การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยจากฮาร์วีย์ก็เพียงพอที่จะทำให้เขาเข้าใจได้ว่าอีกฝ่ายคือเทพแห่งสงคราม
คิโนชิตะรู้สึกหวาดกลัว ยำเกรง และอิจฉาในเวลาเดียวกัน ต่อปรมาจารย์ที่มีมาความสามารถระดับนี้
‘เขามีความแข็งแกร่งระดับเทพแห่งสงครามตั้งแต่อายุยังน้อย ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เขาก็ไม่ใช่คนธรรมดา…’
เพียงแค่ฉายา ‘เทพแห่งสงคราม’ ก็เพียงพอแล้วที่จะปราบปรามฝูงชนทั้งหมด
อากิมองไม่เห็นข้อเท็จจริงดังกล่าว ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นมืดมนทันทีขณะเอ่ยปากออกไปว่า “คุณทำบ้าอะไรอยู่ คิโนชิตะ?!
“ผมสั่งให้คุณจัดการเขา ไม่ใช่มามัวเล่นแง่อยู่แบบนี้!”
“คุณมาที่นี่เพื่อปกป้องผม!
“ทีนี้จัดการกับเขาแล้ว!
“ฉันหมดความอดทนแล้ว!”
เพี๊ยะ!
ก่อนที่คิโนชิตะจะทันได้พูดอะไร ฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วตบหน้าเขาฉาดใหญ่
“เอาสิ!”
เพี๊ยะ!
“ผู้อาวุโสแห่งชินคาเงะเวย์!”
เพี๊ยะ!
“ชินคาเงะเวย์เป็นหนึ่งในหกโรงฝึกศิลปะการต่อสู้จากประเทศหมู่เกาะไม่ใช่เหรอ!”
เพี๊ยะ!
“จักรพรรดิของคุณเป็นนักบุญแห่งดาบไม่ใช่เหรอ!”
เพี๊ยะ!
“คุณมีพลังเยอะไม่ใช่เหรอ!”
เพี๊ยะ!
“ทำไมไม่ฟังเจ้านายของตัวเองล่ะ?!”
เพี๊ยะ!
“ทำสักที!”
ฮาร์วีย์ตบหน้าคิโนชิตะทุกครั้งที่เขาพูด คิโนชิตะตัวสั่นด้วยความกลัว ใบหน้าของเขาบวมเจ่อทั้งยังมีเลือดไหลที่มุมปาก
ใครก็ตามที่ไม่เคยเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นมาก่อนจะคิดว่าฮาร์วีย์กำลังรังแกคนแก่
คิโนชิตะไม่เพียงแต่ไม่กล้าขัดขืนเท่านั้น แต่เขายังไม่แสดงความไม่พอใจในแววตาของเขาออกมาด้วยซ้ำ
เขาเข้าใจอย่างชัดเจนว่าเขาคงถูกฆ่าตายในไม่กี่วินาทีหากเทพแห่งสงครามที่อยู่ตรงหน้าเขาคิดจะเอาจริงขึ้นมา!
แม้แต่แมลงก็ยังรู้จักรักชีวิต แล้วคนอย่างเขาจะไม่กลัวตายได้ยังไง?
“เอาเลยสิ!
“จะกล้าสู้หน้านายท่านคิตากาวะได้อย่างไรถ้าคุณไม่ทำอะไรเลยหลังจากที่เขาให้โอกาสคุณแบบนี้!
“คุณเป็นส่วนหนึ่งของชินคาเงะเวย์และตระกูลคิตากาวะเชียวนะ! คุณคือผู้ทรงอิทธิพลที่แม้แต่ตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงก็ไม่กล้าสบตา!
“คุณควรทำให้ผมพิการไม่ใช่เหรอ?!
“แล้วทำไมไม่ทำอย่างนั้นสักทีล่ะ?”
ฮาร์วีย์ไม่แสดงความเมตตาต่อยอดฝีมือของชินคาเงะเวย์ผู้ซึ่งแสดงความแข็งแกร่งของเขาในตอนแรกแต่ในตอนนี้กลับถูกตบจนสิ้นท่า…
