ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2443
หลังจากตะโกนใส่คิโนชิตะ อากิก็มีสีหน้าเคร่งขรึม
“คืนนี้ผมทำให้คุณขุ่นเคืองใจ คุณยอร์ก แต่คุณก็ตบหน้าผมไม่หยุดนี่ คุณได้ชื่อเสียงของตัวเองกลับคืนมาแล้ว!
“ผมจะไม่ติดใจเอาความในเรื่องนี้อีก แล้วผมก็หวังว่าคุณจะทำแบบเดียวกันและลืมมันไปให้หมด!
“ผมจะยืนก็ต่อเมื่อคุณออกไปจากที่นี่เท่านั้น!”
อากิมองฮาร์วีย์อย่างเคร่งขรึมราวกับว่าเขากำลังเจรจากับอีกฝ่าย
“จากนี้ไป เราจะต่างคนต่างอยู่ราวกับไม่เคยพบกันมาก่อน! คุณคิดว่าดีไหม?”
อากิรู้สึกว่าเขาค่อนข้างผ่อนปรนให้แกอีกฝ่ายแล้ว ถึงเขาจะปล่อยให้ฮาร์วีย์ไปหลังจากถูกตบหลายครั้งแล้วก็ไม่เป็นไร
เขาเชื่อว่าฮาร์วีย์รู้ดีว่าพวกเขาจะต้องได้พบกันอีก
เขาคิดว่าฮาร์วีย์พอรู้จักแนวคิดช่วยเขาช่วยเรา…
เขาแน่ใจว่าฮาร์วีย์จะปล่อยให้อดีตเป็นเพียงอดีต
ฮาร์วีย์หัวเราะออกมา
“ลืมไปได้เลย”
“ผมก็คุกเข่าให้คุณแล้วนี่! ต้องการอะไรอีก?!”
อากิกัดฟัน
“การที่คุณตบผมเพียงไม่กี่ครั้งมันไม่มีความหมายอะไรเลยสักนิด! อย่าเอาแต่ได้ไปหน่อยเลย! หากเราต้องเป็นศัตรูกันขึ้นมาจริง ๆ ผมก็ทำอะไรไม่ได้…
“แต่อย่าลืมว่าคุณไม่ได้อยู่เพียงลำพังในโลกนี้! ผมอาจจะแตะต้องคุณไม่ได้ แต่ผมสามารถจัดการกับเพื่อนฝูงและครอบครัวของคุณได้อย่างแน่นอน!
“เชื่อผมเถอะ ตระกูลคิตากาวะของเราอาจจะไม่ได้เด่นดังอะไรมากมาย แต่เรามีกองทหารที่พร้อมจะสละชีวิตให้!”
“นี่คุณขู่ผมเหรอ?”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาเช็ดมือด้วยทิชชู่
“ผมเปลี่ยนใจแล้ว…”
หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ อากิก็รู้สึกสบายใจอย่างมาก เขาแน่ใจว่าคำขู่ของเขาค่อนข้างได้ผล…
“ผมอยากหักแขนทั้งสองข้างของคุณ”
ด้วยคำพูดของฮาร์วีย์เพียงเท่านี้ ชาวประเทศหมู่เกาะก็ตกอยู่ในความสิ้นหวัง
โยอาน่าก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว
“สิบ เก้า แปด…”
ปัง!
อากิยืนขึ้นอย่างโกรธจัด เขาไม่อยากคุกเข่าได้อีกต่อไป
“นายไม่มีสิทธิ์มาหักแขนฉันทั้งที่เพิ่งทำให้ฉันอับอายขายขี้หน้าขนาดนั้น!
“ฉันจะบอกอะไรนายให้! ฉัน…”
แคร๊ก!
ในขณะนั้นเอง คิโนชิตะซึ่งคุกเข่าตลอดเวลา ก็ลุกขึ้นและจับข้อมือทั้งสองข้างของอากิ
จากนั้นด้วยการบิดอันทรงพลัง กระดูกมือทั้งสองของเขาก็แตกลงในทันที
“อ๊ากกก!”
อากิร้องโหยหวนราวกับหมูโดนเชือดก่อนจะกลิ้งไปกับพื้น
ชาวประเทศหมู่เกาะเริ่มทำอะไรไม่ถูก เมื่อพวกเขาเห็นดวงตาของฮาร์วีย์ หัวใจของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความหวาดหวั่น
‘เขาพิการไปแล้ว!’
‘แขนของอากิหักจนหมดรูป!’
ทั้งคำพูด คำขู่ที่เขาพ่นออกมา และคำสัญญาที่เขาเอ่ยขึ้นเพื่อกอบกู้ชื่อเสียงของตัวเองล้วนไม่มีความหมายอะไรเลย
ตุ๊บ!
คิโนชิตะไม่รอช้าคุกเข่าลงกับพื้นอีกครั้ง
“คืนนี้เราผิดไปแล้ว คุณยอร์ก ผมทำตามที่คุณขอและหักแขนทั้งสองข้างของอากิเรียบร้อยแล้ว!” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“ผมขอรับรองว่าต่อจากนี้ไป เขาจะทานอาหารด้วยมือของตัวเองไม่ได้อีก
“คุณพอใจแล้วหรือยัง คุณยอร์ก”
ฮาร์วีย์ยังคงเคร่งขรึม ขณะที่เขาขว้างทิชชู่ไปที่ใบหน้าของคิโนชิตะ
“ไม่ได้ยินที่ผมพูดเหรอ? ผมต้องการหักแขนทั้งสองข้างของทุกคน!”
ดวงตาของคิโนชิตะกระตุกอย่างเมามันในขณะที่มุมปากของเขาขยับตามสัญชาตญาณ
“ผมเข้าใจแล้ว!” จากนั้นเขาก็พูดพร้อมกับก้มหน้าลง
เพียงครู่เดียวก็ได้ยินเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดไปทั่ว คิโนชิตะทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นพิการ
