ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2448
ในตอนที่ฮาร์วีย์ปรากฏตัวที่คฤหาสน์ตระกูลแฮมิลตัน ทั้งสถานที่ก็ตกอยู่ในความสับสนอลหม่าน
แม้ว่าจะมีควบคุมการสองสามคนที่เฝ้าอยู่ที่ประตูหน้า แต่พวกเขาก็ดูหวาดกลัวเป็นอย่าง
“เร็วเข้า! ส่งคนไปยังวิหารคุณธรรมทั้งห้า!
“นายน้อยลำดับที่สามของเราหมดสติไปแล้ว!
“หมอทำอะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำ!
“เราควรทำยังไงดี!
“แย่แล้ว! นายน้อยลำดับที่สี่ก็หมดสติลงไปเช่นกัน!
“มีคนหมดสติอยู่ที่นี่ด้วย!”
ทั้งตระกูลอยู่ในความระส่ำระสาย นอกจากญาติมิตรของตระกูลแล้ว คนใช้และควบคุมการของตระกูลก็หมดสติไปอย่างเงียบ ๆ ด้วย
ผู้คนพยายามช่วยตระกูลของตัวเอง แต่เหล่าคนใช้และผู้คุ้มกันไม่โชคดีขนาดนั้น
ฮาร์วีย์มีท่าทีเย้ยหยันเมื่อเขาเดินผ่านความวุ่นวาย เขาจ้องมองไปที่โถงบรรพชนเพียงอย่างเดียว
‘มีพลังหยินกระจายอยู่ทั่วทุกอณู …
‘จิตสังหารแผ่ซ่านไปทั่ว…
‘นี่เป็นสัญญาณที่ไม่ดี!
‘ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยอันดับหนึ่งนั้นฝีมือประทับใจอย่างที่สุด!’
“ได้โปรดช่วยแม่ของฉันด้วย ผู้อาวุโสลีโฮลด์!”
เมื่อฮาร์วีย์ปรากฏตัวที่ห้องรับรอง เห็นซีน่าเดินโซเซมาจากด้านหลังด้วยใบหน้าที่เปื้อนน้ำตา
ฮาร์วีย์เพิกเฉยต่อซีน่าที่กระวนกระวายใจโดยสิ้นเชิง และมาที่หลังหอประชุมตระกูลแฮมิลตันท่ามกลางความโกลาหล
มีสตรีผู้มั่งคั่งคนหนึ่งนอนอยู่บนโซฟา พอลลี่ โบลตันภรรยาคนที่สี่ของฟาเบียน
พอลลี่หน้ามืดในขณะที่เธอสั่นอยู่ตลอดเวลา ฟองสีขาวพุ่งออกจากมุมปากของเธอ
แพทย์ที่อยู่ด้านข้างไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร เนื่องจากพวกเขาพยายามทุกวิถีทางเพื่อช่วยพอลลี่ แต่ก็ไร้ผล
ฮาร์วีย์ไม่ก้าวไปข้างหน้า เขาหรี่ตาขณะวิเคราะห์สถานการณ์ด้านหลัง
หยินได้ซึมเข้าไปในหัวใจของพอลลี่แล้ว
ฮาร์วีย์ไม่ชอบพอลลี่แต่เธอคือบุคคลที่มีสถานะสูงสุดในตระกูลหากฟาเบียนไม่ได้อยู่ที่นั่น
ฮาร์วีย์ไม่เสียเวลาและผลักหมอออกไป เขากัดนิ้วและหยดเลือดลงบนหน้าผากของพอลลี่
พอลลี่ดูเหมือนจะดีขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน
เธอหยุดฟองและคืนสีบนใบหน้าของเธอหลังจากนั้น
หลังจากเห็นภาพดังกล่าว ฮาร์วีย์ก็ส่งสัญญาณให้แพทย์ฉีดยาให้พอลลี่
“นายเป็นใครกัน?!”
ประตูจากด้านหลังห้องประชุมถูกเปิดออกในขณะนี้ ก่อนที่ผู้คนที่สวมเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมจะเดินเข้ามาอย่างชอบธรรม
ชายวัยกลางคนตะโกนใส่ฮาร์วีย์ในตอนนั้น
“นายเป็นใคร?!
“มาทำอะไรที่นี่?!”
ฮาร์วีย์ชำเลืองมองฝูงชนก่อนที่จะเปลี่ยนสายตาไปยังชายที่มีใบหน้าเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส
เขาดูค่อนข้างคุ้นตาราวกับว่าเขาเคยเห็นในนิตยสารมาก่อน ฮาร์วีย์จำชื่อของบุคคลดังกล่าวไม่ได้
ได้ว่าฮาร์วีย์เพียงแค่รู้จักผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างชายคนนั้น
เธอคือสการ์เลตต์ ลีโฮลด์จากวิหารคุณธรรมทั้งห้า
สรุปง่าย ๆ ก็คือผู้คนรอบตัวเธอน่าจะมาจากที่เดียวกัน
หลังจากหรี่ตาอยู่พักหนึ่ง ฮาร์วีย์ก็นึกขึ้นได้ว่าชายหน้าเหลี่ยมคนนี้คือใคร
เขาคือจอน เซอร์เรย์ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยอันดับหนึ่งของฮ่องกงที่ฟาเบียนพูดถึง
“พูดมา! นายเป็นใครกัน!” ชายคนนั้นตะโกนขึ้นอีกครั้ง
