ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2451
ในขณะเดียวกัน ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยจากฮ่องกงก็เข้ามาตรวจอาการของพอลลี่
พวกเขาทั้งหมดถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นหมอกดำบนหน้าผากของเธอสลายไปและลมหายใจของเธอก็กลับมาสม่ำเสมออย่างที่ควร
แม้แต่ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยอันดับหนึ่งอย่างจอน เซอร์เรย์ก็ยังประหลาดใจกับสิ่งนี้ เขารับรู้ได้ถึงอาการของพอลลี่ แต่การจะช่วยเหลือเธอนั้นถือเป็นงานที่ยากสำหรับเขาเนื่องจากต้องใช้พลังงานจำนวนมาก
เขาไม่เคยคาดหวังว่านอกจากเขาแล้วจะมีใครที่สามารถแก้ปัญหานี้ได้อย่างง่ายดาย
ซีน่าที่เข้ามาด้วยความรีบร้อน เมื่อเธอเห็นว่าปรมาจารย์ฮวงจุ้ยเงียบไป เธอพูดขึ้นอย่างกระวนกระวาย “อาจารย์เซอร์เรย์ มาดูแม่ของฉันเร็วเข้า!”
“เธอดูไม่ดีเลย ตอนนี้เธอดูสงบ แต่เธออาจมีอาการชักได้ทุกเมื่อ”
ใบหน้าของซีน่าเต็มไปด้วยความกลัวขณะที่เธอพูดแบบนี้
จอนก้าวเข้ามาดูใกล้ ๆ จากนั้นเขาก็กระแอมและพูดอย่างสงบว่า “คุณหนูแฮมิลตัน นายหญิงลำดับที่สี่ ฟื้นตัวได้ดีมากในขณะนี้ เธอไม่เหมือนกับคนอื่น ๆ ที่กำลังทนทุกข์กับความทรมาน และเราไม่ต้องไล่ผีออกจากตัวเธอด้วย
“ปล่อยให้หมอเป็นคนจัดการเถอะ
“อีกอย่าง ให้เธอเก็บยันต์นี้ไว้ ด้วยสิ่งนี้ จะไม่มีอะไรผิดพลาด”
จอนหยิบยันต์สีเหลืองออกมาและมอบให้ซีน่า
“ขอบคุณมาก อาจารย์เซอร์เรย์!”
ซีน่ารู้สึกโล่งใจ อาการวิกฤตของแม่ทำให้เธอหวาดกลัวในตอนนี้
โชคดีที่ทุกอย่างเป็นแค่เพราะความวิตกกังวลของเธอเอง แม่ของเธอค่อนข้างโชคดีและไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นกับเธอ
ในทางใดนั้นเอง ดวงตาของซีน่าก็สบเข้ากับหยดเลือดที่ยังคงอยู่ระหว่างคิ้วของพอลลี่ ยิ่งมองมันเธอก็ยิ่งรู้สึกขยะแขยง
“ไอ้สารเลว!
“กล้าเอาขยะโสโครกมาทำให้ใบหน้าอันสูงส่งของแม่ฉันต้องเป็นมลทิน!
“ฉันอยากจะบีบคอเขาให้ตาย!”
ถ้าจะบอกว่าซีน่ารำคาญอีกฝ่ายก็คงจะกล่าวน้อยไป เธอคว้ากระดาษทิชชู่ออกมาและเช็ดเลือดที่หว่างคิ้วของแม่อย่างระมัดระวัง
จอนและคนอื่น ๆ ไม่ได้เอ่ยปากอะไรเลยสักคำ ไม่มีใครเข้าใจได้ว่าเป็นเพราะเลือดนั่นที่ช่วยชีวิตพอลลี่เอาไว้
ตรงกันข้าม สีหน้าของแพทย์ที่เพิ่งมีส่วนร่วมในการช่วยชีวิตเปลี่ยนไปอย่างมาก ความกลัวและความกังวลทำให้ใบหน้าของพวกเขาซีดเซียว ขณะที่พวกเขาพยายามปรามซีน่า แต่ก็สายเกินไป
“ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด …”
เสียงเตือนจากอุปกรณ์ที่เพิ่งกลับสู่สภาวะปกติก็ส่งเสียงโหยหวนขึ้นมาอีกครั้ง
ซีน่าที่กำลังจะหันไปคุยกับสการ์เลตต์และคนอื่น ๆ รีบหันกลับมามองแม่ของเธอ
วินาทีถัดมา ทุกคนในห้องก็รู้สึกขนหัวลุกอย่างกะทันหัน ความหนาวเย็นเข้ากระดูกกระทบกับสันหลังของพวกเขา สิ่งนั้นทำให้พวกเขาสัมผัสได้ถึงลางสังหรณ์อันเลวร้าย
ทันใดนั้นเอง หมอกสีดำก็พุ่งออกจากใบหน้าของพอลลี่ด้วยความเร็วที่ตามนุษย์สามารถตรวจจับได้ เมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้วเธอยังคงสงบนิ่งอยู่เลยแท้ ๆ แต่ตอนนี้ ร่างกายของเธอเริ่มสั่นและเริ่มชักกระตุกด้วยความเจ็บปวด ปากของเธออ้าออกขณะที่มีน้ำลายฟูมปากออกมาจากริมฝีปากของเธอ
เพียงแค่ชั่วครู่เดียว กับสถานการณ์ที่เคยเกิดขึ้นก่อนหน้านี้เกิดขึ้นซ้ำอีกแล้ว
“โรคลมบ้าหมู!”
แพทย์ที่อยู่ใกล้ดูหวาดกลัว
“เร็วเข้า! หาทางรักษาสิ!”
แพทย์อีกคนตัวสั่นด้วยความตื่นตระหนกและพูดตะกุกตะกัก “เราจะทำยังไงดี? เรียกหมอผีคนนั้นมาสิ!
“เขาเป็นคนที่ทำให้นายหญิงลำดับที่สี่สงบลงได้!
“ถ้าไม่มีเขา เราก็ทำอะไรไม่ได้หรอก!”
คนทั่วทั้งฮ่องกงและลาสเวกัสค่อนข้างเป็นพวกอนุรักษ์นิยม แม้แต่หมอแผนปัจจุบันยังเชื่อเรื่องการไล่ผีและศาสตร์ฮวงจุ้ย
คำพูดของพวกเขาทำให้ซีน่าหน้าซีด เธอยืนอยู่ที่นั่นตัวแข็งทื่อแบกรับความตื่นตระหนกของพวกเขาด้วยความเงียบงัน
หมอผี?
‘หมอผีที่พวกเขากำลังพูดถึง… คงไม่ใช่ฮาร์วีย์ใช่ไหม?’
“ฉัน-ฉันไม่เชื่อ! พวกคุณกำลังโกหก!”
ด้วยความกลัว ซีน่าจึงรีบหยิบยันต์ที่จอนมอบให้เธอออกมาด้วยมือที่สั่นเทาแล้วติดมันไว้ที่ตัวของพอลลี่
พอลลี่สงบลงและหยุดชักทันที
ใบหน้าของซีน่ากลับมามีสีและรอยยิ้มพึงพอใจก็มาถึงริมฝีปากของเธอ เธอเย้ยหยันอย่างมีชัย “ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าทันทีที่อาจารย์เซอร์เรย์มาที่นี่ทุกอย่างก็ควบคุมได้”
