ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2454
“นาย-นาย…”
นิ้วที่สั่นเทาของซีน่าชี้ไปที่ฮาร์วีย์ เธอโกรธมาก ร่างกายของเธอสั่นด้วยความโกรธ
“แม่ฉันกำลังจะตายแล้ว! รีบไปรักษาเธอเร็วเข้า!
“ถ้าแม่ฉันตาย นายจะรับผิดชอบไหวไหม
“ฉันจะบอกนายให้นะ ถ้าแม่ของฉันเป็นอะไรไปเพราะนาย ฉันจะฆ่านายและฝังนายไปพร้อมกับศพของเธอ!”
ซีน่าจ้องฮาร์วีย์ รู้สึกว่าความคับข้องใจของเธอก่อตัวขึ้น
“หยุดคิดที่จะถ่วงเวลาฉันเพราะหวังผลประโยชน์ที่มากไปกว่านี้เถอะ!
“ฉันขอเตือนนายเอาไว้เลย ถ้านายไม่ช่วยเธอ นายจะไม่ได้อะไรสักอย่าง!”
เนื่องจากคนอื่น ๆ หลายคน รวมทั้งจอนและสการ์เลตต์ต่างยอมรับความสามารถของฮาร์วีย์ในด้านฮวงจุ้ย ซีน่าจึงคิดว่าเขาจะสามารถช่วยพอลลี่ได้
ฮาร์วีย์ควรจะรู้สึกขอบคุณ เพราะอย่างไรเสียนี่ก็เป็นโอกาสที่เขาจะสร้างชื่อให้กับตัวเอง!
ดังนั้น ฮาร์วีย์ควรไปช่วยแม่ของเธออย่างเต็มใจแทนที่จะทำตัวเสแสร้งเช่นนี้
เขาไม่รู้หรือไงว่าสถานะแม่ของเธอนั้นสูงส่งเพียงใด? มันควรจะถูกถือว่าเป็นพรจากสวรรค์ที่คนชั้นต่ำเช่นเขาได้รับโอกาสในการทำให้ใบหน้าอันสูงส่งของแม่ของเธอต้องแปะเปื้อน
“คุณหนูแฮมิลตัน คุณคงเข้าใจอะไรผิดแน่ คุณไม่สมควรได้รับความเคารพนอบน้อมจากผมเลยด้วยซ้ำ”
ฮาร์วีย์มองไปที่ซีน่าด้วยความดูถูกเหยียดหยามและเฉยเมย ปราศจากอารมณ์ฉุนเฉียวแบบเด็ก ๆ ของเธอ “ถ้าอยากให้ผมช่วยเธออีกหนก็ไม่ยากเลย
“คุกเข่าขอร้องผมสิ
“ถ้าคุณยอมคุกเข่า ผมจะทำให้
“แต่ถ้าคุณไม่ทำ ก็ขอให้อาจารย์เซอร์เรย์เป็นคนทำแล้วกัน อย่างไรเสียเขาก็เป็นปรมาจารย์ฮวงจุ้ยอันดับหนึ่งของฮ่องกง สถานการณ์ที่พลังหยินรั่วไหลเข้าสู่ร่างกายแบบนี้สามารถแก้ไขได้ภายในไม่กี่นาทีใช่หรือเปล่า?”
ฮาร์วีย์ยักไหล่อย่างไม่แยแส เขาหันหลังและจากไปโดยไม่คิดที่จะปราณีต่อพวกเขาอีก
“ยอร์ก! คุณช่วยปราณีต่อฉันหน่อยได้ไหม?”
ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังจะจากไปสการ์เลตต์ก็ก้าวไปข้างหน้าและขวางทางของเขา
“ปราณี? แปลกจริง ทำไมวันนี้ถึงพูดเรื่องความปราณีขึ้นมาได้? คุณคิดว่าคุณสมควรได้รับมันเหรอ
“คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร สการ์เล็ตต์? คุณคิดว่าตัวเองสมควรได้รับความเกรงใจจากผมงั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์จ้องเข้าไปในดวงตาของสการ์เล็ต เขาอยากรู้ว่าเธอจะตอบอย่างไร
“วิหารคุณธรรมทั้งห้าเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งศิลปะการต่อสู้ คุณไม่รู้สึกละอายที่จะขอความช่วยเหลือจากผู้ชายด้วยวิธีที่ไร้ยางอายเช่นนี้หรือ?”
สีหน้าของสการ์เลตต์กลายเป็นน่าเกลียด แต่เธอจำคำสั่งของวินซ์ได้อย่างชัดเจน
ฟาเบียนต้องตาย แต่สมาชิกตระกูลแฮมิลตันที่เหลือไม่ควรได้รับอันตราย
ดังนั้นสการ์เลตต์จึงเก็บงำความไม่พอใจของเธอเอาไว้และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “นายน้อยยอร์ก เนื่องจากคุณตระหนักดีถึงสถานะของวิหารคุณธรรมทั้งห้า คุณจึงควรเข้าใจว่าการเผชิญหน้ากับเรานั้นค่อนข้างยุ่งยากทีเดียว
“หากมีวิหารคุณธรรมทั้งห้าสนับสนุนคุณ คุณจะสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการในเซาท์ไลท์ในอนาคต”
“ช่างน่าตื่นตาตื่นใจเสียจริง!”
ฮาร์วีย์ยกนิ้วให้เธอ จ้องมองเธอด้วยความชื่นชมเยาะเย้ย
“ผมอยู่ที่เซาท์ไลท์มาหลายปีแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินว่าวิหารคุณธรรมทั้งห้านั้นน่าทึ่งเพียงใด!
“ผมต้องรู้สึกเป็นเกียรติไหม?
“น่าเสียดายที่วิหารคุณธรรมทั้งห้าไม่มีค่าภายในสายตาผมเลย”
ใบหน้าของสการ์เลตต์เข้มขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อความขุ่นเคืองเดือดดาลในตัวเธอ เธออยากจะตบหน้าฮาร์วีย์อย่างแรงที่เขาดูหมิ่นวิหารคุณธรรมทั้งห้า
“แน่นอน… ถ้าคุณยอมคุกเข่าอ้อนวอนผม ผมก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องตกปากรับคำอย่างไม่เต็มใจ
“โอ้ ใช่ แค่มองไปรอบ ๆ ก็เห็นแล้วว่าจำนวนของสมาชิกตระกูลแฮมิลตันที่กำลังจะสูญสิ้นเข้าใกล้เลขสองหลักแล้วใช่ไหม?
“ คุกเข่าอ้อนวอนซักสามครั้งแลกกับชีวิตคน คุณคิดว่านั่นเป็นข้อตกลงที่สมเหตุสมผลดีหรือเปล่า?
“คุณเป็นนักบวชไม่ใช่เหรอ? แม่ชีย่อมพึงมีเมตตาต่อสรรพสัตว์
“การคุกเข่าอ้อนวอนสามครั้งเพื่อแลกกับชีวิตคนคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม เนื่องจากคุณเป็นบุคคลสำคัญจากวิหารคุณธรรมทั้งห้า ผมมั่นใจได้เลยว่าคุณคงจะไม่ปฏิเสธคุณพูดถูกไหม?”
ฮาร์วีย์ตั้งใจแน่วแน่ที่จะไม่อ่อนข้อให้อีกฝ่าย ในขณะที่ดูเมินเฉยและไม่ใส่ใจต่อชะตากรรมของศัตรู
เขาเข้าใจเจตจำนงของฟาเบียนเป็นอย่างดี เขาแน่ใจว่าสการ์เลตต์จะยอมจำนนต่อเขาและคุกเข่าให้ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม
