ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2473
ทางฝั่งเคธี่ เธอค่อนข้างตกใจเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์ยังดูปกติและไม่ได้รับผลกระทบจากมนต์สะกดของเธอ
ถึงอย่างนั้น รอยยิ้มหวานบนใบหน้าของเธอก็ไม่เคยจางไป ปฏิกิริยาของฮาร์วีย์ไม่ได้กระทบเธอเลยแม้แต่น้อย และอารมณ์ของเธอยังคงมั่นคงดังเดิม
ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าอันกึกก้องก็ดังขึ้นที่หน้าทางเข้า
สมาชิกแก๊งหนานหยางหลายสิบคนบุกเข้ามาพร้อมอาวุธปืนในมือ
นอกจากนี้ยังมีหน้าไม้ที่ปลายลูกดอกเปล่งแสงสีฟ้าจาง ๆ
เคธี่เหล่ตามอง เพื่อสังเกตว่าฮาร์วีย์มีท่าทีที่ดูเปลี่ยนไปบ้างหรือไม่ เมื่อเห็นว่าเขายังคงเหมือนเดิม เธอถอนหายใจและโบกมือจึงเป็นเชิงออกคำสั่ง
เหล่าชายฉกรรจ์ที่ปรากฏตัวมาเมื่อครู่ออกไปในทันทีหลังจากที่เธอทำอย่างนั้น
เคธี่รู้สึกได้ว่าหากฮาร์วีย์ต้องการจบชีวิตของเธอจริง ๆ ก็ไม่มีใครในนั้นสามารถช่วยชีวิตเธอได้
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เธอควรจะเป็นฝ่ายยอมถอยก้าวหนึ่งและเจรจาต่อรอง
ดังนั้นเธอจึงรินชาใส่ถ้วยและวางมันไว้ตรงหน้าฮาร์วีย์
จากนั้นเธอก็จิบชาจากถ้วยของตัวเองก่อนที่จะหัวเราะอย่างขมขื่น
“คุยกันต่อเลยดีไหม?
“ทั้ง ๆ ที่เราเพิ่งเจอกัน ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าสามสิ่งที่คุณอยากบอกฉันคืออะไร?”
“อย่างแรก แบรนดอนตายแล้ว ผมเป็นคนฆ่าเขาเอง”
ฮาร์วีย์ไม่คิดที่จะโยนความผิดนี้ไปให้ฟาเบียน อาจจะถือได้ว่าเขาทำสิ่งนี้เพื่อฟาเบียนก็ได้
“ผู้ชายคนนั้นต้องการกำจัดราชาแห่งการพนันอย่างฟาเบียน แฮมิลตัน แต่เขาดันมาปะทะกับผมแทน ชายอับโชคคนนั้นน่าสงสารจริง ๆ”
“ฉันเห็นด้วย เขาไม่มีโชคเลยจริง ๆ”
เคธี่ถอนหายใจ
“การฆ่าฟาเบียน แฮมิลตันไม่เคยเป็นส่วนหนึ่งของแผนการ
“ภายนอก แบรนดอนอาจจะทำงานให้กับหนานหยางกิลด์ฮอลล์ แต่ในความเป็นจริง เราไม่สามารถควบคุมเขาได้
“ในเมื่อตอนนี้เขาตายไปแล้ว อย่างน้อยฉันก็ควรคืนความยุติธรรมให้เขา”
เคธี่พิงโซฟาด้วยท่าทางที่ชอบธรรม
“มาต่อกันที่อย่างที่สอง” ฮาร์วีย์กล่าวต่อไป
“ตอนนี้ดอมพิการไปแล้ว”
“ฉันทราบแล้วตกใจจนพูดไม่ออก”
เคธี่ถอนหายใจอีกครั้ง
“การที่คุณมาถึงที่นี่ได้ แม้แต่คนไร้สมองก็ยังเข้าใจได้ว่าหมอนั่นถูกจัดการแล้ว
“ดูเหมือนว่าครั้งนี้ฉันจะประมาทไปหน่อย ฉันประเมินความแข็งแกร่งของคุณต่ำไป ฮาร์วีย์
“ทักษะของคุณอยู่เหนือความคาดหมายของฉัน ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าคุณควบคุมสาขาวังมังกรได้ยังไง
“ฉันนึกว่าคุณแค่ใช้หลงเหมิน หน่วยมังกรลับ และกองกำลังการ์ดมังกรมาเพื่อเพิ่มความได้เปรียบก็เท่านั้น
“แต่ดูเหมือนว่าฉันจะคิดผิดไป”
อันที่จริง เคธี่ตระหนักดีถึงสิ่งที่ฮาร์วีย์ทำทั้งในฮ่องกงและลาสเวกัส
แต่แม้จะตระหนักรู้ในเรื่องนี้ เธอก็ยังกล้าที่จะส่งนักฆ่าไปหาคนที่มีอำนาจพอ ๆ กับฮาร์วีย์ นั่นถือเป็นข้อพิสูจน์ถึงความกล้าหาญของเธอ
“นี่แหละที่เป็นปัญหาของคุณ เพราะนี่เป็นความผิดของคุณ เพราะงั้นคุณต้องชดใช้ นั่นคือกฎ” ฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย
“ชดใช้?”
เคธี่ส่งยิ้มบาง ๆ ให้เขา
“ก็ได้ ไม่ว่าเราจะมีความแค้นอะไรในอดีต แต่เพราะฉันเป็นคนส่งดอมไปแต่ก็ล้มเหลว เพราะงั้นฉันก็ต้องชดใช้”
“แล้วคุณต้องการให้ฉันชดใช้ด้วยอะไรล่ะ?
“คุณวางแผนที่จะฆ่าฉัน? หรืออยากนอนกับฉันแทน?”
เคธี่โน้มตัวไปข้างหน้าขณะที่เธอพูด ซึ่งเผยให้เห็นร่องอกที่น่าดึงดูดใจของเธอทั้งยังห้อมล้อมฮาร์วีย์ด้วยกลิ่นอันน่าอภิรมย์
สายตาที่เย้ายวนใจของเธอสามารถทำให้ผู้ชายหน้ามืดตามัวได้ในทันที
“ผมคงไม่ต้องบอกคุณตรง ๆ หรอกใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ถามอย่างสงบ เขาไม่สะทกสะท้านกับท่าทางเย้ายวนของหญิงสาว
“คุณก็เห็นแล้วไม่ใช่เหรอว่ามนต์เสน่ห์ของคุณใช้ไม่ได้ผลกับผม”
เคธี่เย้ยหยันแม้ว่าร่างกายของเธอจะสั่นเล็กน้อย
“คุณคิดมากเกินไป คุณยอร์ก ฉันไม่ได้ร่ายมนตร์อะไรใส่คุณเสียหน่อย การที่มีความคิดซุกซนเกิดขึ้นในหัวของคุณแบบนี้จะมาโทษคนอื่นไม่ได้สิ!
“อย่างไรเสียคุณก็เป็นผู้ชาย
“ฉันเข้าใจเรื่องแบบนี้ดีนักล่ะ…”
