ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2494
นักสู้จากแก๊งบรีวู้ดตกใจเป็นอย่างมากหลังจากเห็นภาพนี้ ทันใดนั้นพวกเขาก็อ่อนแรงลงอย่างมาก
สาวบางคนถึงกับตบหน้าตัวเองตามสัญชาตญาณเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้ฝันไป!
‘มีคนหักตราไฮดราอันยิ่งใหญ่และทรงพลังออกเป็นสองส่วน’
ในขณะนี้ ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังจะคุ้มคลั่งแล้ว
“ไอ้เวรนี่! แกคิดว่าแกเป็นใคร?!”
“รู้ไหมว่าเพิ่งทำอะไรลงไป!”
“แกอยากจะตายมากสินะ!”
เมื่อสุนัขดำกลับมารู้สึกตัว เหงื่อเย็นก็ไหลลงมาตามแผ่นหลังขณะที่เขาระเบิดความโกรธออกมา
เขาเพิ่งเห็นคนหักป้ายต่อหน้าต่อตาเขา ถ้าวันนี้ฮาร์วีย์ ยอร์กรอดไปได้ เขาจะเป็นฝ่ายถูกฆ่าทิ้งหากกลับไปหาแครอล ปาร์คเกอร์
“ฉันน่ะเหรอที่อยากจะตาย?”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ ในขณะที่เต็มไปด้วยความสนใจ
“ฉันว่านายต่างหากที่อยากจะตายอยู่ที่นี่
“นายคิดจะทำให้ฉันยอมคุกเข่าด้วยตราโง่ ๆ เหรอ?
“คนจากแก๊งบรีวู้ดอย่างนายนี่โง่จริง ๆ หรือแกล้งโง่กันแน่?
“นายคิดว่าตัวเองเป็นราชาหรืออะไรทำนองนั้นหรือไง?
“ฝากคำพูดไปบอกกับแครอลด้วย ไม่ใช่แค่ตราไฮดรานี้เท่านั้น ต่อให้หัวหน้าแก๊งของพวกนายมาที่นี่ฉันก็ไม่กลัวหรอก!
“ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!”
ด้วยการเหวี่ยงมือขวาของฮาร์วีย์ตราสัญลักษณ์ทั้งสองส่วนก็บินตรงไปที่แขนของสุนัขดำ เขาไม่มีโอกาสได้หลีกเลี่ยง
แกร๊ก!
“อ๊าาาา!”
เสียงกระดูกแตกดังขึ้นก่อนจะมีเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดดังตามมา สุนัขดำเจ็บปวดจนตัวสั่น แต่เขายังสามารถยั้งตัวเองไม่ให้กลิ้งเกลือกไปกับพื้นได้ด้วยพละกำลังอันแข็งกล้า
เขากัดฟันในขณะที่จ้องมองฮาร์วีย์ ก่อนจะกรีดร้องอย่างโมโห “ไอ้สารเลว! กล้าดียังไงมาหักแขนฉัน!
“แกกำลังเหยียดหยามแก๊งบรีวู้ดอยู่ใช่ไหม?!
“บอกมา! แกเป็นใครกันแน่!”
“ฉันน่ะเหรอ?”
ฮาร์วีย์สร้างตัวตนให้กับตัวเองอย่างใจเย็น
“ฉันก็แค่หมอผี จะเรียกฉันว่าหมอผียอร์กก็ได้นะ
“เป็นไง? กลัวขึ้นมาบ้างหรือยัง?”
“หมอผียอร์ก?!”
สุนัขดำตัวแข็งทื่อหลังจากได้ยินชื่อ่ดังกล่าว ราวกับว่ามันไปกระตุกอะไรบางอย่างในใจ
“แกคือคนที่เหยียดหยามนายท่านเซอร์เรย์ที่คฤหาสน์ตระกูลแฮมิลตันงั้นเหรอ?!”
ฮาร์วีย์รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าข่าวจะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วขนาดนี้
“ฉันเองแหละ!” เขาอุทาน
“ดี! แม้ว่าแกจะเป็นหมอผี แต่ฉันก็จะหักแขนหักขาของแกเพราะแกทำลายตราไฮดราและทำร้ายฉัน!”
สุนัขดำไม่อาจระงับความโกรธได้อีกต่อไป หลังจากฮาร์วีย์เปิดเผยตัวตน จากนั้นเขาก็ตะโกนใส่อันธพาลที่อยู่รอบตัวเขา “พี่น้องทุกคน! ไปจับตัวเขามา!”
นักสู้ดึงอาวุธออกมาและกระโจนเข้าหาฮาร์วีย์ด้วยจิตสังหารพร้อมกับเสียงหัวเราะเย็นชาของสุนัขดำ
เพี๊ยะ!
ก่อนที่ฮาร์วีย์จะลงมือ เอ็ดวิน เมนโดซาก็ก้าวไปข้างหน้าและพุ่งเข้าตบฝูงชนเสียก่อน
เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!
ยินเสียงตบดังสนั่น ในขณะที่อันธพาลทั้งหลายลอยออกไป
เมื่อพวกเขาแล้วลงสู่พื้น ก็ได้แต่เกาะกุมใบหน้าด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าของพวกเขาบวมจนเสียรูป และฟันของพวกเขาก็กระเด็นไปทั่ว
“ทหารชั้นสูง?! ไม่แปลกใจเลยที่แกอวดดีได้ถึงขนาดนี้!
“ฝากไว้ก่อนเถอะ!”
สุนัขดำเปลี่ยนสีหน้าอย่างลนลานก่อนที่จะพยายามหลบหนี
เพี๊ยะ!
เอ็ดวินเข้ามาหาเขาราวกับผีและตบเขาจนลงไปกองกับพื้น
ปัง!
หัวของสุนัขดำกระแทกลงกับพื้น เลือดบนศีรษะของเขาไหลนองไปทั่วพื้นในชั่วพริบตา
