ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2497
“น่าเสียดายที่ฉันไม่สนใจที่จะตอบคำถามของเธอหรอกนะ”
ฮาร์วีย์ ยอร์กจิบชาของเขาอย่างไม่ตั้งใจในขณะที่เขายื่นถ้วยชาให้เอ็ดวิน เมนโดซาด้วย
“ฉันก็แค่อยากรู้ว่าเธอจะอธิบายเรื่องที่วางยาเพื่อนฉันยังไงก็เท่านั้น
“จะยอมคุกเข่าขอโทษ หรืออยากตายกันแน่ล่ะ?”
“คุกเข่า?
“ตาย?”
แครอล ปาร์คเกอร์ยิ้มหวานในขณะที่มองลงมาที่ฮาร์วีย์และพูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่น
“เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าเด็กน้อย?
“ใครวางยาเพื่อนของนายกัน?
“การที่นายน้อยทาเคอิสนใจผู้หญิงของนายคือเป็นเกียรติอย่างสูงต่างหากล่ะ!
“ผู้หญิงคนนี้ได้รับพรจากพระเจ้าเชียวนะ! เข้าใจหรือเปล่า?!
“นายควรจะขอบคุณนายน้อยทาเคอิที่ได้มอบโอกาสให้เธอได้รับใช้เขา! นายควรก้มหัวขอบคุณเขาด้วยความจริงใจต่างหาก!
“นั่นคือสิ่งที่ควรทำ!
“นายไม่ควรทำตัวเหมือนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแบบนี้ เข้าใจไหม?”
แครอลมองไปรอบ ๆ หลังจากที่เธอพูดจบ
“จริงสิ ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหน?
“พาเธอมา หลังจากที่ฉันหักแขนขาของนายแล้ว ฉันจะให้เธอมารับใช้นายน้อยทาเคอิต่อหน้านาย
“นั่นคงจะเป็นภาพที่น่าดูมากทีเดียว”
หลังจากได้ยินประโยคนั้น ฮาร์วีย์หรี่ตามองนาโอโตะ ทาเคอิ
หลังจากได้ยินเรื่องของซีน่า แฮมิลตัน สีหน้าที่ไม่แยแสของนาโอโตะก็ถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นทันทีเขาสอดส่ายสายตาไปทั่วห้องรับรอง
เขาหยิบยาเม็ดสีฟ้าเม็ดเล็ก ๆ ออกมาแล้วกลืนลงคอไป ซึ่งนั่นทำให้เขาตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น
“หืมมม นายคงไม่ได้พาผู้หญิงคนนั้นออกไปแล้วหรอกใช่ไหม?”
รอยยิ้มของแครอลลึกปรากฎขึ้นหลังจากที่เธอมองไม่เห็นหญิงสาวคนดังกล่าวในขณะที่ฮาร์วีย์ยังคงนิ่งเงียบ
“ไม่เป็นไร เพราะเราจัดการนายเสร็จเมื่อไหร่ นายก็จะเป็นคนพาเธอมาให้เรา
“ฉันมั่นใจว่านายต้องทำแบบนั้นได้แน่ ๆ!”
“แล้วทำไมเธอไม่ไปเป็นของเล่นของนาโอโตะแทนล่ะ แครอล!”
ได้ยินเสียงเย็นดังมาจากด้านนอกห้องรับรอง
“นายหญิงผู้สูงส่งและทรงพลังแห่งแก๊งบรีวู้ดกำลังยั่วยวนชาวประเทศหมู่เกาะบางคน! เธอกำลังทำให้คนของเธอขายหน้า!”
เสียงเท้าที่โหมกระหน่ำดังขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน
ซีน่าได้พาพ่อบ้านของฟาเบียน แฮมิลตัน ชื่อพ่อบ้านอาวุโสซุมโม่เข้ามา พร้อมกับกลุ่มนักสู้แห่งตระกูลแฮมิลตัน
จำนวนนักสู้ของตระกูลมีจำนวนเท่ากับนักสู้ของแก๊งบรีวู้ด การต่อสู้อาจปะทุขึ้นได้ทุกเมื่อ…
หลังจากที่เห็นซีน่าเดินเข้ามา ดวงตาของนาโอโตะก็เป็นประกาย
“คุณทิ้งผมไปไม่ได้จริง ๆ ที่รัก…”
เพี๊ยะ!
ซีน่าเดินตรงเข้าไปตบหน้านาโอโตะทันที
“ไอ้สารเลว!” ซีน่าตะโกนอย่างเดือดดาล
นาโอโตะไม่ทันได้ตอบโต้ เขาเซถอยหลังไปหลังจากถูกตบ…
แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ยอมรามือ เขาสัมผัสใบหน้าของตัวเองและเลียฝ่ามือด้วยรอยยิ้ม
“ช่างเป็นกลิ่นที่หอมดีจริง ๆ… รู้สึกดีจัง…
“ผมมั่นใจเลยว่าถ้ายิ่งได้นอนด้วยกันมันคงจะรู้สึกดียิ่งกว่านี้อีก…”
แครอลเหล่ไปที่ซีน่าขณะที่เปลี่ยนสีหน้าอย่างฉับพลัน
“ซีน่า?!” แครอลอุทานตามสัญชาตญาณ
“ฉันเองแหละ ฉันคือคนที่เธออยากให้ไปบำเรอนาโอโตะคนที่หมกมุ่นกับฉันเสียเหลือเกินไง!”
ซีน่าก้าวไปด้านข้างฮาร์วีย์ ก่อนจะหันกลับมามองแครอล
“ดูเหมือนแก๊งบรีวู้ดจะลืมไปว่าพวกเขาเป็นแค่คนรับใช้ที่ถูกตระกูลดังไม่กี่ตระกูลจากฮ่องกงและลาสเวกัสชุบเลี้ยงมา!
“สุนัขที่แว้งกัดเจ้าของต้องถูกสั่งสอนเสียใหม่!”
