ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 2522

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2522

“ประการที่สอง ข้างนอกลือกันว่าตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงและแก๊งบรีวู้ดคอยกดดันผู้ว่าคลาร์กอยู่เสมอ ตอนนี้คนพวกนั้นกำลังจับตาดูอยู่ หากมีสัญญาณว่าคุณจะก้าวลงจากตำแหน่ง คนพวกนี้จะทำทุกอย่างเพื่อเหยียบย่ำคุณอย่างแน่นอน เพราะงั้นคุณกำลังใช้มื้ออาหารนี้เพื่อบอกทุกคนว่าไม่เพียงแต่คุณจะยังอยู่ในตำแหน่ง แต่จะอยู่ไปอีกนานด้วย

“เหนือสิ่งอื่นใด คุณกำลังมองหาพันธมิตร ยิ่งไปกว่านั้นไม่เพียงแต่ผมจะจัดการกับสาขาของวังมังกรหลังจากมายังฮ่องกงและลาสเวกัสได้ แต่ยังประมือกับวินซ์อีกสองสามครั้ง เพราะงั้นคุณถึงอยากรู้ว่าผมจะไปได้ไกลถึงขนาดไหน และคุ้มที่คุณจะดึงเข้ามาให้เป็นพวกด้วยหรือเปล่า”

เลสลี่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำอธิบายของฮาร์วีย์

เธอไม่คิดว่าเมื่อคืนนี้พ่อของเธอจะโดนกดดันจนถึงขนาดที่ต้องการให้คนนอกมาไกล่เกลี่ยสถานการณ์

ในเวลาเดียวกัน เธอก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมากกับความเฉลียวฉลาดและความตระหนักรู้ของฮาร์วีย์ที่เข้าใจถึงความหมายที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังคำเชิญ

โทบี้มองไปยังฮาร์วีย์ ความสนใจของเขาถูกกระตุ้นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“เหตุผลสองประการแรกคือความตั้งใจของฉันที่คิดจะเชิญนายมา แต่ไม่เคยคิดถึงเหตุผลประการที่สาม บอกฉันหน่อยสิว่าทำไมนายคิดแบบนั้น ฮาร์วีย์?”

โทบี้เริ่มพูดกับฮาร์วีย์ในลักษณะที่ต่างออกไปโดยไม่รู้ตัว แน่นอนว่ามุมมองที่เขามีต่อฮาร์วีย์ย่อมเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงด้วย

ในสายตาของโทบี้ ฮาร์วีย์นั้นมีค่าพอ

“เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ ตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงค่อนข้างสุขุมรอบคอบเสมอมา แต่วินซ์นั้นแตกต่างออกไป เขาไม่ใช่แค่เพียงเทพสงครามคนใหม่ของวังมังกรและอัจฉริยะรุ่นเยาว์แห่งฮ่องกงและลาสเวกัสเท่านั้น อันที่จริง ลือกันว่าเขาจะเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนคนต่อไปของเก้ากองกำลังทหารที่แข็งแกร่งที่สุด อย่างไรก็ตาม ในสายตาของคุณ ต่อให้วินซ์จะได้ขึ้นเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอน เขาก็ตามคุณไม่ทันหรอก จริงไหม?

“แต่ดูจากนิสัยของเขาแล้ว ว่าเขามีอำนาจอยู่ในมือเขาจะไม่ยอมให้ใครมาต่อต้านเขา เมื่อเป็นเช่นนั้น คุณจะต้องลาออกหรือไม่ก็ต้องยอมจำนนต่อเขา ซึ่งมันไม่ใช่ตัวเลือกที่คุณอยากจะเลือกเลยแม้แต่น้อย ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ จึงไม่แปลกเลยที่คุณจะร่วมมือกับใครบางคนที่สร้างปัญหาให้กับวินซ์ไม่หยุดแบบนี้”

โทบี้ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา จากนั้นจึงหยิบเกี๊ยวปูขึ้นมาก่อนจะวางลงบนจานของฮาร์วีย์ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

“มาเถอะ ฮาร์วีย์ ลองเกี๊ยวปูโฮมเมดของภรรยาฉันสิ! นี่เป็นอาหารรสเลิศที่หากินได้ยากเลยนะ! นอกจากนี้ ฉันต้องขอบอกเอาไว้ที่นี้เลยว่า ไม่ว่าต่อจากนี้นายจะทำอะไรนายจะได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่จากฉันอย่างแน่นอน”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ

“คุณไม่กลัวเรื่องที่ผมรังแกผู้คนและก่ออาชญากรรมที่เลวร้ายหรือ ผู้ว่าคลาร์ก?”

โทบี้หัวเราะลั่นอีกครั้ง

“ถ้านายเป็นคนแบบนั้นจริง ๆ ป่านนี้นายคงต้องถูกขังอยู่หลังลูกกรงแล้วล่ะ เอาหน้า พอเถอะ จากนี้นายควรเลิกเรียกชื่อจริงของฉันได้แล้ว เราก็ถือเป็นพี่น้องกันที่นี่ เพราะงั้นก็มองข้ามมารยาทไปเถอะ”

ฮาร์วีย์รู้สึกประทับใจในความเด็ดขาดของโทบี้เป็นอย่างมาก

“แน่นอน ผมจะทำตามความต้องการของคุณ” เขาพูดพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ

เลสลี่พูดไม่ออกหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ความดูถูกดูแคลนปรากฏบนใบหน้าของเธอ

ฮาร์วีย์ปรบมือหลังจากสัมผัสได้ถึงสายตาเหยียดหยามของเลสลี่

“เลสลี่ ต่อจากนี้ไปคุณเรียกผมว่า ‘ลุง’ ดีไหม?”

สีหน้าของเลสลี่มืดมนยิ่งขึ้น

โทบี้หัวเราะออกมา

“ไม่ต้องห่วงหรอกนะ เลสลี่ลูกจะเรียกเขาด้วยชื่อหรือจะเรียกเขาว่าลุงยอร์ก อะไรก็ได้ทั้งนั้น”