ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2543
ไม่ว่าในกรณีใดมากิก็ยังคงเป็นยอดฝีมืออันดับต้น ๆ ที่ผ่านความยากเย็นและความทรหดมาพอสมควร และถึงกระนั้นทันทีที่เขาได้เห็นมาโกโตะ ลูกชายของเขาถูกฆ่าตายต่อหน้าเขา… ความอดทน ความสงบ และความนิ่งเฉยของมากิก็เหือดหายไปทันที มันถูกแทนที่ด้วยความโกรธที่เอ่อล้นออกมา
เช่นเดียวกับมาโกโตะ ชายชราเองก็ไม่เคยคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะเพิกเฉยต่อเขาและฆ่าลูกชายของเขา หลังจากที่เขาเปิดเผยตัวตนออกมาแบบนี้
ในขณะนั้นมากิรู้สึกได้ว่าเลือดของเขากำลังเดือด เขาหายใจไม่ออกในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรง เขานึกอยากเพียงจะบีบคอฮาร์วีย์ให้ตาย
ชาวประเทศหมู่เกาะที่เหลือคำรามเหมือนสัตว์ร้าย พวกเขาชักดาบยาวออกจากฝัก ดูคล้ายกำลังจะกระโจนใส่ฮาร์วีย์ในทุกวินาที
ฮาร์วีย์ยังคงเมินเฉยอยู่ตลอด ในทางกลับกัน เอ็ดวินวางตำแหน่งตัวเองไว้ด้านหน้ามาตั้งแต่แรก และเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้แล้ว
แครอลอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว เธอหนีออกจากโถงไว้ทุกข์ราวกับชีวิตของเธอขึ้นอยู่กับการหนีอีกครั้งนี้ ไม่กล้าที่จะย่างกรายเข้ามาในที่แบบนี้อีกเป็นหนที่สอง ชนชั้นสูงของบรีวู้ดก็ซีดเผือดเช่นกัน เพราะเขาไม่ควรจะรู้สึกกลัวแบบนี้ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ได้กระเทาะความกลัวผ่านกะโหลกหนา ๆ ของพวกเขาไปแล้ว
โทรศัพท์ของแครอลเริ่มสั่นในขณะนั้น เธอไม่สนใจการสั่นสะเทือนที่ไม่หยุดหย่อนในขณะที่เธอพึมพำมา “หมอนั่นมันโรคจิต! เป็นตายร้ายดียังไงเราก็จะไม่ยั่วยุเขา!”
ในขณะนั้น ถ้าปรารถนาให้ตัวเธอเองยังคงถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำอิมพีเรียลของฮ่องกง ต่อให้เธอจะต้องติดคุกตลอดไป แต่ก็ยังดีกว่าให้เธอต้องมาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่
“แกไอ้สารเลว! ฮาร์วีย์ กล้าดียังไงมาฆ่าลูกชายฉันต่อหน้าต่อตาฉันแบบนี้ ฉันจะฆ่าแกและคนในตระกูลเดียวกับแกให้หมด! ฉันจะขุดบรรพบุรุษของแกทุกคนออกมาจากหลุมฝังศพ! ฉันจะบดกระดูกของพวกมันให้เป็นผุยผง! จำคำของฉันไว้ให้ดี!”
มากิชักดาบยาวออกมาและกำลังจะพุ่งเข้าใส่ฮาร์วีย์ด้วยโทสะ
ฮาร์วีย์หยิบดาบยาวอีกเล่มขึ้นมาในขณะที่พูดเบาๆ ว่า “สาเหตุที่ลูกชายของคุณต้องมีจุดจบแบบนี้ก็เพราะคุณล้มเหลวในการให้การศึกษาแก่เขาในฐานะพ่อ คงไม่เคยสอนให้เขาคำนึงถึงมารยาทในฐานะผู้มาเยือนประเทศ H ผมรู้ว่าคุณไม่อยากมีผลลัพธ์แบบนี้หรอก แต่คุณรู้อะไรไหม? ผมจะให้โอกาสคุณได้เดินกับผม แต่ผมรู้อยู่แก่ใจว่าคุณเทียบอะไรกับผมไม่ได้เลย งั้นผมจะขอแนะนำให้คุณฆ่าตัวตายเพื่อป้องกันไม่ให้ถูกถอนหงอก”
ขณะที่เขาพูดฮาร์วีย์ก็ยกดาบยาวขึ้นในแนวนอน สิ่งต่าง ๆ บานปลายจนถึงต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตายเพื่อให้สถานการณ์คลี่คลายลง
ฮาร์วีย์ไม่ได้ตั้งใจที่จะทำตัวให้เป็นพลเมืองตัวอย่าง เขาจะจบชีวิตคู่ต่อสู้ทุกครั้งที่จำเป็น
“จงอย่าเผาสะพาน เพราะนายจะแปลกใจที่จะมีอีกหลายครั้งที่นายจะต้องข้ามแม่น้ำสายเดิม” มีคนกล่าวไว้แบบนั้น แต่ในสายตาของฮาร์วีย์มีเพียงคนที่อ่อนแอและไร้ประโยชน์ที่ไม่มีปัญญาทำอะไรเท่านั้นที่จะเชื่อประโยคล้างสมองนั่น
“ฮึ่ม! โอหังจริง ๆ! ก็ได้! คืนนี้จะมีผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวเท่านั้น!”
กระดาษสีดำรูปคนปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของมากิในขณะที่เขาเขย่ามือซ้าย ก่อนมันตกลงบนหน้าอกทันที ร่างนั้นละลายเข้าไปในอกของมากิในพริบตาและหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเขา
ปึง! ปึง! ปึง!
รูปร่างของเขาเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ กล้ามเนื้อที่เสื่อมสภาพเนื่องจากวัยชราได้รับการฟื้นฟูให้กลับมามีรูปร่างที่ใหญ่และเทอะทะราวกับว่าอยู่ในสภาพที่ดีเยี่ยม แม้แต่ผมสีขาวของเขาก็ยังปรากฏสีดำแซมขึ้น
มากิเริ่มแพร่กระจายจิตสังหารที่รุนแรงออกมาอีก ตอนนี้เขาเปลี่ยนไปราวกับคนละคน ออร่าที่น่าเกรงขามพุ่งเข้าใส่ฮาร์วีย์ราวกับคลื่นพลังที่รุนแรงหาที่เปรียบไม่ได้
“นี่คือวิชาหยินหยางขอประเทศหมู่เกาะใช่หรือเปล่า?”
ฮาร์วีย์ยังคงสงบเสงี่ยมเช่นเคย
“เชื้อพระวงศ์คนไหนของประเทศหมู่เกาะที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้กันนะ? น่าสนใจจริง ๆ”