ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2548
แคร์รี่ชี้ไปยังฮาร์วีย์และพูดอย่างเย็นชาว่า “ในนามของกองบังคับคดีฉันจะบอกนายไว้เลย วางอาวุธลง คุกเข่าและร้องขอการให้อภัยจากคุณทาเคอิซะ แล้วก็รอผลการพิจารณาคดีจากกองบังคับคดี!
“ถ้านายกล้าบุ่มบ่ามทำอะไร ก็อย่ามาโทษที่ฉันไม่ไว้หน้านายแล้วฆ่านายทิ้งเสียล่ะ!
“เพราะไม่ว่ายังไง นายได้ฆ่าทั้งนาโอโตะ ทาเคอิและมาโกโตะ ทาเคอิไปแล้ว!
“ตอนนี้หลักฐานแน่นหนามากและข้อเท็จจริงก็กระจ่างชัด เราสามารถฆ่านายได้โดยไม่มีความผิดอะไร!”
แคร์รี่โบกมือของเธอในขณะที่พูด จากนั้นสมาชิกของกองบังคับคดีหลงเหมินก็หยิบคันธนูออกมาและเล็งไปที่ฮาร์วีย์ด้วยท่าทางดูถูกเหยียดหยาม
ฮาร์วีย์หันกลับมาด้วยความสนใจอย่างมากและมองดูแคร์รี่อย่างระมัดระวัง
เขารู้สึกได้ว่าผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะไม่พอใจในตัวเขาเป็นอย่างมาก และดูเหมือนเธอจะหมายหัวเขาเอาไว้หน่อย ๆ ด้วย
แต่ฮาร์วีย์เมื่อนึกถึงคำว่า “กองบังคับคดี” เขาก็เริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้นเล็กน้อย
หลังจากที่เขากลายเป็นหัวหน้าสาขาของหลงเหมิน ทำให้เกิดผลกระทบต่อผลประโยชน์ของผู้คนมากมาย
ก่อนหน้านี้ในที่ประชุมของผู้นำสาขา ศิษย์รุ่นพี่ของกองบังคับคดีพ่ายแพ้ให้แก่เขา แถมทรัพย์สินเก่าแก่นั้นก็ยังถูกทำลายลง
ถ้าเป็นเช่นนี้ ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่คนของกองบังคับคดีหลงเหมินจะมีความประทับใจที่ดีต่อเขา
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะจัดการกับศิษย์รุ่นพี่จากกองบังคับคดีไปแล้ว แต่แคร์รี่ก็ยังกล้ามายุ่งกับเขา สิ่งนี้สามารถอธิบายได้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น นั่นคือสถานะของเธอนั้นไม่ธรรมดา เธอน่าจะเป็นลูกหลานของผู้อาวุโสของหลงเหมินคนใดคนหนึ่ง
สมาชิกธรรมดา ๆ ของกองบังคับคดีหลงเหมินไม่กล้าแม้แต่จะหายใจต่อหน้าเขาด้วยซ้ำ
ในตอนนี้ฮาร์วีย์มองไปยังแคร์รี่อย่างเฉยเมยและพูดช้า ๆ ว่า “ฉันไม่ได้ฆ่านาโอโตะมีหลักฐานชัดเจนและฉันยังมีพยานยืนยันที่อยู่อีกด้วย แล้วฉันผิดข้อไหนล่ะ
“สำหรับมาโกโตะ ทาเคอิ เขารู้อยู่เต็มอกว่าฉันไม่ได้ฆ่านาโอโตะแต่ก็ยังต้องการใช้ข้ออ้างนี้ในการกำจัดฉัน ฉันแค่พยายามปกป้องตัวเอง แล้วมันผิดตรงไหนกันล่ะ?
“สำหรับ มากิ ทาเคอิ เขาต้องการแก้แค้นฉัน เขาจึงระดมยอดฝีมือของเขามาล้อมฉันไว้แบบนี้ มีคนมากมายโจมตีฉัน แต่ก็ถูกฉันโค่นทิ้งจนหมด แล้วนี่ฉันผิดอะไรล่ะ
“นอกจากนี้ รูมิโกะ ทาเคอิก็ปลอมตัวเป็นแพทย์นิติเวชและคิดที่จะลอบสังหารฉันด้วย ความวัวยังไม่ทันหายเลย!
“ตระกูลทาเคอิหาเรื่องฉันครั้งแล้วครั้งเล่า พวกเขาต้องการฆ่าฉัน นี่คือการป้องกันตัว ฉันก็แค่พยายามปกป้องตัวเอง
“ฉันกระทำการอุกอาจจริง ๆ เหรอ? ทำไมเธอซึ่งเป็นศิษย์ของกองบังคับคดีของหลงเหมินเธอไม่มีทัศนคติกับฉันแบบนั้นล่ะ?
“นี่เธอเป็นคนจีนจริง ๆ หรือเปล่า? หรือว่าเธอเป็นชาวประเทศหมู่เกาะกันแน่?
“ในเมื่อเธอเป็นศิษย์ของกองบังคับคดีของหลงเหมิน แล้วทำไมถึงไม่มาเรียกร้องความยุติธรรมให้?
“แยกแยะถูกผิดยังไม่ได้ แถมยังพิจารณาคดีด้วยความไม่เที่ยงตรงอีก กองบังคับคดีของหลงเหมินมีหน้าที่อะไรกันแน่?
“มีหน้าที่ปล่อยให้พวกเธอมาทำตัวอวดดีเหนือเรางั้นเหรอ?
“ถึงเธอจะคิดว่านี่ไม่ใช่เรื่องสกปรกอะไร สำหรับฉันแล้วมันน่าขยะแขยงชะมัด!”
ฮาร์วีย์ดูเฉยเมย คำพูดของเขาประชดประชันและและไม่ได้ไว้หน้าแคร์รี่เลย
ใบหน้าสวยของแคร์รี่กลายเป็นเย็นชา เธอจ้องฮาร์วีย์ในขณะนี้และพูดว่า “นายยอร์ก ไหนล่ะสิ่งที่นายว่า? ฉันไม่เห็นว่านายจะมีหลักฐานอะไรเลย!
“หลักฐานอยู่ไหน?
“ฉันเห็นแต่นายที่กำลังถือดาบและทำตัวอยู่เหนือกฎหมายเท่านั้น!
“ฉันจะบอกนายให้นะ ฉันไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน แต่เชื่อในสิ่งที่ตาเห็นเท่านั้น ในความคิดของฉัน นายเป็นฝ่ายก่ออาชญากรรม นายนั่นแหละที่เป็นฝ่ายกระทำการอุกอาจ!
“จะบอกให้ ต่อให้สิ่งที่นายพูดจะเป็นความจริง ต่อให้นายจะมีข้อข้องใจ แต่นายจะอุทธรณ์ได้ก็ต่อเมื่อนายยอมไปกองบังคับคดีกับฉันแล้วเท่านั้น!
“แต่คืนนี้นายต้องวางอาวุธลง มอบตัวและยอมทำตามกฎของกองบังคับคดี!
“ไม่อย่างนั้น ก็เท่ากับว่านายเป็นคนทรยศของหลงเหมิน!”
แคร์รี่มองฮาร์วีย์อย่างถือดี
“ถ้าแน่จริง ก็ลงมือต่อหน้าคนมากมายแบบนี้เลยสิ!
“ถ้านายทำแบบนั้น แม้แต่พระเจ้าก็ปกป้องนายไม่ได้!”
