ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2551
หลังจากที่มองโทรศัพท์ตนเอง ฮาร์วีย์ ยอร์กก็ตระหนักว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็นแล้ว
เนื่องจากเขากำลังพักผ่อน เขาจึงได้ปิดเสียงโทรศัพท์เอาไว้
เลสลี่ คลาร์กได้โทรหาเขาเป็นสิบ ๆ สายแต่ฮาร์วีย์ไม่ได้รับสักสาย เธออาจจะมีปัญหาบางอย่าง
ดังนั้นตอนนี้เลสลี่น่าจะหาเจอแล้วว่าเขาอยู่ที่ไหน
เมื่อพิจารณาจากสถานะและอำนาจของเธอแล้วมันคงจะเป็นเรื่องที่น่าอายอย่างยิ่งหากเลสลี่จะไม่สามารถหาคน ๆ หนึ่งเจอ
ฮาร์วีย์เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนที่จะไปเปิดประตู
เลสลี่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาในชุดชาแนลสั้นสีดำ
แม้ว่าเธอจะผมสั้น แต่ชุดสีดำก็ยังสามารถดึงเสน่ห์ที่เซ็กซี่และแปลกใหม่ของเธอออกมาได้
แม้แต่ฮาร์วีย์ก็อดไม่ได้ที่จะมองเธอด้วยความชื่นชมอีกครั้ง
“ผมกำลังจะสั่งรูมเซอร์วิสพอดีเลยคุณคลาร์ก ทานด้วยกันไหม?”
ฮาร์วีย์สั่งอาหารโดยไม่รอคำตอบ หลังจากที่อาหารมาเสิร์ฟ เขาก็ลงมือรับประทานและถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
หลังจากที่เงียบมาพักหนึ่ง เลสลี่ก็ตอบว่า “มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นขณะที่คุณนอนทั้งวันนายน้อยยอร์ก
“รองหัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมินพาพวกของเขามาเมื่อเช้านี้
“เนื่องจากสถานะของฮ่องกงค่อนข้างพิเศษ เมื่อตอนบ่ายรองหัวหน้าจึงได้ส่งจดหมายไปที่สถานีตำรวจฮ่องกงเพื่อขอให้เรานัดคุณให้”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ ด้วยความสนใจอย่างยิ่ง
“ผมเป็นหนึ่งในหัวหน้าสาขาของหลงเหมิน พวกเขาไม่เพียงแต่จะไม่ติดต่อผมโดยตรงแต่ยังเข้าหาตระกูลคุณอีกเหรอ?
“น่าสนใจแฮะ!
“นี่พวกเขากำลังพยายามจะบอกคุณว่าควรจะอยู่ฝ่ายไหนงั้นเหรอ?”
เลสลี่ถอนหายใจ
“ผู้บังคับบัญชาลำดับแรกของวังมังกร หลงเหมิน กองกำลังการ์ดมังกร หน่วยมังกรลับ และเสาหลักอื่น ๆ ต่างเห็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ทั้งนั้น
“เมื่อพิจารณาจากมุมนี้แล้ว กองบังคับคดีของหลงเหมินคงจะทำแบบนี้เพื่อไม่ให้เราต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
“สำหรับพวกเขาจดหมายฉบับนี้คือความประสงค์ของทั้งหลงเหมิน”
“ความประสงค์ของหลงเหมินงั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์หัวเราะอย่างเย็นชาก่อนที่จะโทรหาซามูเอล บาวเออร์
เสียงรอสายดังขึ้นก่อนที่จะแจ้งว่าอีกฝ่ายไม่มีสัญญาณ
หลังจากที่เห็นว่าฮาร์วีย์กำลังทำอะไร เลสลี่ก็พูดเบา ๆ ว่า “พวกเขาบอกให้ฉันส่งข่าวบอกคุณว่าคุณไม่ต้องพยายามขอความช่วยเหลือจากหัวหน้าแห่งหลงเหมินหรอก เพราะเขาได้ถอยกลับไปที่ฟลัตเวลล์แล้ว!”
“ถึงว่า”
ฮาร์วีย์วางโทรศัพท์ลง
“พวกเขาพยายามที่จะฆ่าผมที่นี่!
“แล้วพวกเขาพูดอะไรอีก?”
“พวกเขาต้องการพบคุณอย่างเป็นทางการ แต่ดูจากท่าทีของพวกเขาแล้ว พวกเขาน่าจะตามล่าคุณเพราะเรื่องของแคร์รี่ เคนเนดี้
“กองบังคับคดีของหลงเหมินดำเนินการตามเจตจำนงของกลุ่มผู้อาวุโสนะนายน้อยยอร์ก แม้ว่าคุณจะเป็นหัวหน้าสาขาของหลงเหมิน แต่คุณก็ไม่ควรดื้อรั้นเกินไปกับเรื่องนี้
“ในเมื่อพวกเขาต้องการพบคุณ ทำไมคุณไม่ยอมและไปดูว่าพวกเขาต้องการอะไรกันแน่ล่ะ?
“ในแง่หนึ่งคุณก็จะได้รู้จุดยืนของพวกเขา ในทางกลับกันพวกเราก็จะได้ตัดสินใจจุดยืนของพวกเราได้ด้วย
“ถ้าเป็นไปได้พวกเราก็จะได้สงบศึกกัน แต่ถ้าไม่ พวกเราจะลงมือก่อนก็ยังได้
“ถ้าพวกเรารู้จุดยืนของพวกเขา ก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลหากจะมีการต่อสู้”
ในฐานะผู้ส่งสาร เลสลี่กำลังวิเคราะห์สถานการณ์ให้ฮาร์วีย์อย่างใจเย็น
ฮาร์วีย์ยิ้มหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้นก่อนจะมองดูนาฬิกาโรเล็กซ์บนข้อมือของเขา
“น่าสนใจ
“ถ้าอย่างนั้นคุณโทรหาพวกเขาได้เลย บอกพวกเขาว่าผมจะไปพบพวกเขา
“ผมอยากจะรู้เหมือนกันว่ากองบังคับคดีของหลงเหมินต้องการอะไรกันแน่
“ที่ผมไม่เคารพเขาถึงสองครั้งแล้วยังไม่พออีกเหรอ?”