ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2562
“คุณรู้สึกมีอำนาจเหนือกว่าคนอื่นเพียงเพราะคุณทำงานกับคนนอกงั้นเหรอ?
“หรือคุณคิดว่าทุกคนจะเป็นเหมือนคุณที่ยอมคุกเข่าต่อคนอื่นง่าย ๆ โดยไม่ต้องลังเลเลย?”
เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์ ยอร์กโกรธมากขึ้นเมื่อเขาพูดต่อ เขาเหวี่ยงหลังมือไปที่ใบหน้าของเอลเมอร์ อีแวนส์และส่งเขาลอยออกไปอีกครั้ง
ใบหน้าของเอลเมอร์บวมไปหมด หลังจากที่คลานกลับขึ้นมาอย่างเอื่อยเฉื่อย เขาก็ถอยหลังไปสองสามก้าวด้วยสีหน้าสยดสยองตามสัญชาตญาณหลังจากที่เห็นฮาร์วีย์เดินตรงเข้ามาหาเขา
“ผมจะให้โอกาสคุณขอโทษ ถ้าไม่อย่างนั้นคุณก็อย่าได้ฝันเลยว่าจะได้ออกไปจากที่นี่
“ผมรับประกันได้เลยว่าคุณและไฮเดอร์ บาวเออร์จะได้ตายภายในหนึ่งปี”
“แก…”
เอลเมอร์ตัวสั่นด้วยความโกรธ เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่หลังจากที่สบตาของฮาร์วีย์และรู้สึกถึงใบหน้าที่บวมของเขา เขาก็กลืนทุกคำกลับเข้าไป
ว่ากันว่าอิทธิพล อำนาจ เงิน และเส้นสายเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในปัจจุบัน…
แต่ในสถานที่เช่นนี้ ทักษะการต่อสู้เป็นปัจจัยในการตัดสินใจ
ไฮเดอร์จบเห่โดยสมบูรณ์
และเอลเมอร์ก็ถูกตบจนต้องลงไปกองกับพื้น
เขารู้ดีว่าตัวตนเขาจะไม่สามารถช่วยสถานการณ์ได้มากนักเนื่องจากเขามักจะพึ่งพาผู้คนจากดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินมาโดยตลอด
ในสถานการณ์นี้ ไม่มีทางที่เขาจะเทียบฮาร์วีย์ได้เลย
เอลเมอร์หายใจเข้าลึก ๆ และพยายามสบตาฮาร์วีย์ด้วยความยากลำบาก
“ฉันขอโทษ”
เพี๊ยะ!
“คนเราขอโทษแบบนี้เหรอ?!”
เพี๊ยะ!
“อาจารย์ของคุณไม่ได้สอนให้คุณรู้จักวิธีการขอโทษที่ถูกต้องเหรอ?!”
เพี๊ยะ!
“คุณไม่รู้หรือว่าคุณจะต้องคุกเข่าเพื่อแสดงความจริงใจด้วย?!”
ฮาร์วีย์เหวี่ยงฝ่ามือของเขาไปบนใบหน้าของเอลเมอร์อีกสองสามครั้งจนทำให้เขาต้องเซถอยหลัง
ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปหมด สีหน้าของเขาในวินาทีนั้นเต็มไปด้วยความโกรธ
เขาต้องการที่จะสู้กลับ แต่ไม่กล้าด้วยซ้ำ เขาจึงทำได้เพียงกัดริมฝีปากตนเองก่อนที่จะกระแทกเข่าลงกับพื้น
“ฉันขอโทษท่านยอร์ก ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของฉันเอง”
สำหรับคนอย่างเอลเมอร์ เขาไม่เคยคิดว่าการคุกเข่าจะเป็นเรื่องที่น่าอายขนาดนี้
ในความคิดของเขา เขาจะคุกเข่าต่อหน้าผู้มีอำนาจจากต่างประเทศเท่านั้น ฮาร์วีย์ไม่คู่ควรที่จะบังคับให้เขาทำแบบนั้นแน่นอน
“ถึงแม้คนขี้ขลาดไร้ความสามารถอย่างคุณจะไม่มีความจริงใจในการคุกเข่าเลย แต่ผมเป็นคนรักษาคำพูด”
ฮาร์วีย์เช็ดนิ้วตยเองด้วยทิชชู่ในขณะที่แสดงสีหน้าเฉยเมย
“ออกไปจากที่นี่ซะ คราวหน้าถ้าคุณอยากทำให้ผมเดือดร้อนคุณควรพายอดฝีมือต่างชาติมาด้วยดีกว่า เราจะได้ดูกันว่าพวกเขาจะกล้าท้าทายผมไหม
“คุณคนเดียวไม่สามารถอะไรผมได้หรอก”
เลือดแทบจะพุ่งออกจากปากของเอลเมอร์หลังจากที่เขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขาทำได้เพียงตะเกียกตะกายกลับขึ้นมา
ไฮเดอร์กลับมาตั้งสติได้ในขณะนี้ ศีรษะของเขาเต็มไปด้วยเลือดในขณะที่จมูกของเขาเกือบจะแหวกครึ่ง
เขากัดฟันตัวเองจนแทบหักในขณะที่จ้องฮาร์วีย์ด้วยความโกรธแค้นและขุ่นเคืองใจ
ถึงอย่างนั้นไฮเดอร์ก็รู้ขีดจำกัดของเขาดี ไม่มีทางที่เขาจะสามารถสู้กับฮาร์วีย์ได้เลย
เขากัดฟันแล้วหันกลับไป
“ไปกัน!” เขาตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว
“ผมบอกให้คุณกลับไปได้เหรอ?”
ฮาร์วีย์ส่งสัญญาณก่อนที่เหล่าชนชั้นสูงจากตระกูลคลาร์กหลายสิบคนจะขวางทางไฮเดอร์เอาไว้
จากนั้นฮาร์วีย์ก็ชี้ไปที่เก้าอี้และโต๊ะกาแฟที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ บนพื้น
“เก้าอี้ตัวหนึ่งมีราคาตัวละ 15 ล้านดอลลาร์ โต๊ะกาแฟตัวละ 30 ล้าน
“ผมจะไม่เสียเวลานับทุกตัวหรอก เอาเป็นว่าทั้งหมดนี้ 150 ล้านดอลลาร์แล้วกัน
“คุณจะไปได้ก็ต่อเมื่อคุณจ่ายค่าชดเชยแล้วเท่านั้น!
“ถ้าไม่อย่างนั้นก็เชิญนั่งรอความตายที่นี่ได้เลย”
“สารเลว!”
ไฮเดอร์หันกลับมาก่อนที่จะไอเป็นเลือด
เขาอยู่ในกองบังคับคดีของหลงเหมินมานานหลายปี แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับคนที่มีอำนาจเหนือกว่าเขา
