ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2592
นอกจากชารอนและเมอร์ฟี่แล้ว เลสลี่และเอ็ดวินก็อยู่ที่ประตูหน้าเช่นกัน
หากไม่ใช่เพราะเลสลี่และเอ็ดวินขวางเอาไว้ ชาวตะวันตกที่กำลังโกรธเกรี้ยวเหล่านี้คงพุ่งเข้าไปในเดอะ การ์เด้น วิลล่าของตระกูลคลาร์กไปแล้ว
แม้จะมีความพยายามของทั้งคู่อยู่ แต่ผู้คุ้มกันของตระกูลหลายคนก็ยังถูกทำร้าย บางคนนอนอยู่บนพื้นหลังจากได้รับบาดเจ็บ ช่างเป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัว
“เกิดอะไรขึ้น?”
“ใครเป็นคนทำร้ายผู้คุ้มกัน”
ฮาร์วีย์เดินออกไป ใบหน้าของเขาสงบราวกับน้ำนิ่ง
“ฉันทำเองแหละ จะทำไมล่ะ?”
เมอร์ฟี่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าแบบตะวันตก เขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างเต็มไปด้วยโทสะ
“ในที่สุดแกก็โผล่หัวออกมาสักทีนะ ไอ้คนหน้าไม่อาย!
“เมื่อคืนแกแพ้การประมูล ก็เลยเลือกที่จะปล้นพวกเราระหว่างทางกลับบ้านงั้นเหรอ!
“แกนี่มันชั่วจริง ๆ! เอายางอายไปไว้ที่ไหนหมด!
“กล้าดียังไงมาเรียกตัวเองว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอน!
“ไอ้สารเลว!
“ทุกครั้งที่ฉันเห็นคนแบบแก ฉันก็รู้สึกโกรธประเทศ H ทุกที!
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันมาจากประเทศเดียวกับคนอย่างแก! แกทำให้ทั้งประเทศต้องอับอายขายขี้หน้า!
“ฉันยอมดูดเลือดตัวเองให้แห้งแล้วเปลี่ยนมาเป็นเลือดชาวต่างชาติเพื่อที่จะได้อยู่ให้ห่างจากคนอย่างแก!”
เมอร์ฟี่กัดฟัน ในฐานะประชาชนจากประเทศ H นี่เป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่งสำหรับเขา
ชาวตะวันตกคนหนึ่งจ้องมองฮาร์วีย์ ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความโกรธ
“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะฮาร์วีย์ ส่งดาบหักของหัวหน้าผู้ฝึกสอนมาเดี๋ยวนี้!
“ไม่อย่างนั้น ฉันจะบอกไว้เลยว่านายโดนยิงแน่!
“ฉันจะไปหาดาบนั่นด้วยตัวฉันเอง!”
ชารอนมองฮาร์วีย์อย่างหยิ่งยโส
“ส่งมันมาได้แล้ว ไอ้เวรพลเมืองประเทศ H!
“ไม่อย่างนั้นฉันจะดึงตำรวจสากลเข้ามา! แล้วทำให้มันเป็นข้อผิดพลาดระหว่างประเทศ!
“เลิกพยายามใส่ร้ายฮาร์วีย์ได้แล้ว!”
เลสลี่ขมวดคิ้ว ตัดบทชารอนอย่างหัวเสีย
“หลังจากที่เราออกจากโรงแรม ทรี ซีซั่น เราก็มุ่งหน้ามาที่บ้านของตระกูลฉันทันที เราไม่เคยไปขโมยของของเธอ” เธอคำราม
“ถ้าเอาจะพูดอะไรไร้สาระไม่เลิก ฉันจะฟ้องเธอข้อหาหมิ่นประมาท!”
เพี๊ยะ!
หลังจากเห็นเลสลี่ออกตัวแทนฮาร์วีย์ ความโกรธของเมอร์ฟีก็ระเบิดขึ้น
เขาก้าวไปข้างหน้าและตบหน้าเลสลี่ในทันที
“นางตัวแสบ! กล้าดียังไงมาออกรับแทนชู้รักของเธอ!
“เธอไม่มีสิทธิ์พูดอะไรทั้งนั้น!
“ฉันยังไม่ทันได้คิดบัญชีกับตระกูลคลาร์กเลยด้วยซ้ำ นี่เธอยังกล้ามาแหกปากแหกคอต่อหน้าฉันอีก!
“เธออยากตายมากหรือไง!”
เลสลี่พยายามต่อสู้กลับโดยสัญชาตญาณ แต่ผู้คุ้มกันชาวตะวันตกหยุดเธอไว้ในทันที พวกเขาทำให้ข้อมือของเธอบาดเจ็บ
เมื่อฮาร์วีย์เห็นรอยฝ่ามือบนใบหน้าของเลสลี่ สายตาที่มองอย่างไม่ใส่ใจของเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นสายตาที่ดูอันตราย
“อย่าให้มันมากนักนะ เมอร์ฟี่!”
“คุณคลาร์กพูดถูก! ถ้าคิดจะกล่าวหาคุณยอร์ก อย่างน้อยก็แสดงหลักฐานให้พวกเราดูก่อนสิ!”
ในขณะนี้เอ็ดวินก้าวไปข้างหน้า ทายาทแห่งฮ่องกงและลาสเวกัสต่างรู้จักกันดีอยู่แล้ว
“นายไม่ควรใส่ร้ายคุณยอร์กโดยไม่มีหลักฐานแบบนี้!” เขาคำราม น้ำเสียงของเขาเย็นชา
“อีกอย่าง คุณยอร์กมีพยานและหลักฐานที่จะพิสูจน์ได้ว่าเขาไม่ได้ทำอะไรพวกนายเลย!
“อย่างน้อยก็ใช้เหตุผลให้มากกว่านี้หน่อยสิ!”
มีอย่างอื่นที่เอ็ดวินไม่ยอมพูด ฮาร์วีย์เป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอน เขาจะขโมยขยะที่เขาทิ้งไปแล้วทำไม?
“นายอยากตายเหรอเอ็ดวิน?!”
เมอร์ฟี่หัวเราะอย่างดูแคลน
“นายคิดว่าตัวเองวิเศษวิโสเพียงเพราะผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัสอาศัยอยู่ในบ้านของนายหรือไง!”