ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2633
ดวงตาของเอ็ดวินกระตุกขณะที่เขามองไปที่ใบหน้าที่ไม่พอใจของเคทลินมือขวาของเขาสั่น แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้เหวี่ยงมันออกไป
ยิ่งกว่านั้นคือ เขาบังคับตัวเองด้วยกำลังทั้งหมดที่มี
เพี๊ยะ!
เมื่อเคทลินเห็นว่าเอ็ดวินยังคงนิ่งอยู่ เธอจึงตบหน้าเขาที่แก้มอีกข้าง
“ไอ้ขยะโสโครก! นายได้แต่เห่าแต่ไม่รู้จักกัด! นายดูยิ่งใหญ่ แต่ก็ไร้ประโยชน์!
“นายโดนผู้หญิงตบแต่ไม่มีปัญญาตอบโต้กลับด้วยซ้ำ!
“ไม่ละอายแก่ใจบ้างหรือไง?!”
“เธอ?!”
เอ็ดวินรู้สึกอับอายที่ถูกเคทลินตบ
‘แม้แต่ตอนที่นายเป็นหนึ่งในอัจฉริยะรุ่นเยาว์แห่งลาสเวกัส นายก็ยังไม่กล้าต่อกรกับฉันเลยด้วยซ้ำ!’
‘นายนี่ช่างไร้ประโยชน์จริงๆ!’
‘มาถึงขั้นนี้แล้ว นายน่าจะตาย ๆ ไปซะ!’
เอ็ดวินยกมือขึ้นกุมใบหน้า เลือดเริ่มซึมออกจากริมฝีปาก เขาดูน่าสังเวชอย่างยิ่ง การแสดงออกดูแย่อย่างที่สุด
คนที่ดูเหตุการณ์อยู่ต่างพากันหัวเราะและชนแก้วกันอย่างสนุกสนาน ขณะที่พวกเขาเพลิดเพลินไปกับสถานการณ์ตรงหน้า บางคนถึงกับยกมือขึ้นถ่ายวีดีโอไว้ด้วยโทรศัพท์
เหตุการณ์น่าอัปยศออกสู่ของนายน้อยแบบนี้จะเป็นวิดีโอไวรัลอย่างแน่นอนหากถูกโพสต์ลงในแพลตฟอร์มออนไลน์!
“เธอกำลังล้ำเส้นแล้วนะ เคทลิน!” เลสลี่ตะโกนด้วยความโกรธ
เธอโกรธมากแต่แค่ทำอะไรไม่ถูก
พลังของเคทลินและเหตุการณ์ของลูอิสทำให้เธอเข้าใจว่าเส้นสายและอำนาจไม่ได้มีประโยชน์เสมอไป
ความแข็งแกร่งหากที่เป็นตัวตัดสินที่แท้จริง
เนื่องจากเคทลินแข็งแกร่งกว่าเอ็ดวินมาก เขาจึงไม่กล้าสู้กลับ เขาไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว แม้จะต้องแบกรับความอัปยศอดสูทั้งหมดไว้ก็ตาม
“คุณต้องล้อเล่นแน่ คุณพาร์สัน
“คุณเป็นหญิงสาวจากหนึ่งในสี่ตระกูลชั้นนำของที่นี่ แถมยังเป็นว่าที่นายหญิงแห่งตระกูลยอร์กด้วย
“ผมไม่กล้าทำให้คุณไม่พอใจหรอก ต่อให้ผมจะมีความกล้าเฉกเช่นเดียวกับเทพเจ้าก็ตาม
“ถึงกระนั้น ผมก็หวังว่าคุณจะให้เกียรติผมบ้าง”
สายตาของเอ็ดวินเปลี่ยนเป็นเย็นชา เขาไม่แสดงอาการโกรธและไม่หวั่นเกรง เขาเพียงแต่ถูฝ่ามือกับใบหน้าเพียงเท่านั้น
“ที่ผมมาที่นี่เพื่อเจรจาสงบศึกไม่ใช่เพราะผมกลัวคุณ ผมแค่คิดว่าเราไม่จำเป็นต้องราดน้ำมันลงบนกองไฟ
“ถ้าสถานการณ์ยิ่งแย่ลงไปกว่านี้ก็จะไม่ดีกับทุกฝ่าย
“อีกอย่าง ตัวตนของคุณจอห์นสันก็ไม่ธรรมดา หัวหน้าสาขาจอห์นสันถูกกองบังคับคดีหลงเหมินนำตัวไปเพื่อสอบปากคำ ดังนั้นเขาถึงไม่ได้เข้ามามีส่วนร่วมกับสถานการณ์ดังกล่าว
“แต่เมื่อเขาได้รับการปล่อยตัว ในวินาทีที่เขาพบว่าหลานสาวสุดที่รักของเขาถูกลักพาตัวไปจะต้องเกิดปัญหาใหญ่ตามมาแน่
“เพื่อไม่ให้ความขัดแย้งใหญ่โตลุกลามขึ้นไปกว่านี้ ผมคิดว่าคุณควรส่งคุณจอห์นสันมาให้ผม
“ผมรับรองได้ จะทำให้คุณจอห์นสันลืมสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ไป
“ผมจะคิดหาวิธีทำให้เธอมอบส่วนแบ่งของเรือนมรกตมาให้คุณด้วย
“คุณพอใจกับเงื่อนไขของผมหรือเปล่า?”
เอ็ดวินถ่อมตนอย่างที่สุด ราวกับว่าเคทลินเอาชนะเขาได้อย่างสมบูรณ์แล้ว
คำขอเดียวของเขาคือขอให้เธอปล่อยตัวไอรีนและหยุดไม่ให้สถานการณ์บานปลายไปมากกว่านี้
เอ็ดวินไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ และพูดอย่างฉะฉาน เขาคุกเข่าก่อนที่จะถูกตบหน้า แต่เขาก็ยังดูสงบมากเช่นเดิม
เลสลี่ประหลาดใจที่เห็นว่าเอ็ดวินเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือได้ถึงขนาดนี้
ไม่มีนายน้อยคนใดที่จะมียอมอ่อนข้อให้ถึงขนาดนี้แล้ว
ฮาร์วีย์รู้สึกประทับใจ หากเอ็ดวินถ่อมตัวได้จนถึงจุดนี้ ในตอนที่อยู่ในสนามรบเขาก็คงจะยืนอยู่ได้อย่างสง่างาม
“นายหมายความว่าจะแบ่งหุ้นให้ฉันงั้นเหรอ?”
ขณะที่เคทลินกำลังจะจากไป คำพูดของเอ็ดวินก็ทำให้เธอต้องหันกลับมา เธอหรี่ตามองเขาด้วยความสงสัย
“นายมั่นใจเหรอว่าจะโน้มน้าวเธอได้?
“นั่นคือหุ้นที่ให้ผลกำไรมูลค่าหลายร้อยล้านดอลลาร์ในแต่ละปีเชียวนะ!”
