ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2644
#เอ็ดวินดูเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน
ทัศนคติที่ขี้เล่นและอู้ฟู่ของหนุ่มเจ้าสำราญก่อนหน้านี้ของเขาถูกแทนที่ด้วยความเข้มงวดกวดขัน เขาไม่เคยดูจริงจังขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต
ฮาร์วีย์รู้สึกโล่งใจ ดูเหมือนว่าบทเรียนที่ได้รับเมื่อคืนนี้จะคุ้มค่า
“นายถูกเล่นงานมาทั้งคืนแล้ว ทำไมไม่พักผ่อนสักหน่อยล่ะ?” เขาแนะนำ
จากนั้นเขาก็รินชาให้ตัวเองก่อนที่จะยกขึ้นจิบ
เอ็ดวินตัวสั่นเมื่อเห็นฮาร์วีย์
“ผมอยากจะแจ้งคุณเกี่ยวกับข้อมูลที่ผมได้รับเพิ่มเติมมาครับ คุณยอร์ก” เขาเริ่มพูด น้ำเสียงฟังดูค่อนข้างลังเล
“แต่เพราะคุณกำลังพักผ่อน ผมถึงไม่อยากรบกวน”
“ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของนายนะ” ฮาร์วีย์กล่าว
“ไม่เป็นไรหรอกครับ”
เอ็ดวินส่ายหน้าโบกมือรับคำชม
“ผมนอนไม่หลับอยู่แล้ว”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ
“นอนไม่หลับเหรอ? นายยังโกรธอยู่ใช่หรือเปล่า? หรือกำลังอาฆาตแค้นอยู่?”
“ไม่ใช่ทั้งสองอย่างครับ”
เอ็ดวินส่ายหน้าอีกครั้ง
“ในตอนที่ผมอยู่ในค่ายศัสตราวุธ คุณบอกว่าผมต้องเผชิญหน้ากับหัวใจของตัวเองเพื่อให้มีความกล้าหาญอย่างแท้จริง เพราะเหตุนี้ ผมถึงจะสามารถไต่อันดับและก้าวขึ้นไปเป็นเทพสงครามได้
“ผมไม่เข้าใจว่าคำเหล่านั้นหมายความว่ายังไง ถ้าหลังจากเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ผมคิดว่าผมเข้าใจแล้ว”
หัวใจของเอ็ดวินได้รับการขัดเกลาอย่างดีจากการทดสอบเมื่อคืนนี้
คนที่มีความสามารถสามารถแบกรับสิ่งที่คนทั่วไปไม่สามารถแบกรับได้ คนทั่วไปไม่อาจสามารถทำสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ได้สำเร็จ
ฮาร์วีย์เอื้อมมือไปแตะไหล่เอ็ดวินเบา ๆ
“ไม่เลว ถือเป็นเรื่องดีนะ ในตอนที่นายเข้าใจและซื่อสัตย์กับตัวเอง นายจะรู้ว่าแท้จริงแล้วนายต้องการอะไร
“เมื่อเป็นเช่นนั้น การก้าวขึ้นไปเป็นเทพสงครามก็ไม่ใช่เรื่องยาก
“เทพสงครามไม่ใช่แค่พลังทางร่างกายเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวบ่งชี้ถึงจิตใจที่ละเอียดอ่อนอีกด้วย
“ถ้านายใช้ชีวิตในแบบที่นายต้องการได้โดยไม่ถูกโลกใบนี้กดเอาไว้และใช้ชีวิตอย่างเข้มงวดเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองกลายเป็นคนที่นายเกลียดที่สุดได้ นายก็จะเข้าใกล้ตำแหน่งนั้นมากกว่าที่เคย”
เอ็ดวินพยักหน้าด้วยความครุ่นคิด ตามคำจากหัวหน้าผู้ฝึกสอน
เขาติดตามฮาร์วีย์เพียงช่วงสั้น ๆ แต่เขาก็สามารถเติบโตได้อย่างรวดเร็ว
ตอนนี้เขามีโอกาสที่จะก้าวขึ้นเป็นเทพสงครามได้เลยด้วยซ้ำ
เอ็ดวินไม่แน่ใจว่าเขาควรจะสงบสติอารมณ์หรือดีอกดีใจดี
“อ่า จริงสิ นายไปส่งไอรีนกลับถึงบ้านหรือยัง
“ตระกูลจอห์นสันเป็นยังไงบ้าง”
ขณะที่พวกเขาคุยกันฮาร์วีย์ก็นึกถึงเรื่องสำคัญขึ้นมาได้
เอ็ดวินโทรศัพท์ออกไปสองสามสายก่อนจะตอบกลับฮาร์วีย์
“คุณจอห์นสันกลับบ้านแล้ว แต่คุณปู่ของเธอ หัวหน้าสาขาจอห์นสันยังไม่กลับมาจากหลงเหมินสาขาฮ่องกงและลาสเวกัสเลย
“จากข้อมูลที่ผมได้รับ กองบังคับคดีหลงเหมินกำลังเข้าควบคุมสาขานั้นเป็นการชั่วคราว
“เราควรไปดูเขาสักหน่อยไหม หัวหน้าผู้ฝึกสอน”
“นี่มันก็นานแล้วนะ นายบอกว่าหัวหน้าสาขาจอห์นสันยังไม่กลับมาเหรอ?”
ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วขณะที่เขาครุ่นคิดเรื่องนี้
กองบังคับคดีหลงเหมินนั้นทรงพลัง แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ดำเนินการตามกฎที่เข้มงวด พวกเขาจะกักตัวบุคคลไว้สอบสวนเกินยี่สิบสี่ชั่วโมงไม่ได้…
มอร์แกนเป็นหนึ่งในสามสิบหกผู้นำสาขาของหลงเหมิน
คนอย่างเขามีสถานะใหญ่โตในหลงเหมิน ถึงกระนั้นเขาก็ยังถูกจับตัวไว้นานสองนาน…
สิ่งเหล่านี้ดูคล้ายจะมีกลิ่นไม่ดี
“เราจะไปหาตระกูลจอห์นสัน”
ฮาร์วีย์ออกคำสั่งก่อนจะลุกขึ้นและเดินออกจากสาขาของวังมังกรไป
…
ในขณะเดียวกัน…
ที่คฤหาสน์ของตระกูลจอห์นสัน
ตระกูลจอห์นสันดูแลหลงเหมินสาขาฮ่องกงและลาสเวกัสมานานหลายปี ดังนั้นพวกเขาจึงมีสถานะที่ค่อนข้างทรงพลัง
คฤหาสน์ของพวกเขาตั้งอยู่ที่เชิงเขาไท่ผิง
เมื่อไอรีนกลับถึงบ้าน เธอได้รับการต้อนรับด้วยใบหน้าที่สิ้นหวังของครอบครัวของเธอ
หลังจากที่กองบังคับคดีของหลงเหมินพาตัวเขาไป มอร์แกนก็ยังไม่กลับมาเลย
ในเวลาเดียวกัน ไอรีนถูกเคทลินลักพาตัวไปและเกือบตายเพราะเหตุการณ์นั้น
ภายในเวลาเพียงวันเดียว มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นกับตระกูลของเธอ สถานที่แห่งนี้ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายหลังจากที่พวกเขาสูญเสียเสาหลักคอยค้ำชู
