ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 265
ไม่มีใครคิดว่าพวกเขาจะได้รับอาหารตาจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เล็ก ๆ เช่นนี้ ประเด็นสำคัญที่สุดคือผู้หญิงแต่ละคนมีไหวพริบของตัวเอง หากพวกเขาสามารถใช้เวลากับพวกหล่อนทั้งคืนได้ พวกเขาก็ยินดีที่จะตัดชีวิตของพวกเขาให้สั้นลงไป
คนหนึ่งมีใบสาวอ่อนหวาน การได้เห็นเธอทำให้พวกเขานึกถึงช่วงวัยที่พวกเขามีความรักที่ไร้เดียงสา อีกคนก็เป็นความงามที่สง่างาม อาจถูกดึงเข้าสู่ความฝันได้ทุกเมื่อเมื่อมองไปที่เธอ
ในขณะที่ทุกคนกำลังฝันกลางวัน ฮาร์วีย์ก็ตกตะลึงและพูดออกมาโดยไม่รู้ตัวว่า “เชอร์ลีย์ ไรอันเหรอ?”
ฮาร์วีย์รู้จักสาวงามที่ลงจากรถ MPV เธอเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะทำงานของฮาร์วีย์ในมหาวิทยาลัย เธอเคยออกตัวแทนเขาในระหว่างงานเลี้ยงรุ่น มันเป็นเรื่องบังเอิญมากที่ได้พบเธอที่นี่
“ฮาร์วีย์?” เชอร์ลีย์ก็ประหลาดใจเช่นกัน
เพื่อนมหาวิทยาลัยคนอื่นดูถูกฮาร์วีย์ในตอนที่งานเลี้ยงรุ่นแถมยังเรียกเขาขี้แพ้ เขากลายเป็นลูกเขยที่ไร้ค่าและยากจน เขาเป็นขยะไร้ค่าในสายตาของพวกเขา ตอนแรกเธอไม่เชื่อและช่วยพูดแทนฮาร์วีย์ อย่างไรก็ตามเธอเปลี่ยนความคิดแล้วเมื่อเธอเห็นฮาร์วีย์ในสภาพนี้ในวันนี้
“ฮาร์วีย์ ทำไมนายถึง…” เชอร์ลีย์ถอนหายใจและเต็มไปด้วยความเห็นใจเมื่อเธอมองไปที่ฮาร์วีย์ “นายค่อนข้างฉลาดในการเรียนและมักจะมีคะแนนสูงกว่าฉัน นายตกอยู่ในสถานะนี้ได้อย่างไร? ฉันคิดว่าพวกเขาเพียงแค่ดูถูกนาย…รุ่นพี่ค่ะ ฉันจะชดใช้ให้ โปรดอย่าไปคิดเอาความกับเขาเลยค่ะ”
ฮาร์วีย์ยิ้มเมื่อได้ยินคำพูดของเชอร์ลีย์ แม้ว่าเธอจะพูดเกินจริง แต่เขาก็รู้ว่าเธอเป็นคนใจดี เธอไม่ได้ล้อเลียนเขา แต่ตอนนี้เขากลับกลายเป็นคนผิด เธอจึงช่วยจ่ายค่าเสียหายในนามของเขา
“เชอร์ลีย์ เธอดูแลฉันมาตลอดตั้งแต่ที่เราเป็นนักศึกษา ตอนนี้เธอก็ช่วยฉันด้วยงั้นหรือ?” ฮาร์วีย์อดไม่ได้ที่จะถาม
เชอร์ลีย์จ้องมองเขาและพูดว่า “นายไม่ควรอยู่ในสภาพแบบนี้เลย ดูงานเลี้ยงรุ่นครั้งก่อนสิ นายดูแย่ที่สุดในบรรดาพวกเราทุกคน นายไม่ปรับปรุงเลยหรือไง? ฉันไม่สามารถอยู่ข้าง ๆ เพื่อเตือนนายเรื่องนี้ทุกวันหรอกนะ นายต้องเรียนรู้ที่จะดูแลตัวเอง”
ในขณะนี้ชายที่อยู่ข้าง ๆ เชอร์ลีย์ได้ยินฮาร์วีย์และเธอพูดคุยกันก็รู้สึกไม่สบายใจ เขาจงใจมองฮาร์วีย์หัวจรดเท้าแล้วหัวเราะออกมา “ผมจำได้แล้ว นายเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของ เชอร์ลีย์ใช่ไหม? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เราไม่ได้พบกันเพียงไม่กี่ปี นายตกต่ำลงมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร?”
ฮาร์วีย์จำได้ทันทีว่าเขาเป็นรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัย เขาคือ เจอร์รี่ ซาเบล เขาพยายามตามจีบเชอร์ลีย์มาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย แต่ก็ไม่สำเร็จ
ความสัมพันธ์ของฮาร์วีย์กับเชอร์ลีย์นั้นดีมาก เมื่อเจอร์รี่ปต่างประเทศ ฮาร์วีย์ได้ให้บทเรียนเขา
เห็นได้ชัดว่ารุ่นพี่เจอร์รี่ก้าวไต่ระดับขึ้นมาได้ดีหลังจากสำเร็จการศึกษา เขาสามารถขับรถ MPV ที่มีมูลค่าหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์ได้ เขาถือได้ว่าเป็นผู้ชายที่ประสบความสำเร็จคนหนึ่ง
เจอร์รี่ทำได้เพียงแค่ชวนเชอร์ลีย์ออกไปทานอาหารด้วยกัน เขาไม่สามารถหมดหวังในตัวของเธอได้ เมื่อเขาเห็นฮาร์วีย์ซึ่งเคยสร้างปัญหาให้กับเขาในสภาพที่น่าสังเวชนี้ ที่ต้องขับจักรยานไฟฟ้าสาธารณะ เขาก็ดีใจไม่อยากจะเชื่อ
“ฮาร์วีย์ นายพูดอะไร? ฉันเป็นรุ่นพี่ของนายและจะไม่เอาเรื่องนาย แค่นายจ่ายค่าเสียหายมาเพียงไม่กี่ร้อยดอลลาร์” เจอร์รี่พูดอย่างเหลืออด “หรือนายจะให้เชอร์ลีย์ที่เป็นผู้หญิงจ่ายค่าเสียหายแทนนาย?”
ใบหน้าของเจอร์รี่เย็นชา เขาเพิ่งซื้อรถและเป็นวันแรกที่ขับมัน เขายังไม่ได้เริ่มจ่ายเงินกู้ เขาอยากจะโอ้อวดต่อหน้าเชอร์ลีย์ในวันนี้ แต่สุดท้ายก็ต้องมาชนกับรถจักรยานของฮาร์วีย์
เขาอารมณ์เสียอย่างมาก เขาจะไม่ยอมให้เชอร์ลีย์จ่ายเงินหากเขาต้องการเดินหน้าจจะจีบเธอ อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์ต้องยอมรับในความผิดพลาดและตกลงที่จะชำระเงินเอง เรื่องนี้จะไม่จบ
ในขณะนี้เชอร์ลีย์กวาดสายตามองเอลล่าและแววตาของเธอก็ตะลึง “ฮาร์วีย์ เธอเป็นภรรยานายเหรอ? เธอสวยมาก!”
เชอร์ลีย์แอบถอนหายใจให้กับฮาร์วีย์ ผู้หญิงคนนี้สวยมาก เธอมีใบหน้าที่ดูน่ารักไร้เดียงสา รูปร่างที่ถูกสร้างขึ้นอย่างสมบูรณ์แบบและออร่าที่น่าดึงดูด
มันเป็นที่น่าเสียดาย เธอเคยได้ยินมาว่าฮาร์วีย์เป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ที่ไม่เคยแม้แต่ได้จับมือภรรยาตัวเอง มันเป็นอะไรที่ทุกคนรู้สึกเสียใจสำหรับเขา
เอลล่าตะลึงและตอบโดยสัญชาตญาณว่า “คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่…”
“อา…”
เชอร์ลีย์มึนงงขณะมองไปที่ฮาร์วีย์ เธออดสงสารเขาไม่ได้
เพื่อนร่วมโต๊ะคนนี้ที่เคยหล่อเหลาและมีเกียรติถูกลดระดับลงมาให้ตกต่ำขนาดนี้ได้อย่างไร? เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นภรรยาของเขา แต่เธอปฏิเสธที่จะยอมรับเรื่องนี้ เธอไม่ได้ให้ความเกียรติเขาแม้แต่น้อย
“ฮาร์วีย์ ฉันไม่ได้ดูหมิ่นนายในฐานะลูกเขย ฉันยังคงขอให้นายมีความสุข อย่างไรก็ตามในตอนนี้คือ…อย่าเลิกกันเพียงเพราะนายไม่สามารถแก้ไขสิ่งต่าง ๆ ได้ นายไม่สามารถบังคับให้แตงโมที่ยังไม่สุกเปลี่ยนเป็นรสหวานได้ นายต้องรวบรวมความกล้าที่จะทำในสิ่งที่ถูกต้อง…” เชอร์ลีย์เต็มไปด้วยความเห็นอกเห็นใจเขา เธอรู้สึกไม่ดีเช่นกันที่เห็นเขาอยู่ในสภาพเช่นนี้
