ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2655
เคนคือลูกชายของหัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมิน
เขายังเป็นสมาชิกตระกูลบาวเออร์
ด้วยเหตุนี้เขาจึงมักหยิ่งผยองและหยิ่งยโสอยู่บ่อย ๆ แม้กระทั่งภายในหลงเหมิน
เขาจะทำตามใจตนเองตลอด ไม่ว่าจะอย่างไร
ผู้หญิงบริสุทธิ์ในฟลัตเวลล์หลายคนถูกเขาทำร้าย แต่เพราะพวกเธอกลัวอำนาจของกองบังคับคดีของหลงเหมิน พวกเธอจึงทำอะไรไม่ได้นอกจากจะต้องกลืนความเจ็บปวดของตนอย่างเงียบ ๆ
เคนมาที่นี่ด้วยจุดประสงค์เดียว นั่นก็คือ การจัดการกับฮาร์วีย์
กองบังคับคดีของหลงเหมินรู้มาว่าฮาร์วีย์น่าจะเป็นผู้สืบทอดคนต่อไปของหลงเหมินที่นายใหญ่หลงเหมินได้ฝึกฝนเอาไว้
ทว่า เรื่องนั้นมันกลับไม่เป็นผลดีต่อเคน
ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการที่จะฆ่าฮาร์วีย์
พูดง่าย ๆ ก็คือ ทันทีที่ซามูเอลตัดสินใจปั้นฮาร์วีย์…
เขาก็ถูกลากเข้าไปพัวพันในข้อพิพาทระหว่างเหล่าระดับสูงในหลงเหมินแล้ว
น่าเสียดายที่ฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจตำแหน่งนั้นเลยด้วยซ้ำ
หากว่าพวกเขาไม่ได้ตามก่อกวนฮาร์วีย์ก่อน ฮาร์วีย์จะไม่สนใจเคนเลยด้วยซ้ำ
แต่ในเมื่อเคนตามหาเรื่องฮาร์วีย์เอง เขาก็ควรจะจบลงตรงนั้นและเดี๋ยวนั้น
ฮาร์วีย์กอดอกและพูดอย่างใจเย็นว่า “ฉันไม่สนหรอกว่านายมาที่นี่ทำไม
“ฉันไม่สนว่าใครหนุนหลังนายอยู่ด้วย
“ฉันมาที่นี่เพื่อที่จะบอกนายอยู่สองเรื่อง
“หนึ่งคือ ปล่อยหัวหน้าสาขาจอห์นสัน และคุณจอห์นสันไปซะ
“สองคือ ยอมรับผิดและขอโทษซะ
“ถ้านายทำตามนั้น ฉันจะปล่อยนายไป
“แต่นั่นไม่ได้หมายความว่านายจะพ้นผิดจากคดีต่าง ๆ ของนาย เข้าใจไหม?”
เคนชะงัก เขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะปฏิเสธความมีน้ำใจของเขาและยังท้าทายเขาต่อ
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ส่งเสียงเยาะเย้ย
“ตอนนี้ฉันกำลังอารมณ์ดีอยู่นะฮาร์วีย์ เพียงเพราะฉันยอมคุยกับนายหน่อย นายก็เลยคิดว่าตัวเองสำคัญขึ้นมาอย่างนั้นเหรอ?
“นายเข้าใจใช่ไหมว่าผลของการขัดขวางความสุขของฉันคืออะไร?”
เคนดีดนิ้วขณะที่เขาพูด
ลูกน้องของเขาสองคนผลักผู้หญิงในชุดคลุมอาบน้ำมาหาเคน
หุ่นที่น่าหลงใหลและใบหน้าที่งดงามนั้น เธอไม่ใช่ใครอื่นนอกจากไอรีนเอง
เมื่อพิจารณาจากท่าทางที่หมดหนทางของเธอแล้ว เธอคงจะถูกทำร้ายจนไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะขัดขืน เธอดูเหมือนกับว่าเธอถูกดูดพลังไปหมด
ร่างกายของไอรีนสั่นเมื่อเธอเห็นฮาร์วีย์ ความหวังแวบผ่านดวงตาที่เศร้าหมองของเธอ
ฮาร์วีย์พยักหน้าให้เธอราวกับจะบอกให้เธอหายห่วงก่อนที่จะจ้องหน้าเคน
“ปล่อยเธอไปซะ” เขาสั่งด้วยความใจเย็น
“ปล่อยเธอไปซะก่อนที่นายจะทำผิดพลาดครั้งใหญ่
“ตอนนี้มันยังไม่สายเกินไป
“นายยังสามารถคุกเข่าและขอโทษได้”
“ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ…”
เคนจิบแชมเปญของเขาและหัวเราะจนเสียการควบคุม
“ฉันอยู่ที่ฟลัตเวลล์มานานฮาร์วีย์ ฉันเจอพวกโง่เขลาจองหองมามาก แต่พวกเขาต่างมีข้อดี พวกเขารู้ว่าพวกเขาไม่ควรจะทำให้ฉันโกรธ
“นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันได้เจอกับคนหยิ่งยโสที่ไม่ได้มีอิทธิพลอะไรมากนักแต่กลับยังกล้าอวดดีต่อหน้าฉันอย่างนาย!
“ทำไม? นายจะจัดการฉันเพียงเพราะฉันไม่ยอมฟังนายงั้ยเหรอ?
“นายจะทำยังไงก่อน?
“จะฆ่าฉันเหรอ?
“กล้ารึเปล่า?”
เคนทำราวกับว่าเขาสามารถควบคุมฮาร์วีย์ได้ สีหน้าของเขาเฉยเมยและหยิ่งผยอง
“อยากรู้ก็ลองคลานมาตรงนี้สิ” ฮาร์วีย์ท้าทาย
“นายจะให้ฉันคลานไปหานายงั้นเหรอ? นายคู่ควรที่จะให้ฉันต้องคลานด้วยเหรอ?”
เคนส่งสัญญาณให้ลูกน้องของเขาดึงตัวไอรีนขึ้นมา จากนั้นเขาก็ตบใบหน้าที่สวยงามของเธอ
“นายไม่ต้องการให้ฉันแตะต้องผู้หญิงคนนี้ใช่ไหม?
“แต่ฉันเพิ่งจะทำอย่างนั้น แล้วนายจะทำไม?”
