ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 291
สีหน้าของลิเลียนเปลี่ยนไปจนสื่อได้หลายความหมาย ตอนนี้เธอลุกขึ้น และชี้ไปที่ฮาร์วีย์ “ไอ้ขยะไร้ค่า อย่าคิดว่าเรื่องมันจะจบลงเพียงแค่นายเอาเงินแปดแสนดอลลาร์มาได้ บอกอะไรให้นะ นายควรไปยืมมาอีกสักแปดแสน ไม่สิ นายต้องไปหามาอีก 1.6 ล้านดอลลาร์! และนายต้องเป็นคนใช้หนี้ทั้งหมดด้วยตัวเอง!”
“ได้สิครับ ไม่มีปัญหา แต่เราอาจต้องรออีกสักสองสามปี ผมเพิ่งยืมเงิน 1.6 ล้านดอลลาร์จากเพื่อน เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะให้ผมยืมเงินไม่หยุดหย่อน จริงไหมครับ?” ฮาร์วีย์บอกออกไป
“แก…” สีหน้าของลิเลียนเปลี่ยนไปอีกครั้ง เธอรีบพูดต่อทันทีว่า “แกเป็นลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์ และตอนนี้แกได้งานแล้ว แกต้องให้เงินรายเดือนกับฉัน และฉันจะเป็นคนจัดการเงินเดือนให้แกทุกเดือน!”
“คุณแม่ครับ ถ้าคุณแม่ต้องการแบบนั้รจริง ๆ ผมสามารถให้บัตรจ่ายเงินสดของผมกับคุณแม่ได้” ฮาร์วีย์ยิ้ม ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเขา
ในทันใดนั้นเอง ซีนเธียร์ซึ่งกำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ข้าง ๆ เธอทนไม่ได้อีกต่อไป ถ้าแม่ของเธอเอาบัตรเงินสดของพี่เขยนั่นก็หมายความว่าแม่ของเธอต้องการเงินเดือนของเขา ถ้าเป็นแบบนั้นพวกเขาจะไม่สามารถไล่เขาออกจากซิมเมอร์ได้
ในห้องนอน ซีนเธียร์อดไม่ได้ที่จะพูดกับแม่ของเธอ “แม่คะ ทำไมแม่ถึงเอาบัตรเงินสดของเขามาด้วยล่ะ? เขามีรายได้เท่าไหร่ต่อเดือน? ถ้าแม่เอาบัตรเงิดสดของเขา คุณแม่จะไล่เขาออกจากซิมเมอร์ได้ยังไง?”
ลิเลียนพูดอย่างเย็นชาว่า “เพื่อนของมันให้มันยืมเงินจำนวนมากได้ในคราวเดียว แน่นอนว่าเงินเดือนของมันต้องไม่น้อยแน่นอน ด้วยเงินจำนวนนั้นฉันจะซื้อกระเป๋า Hermes ได้อีกสองสามใบเลยล่ะ”
“จะการไล่มันออกจากซิมเมอร์ เราต้องรอจนกว่าพี่สาวของลูกจะตัดสินใจอีกครั้ง ตอนนี้เธอยังไม่ตัดสินใจ แม่จะใช้บัตรนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม นั่นเพราะฉันไม่ต้องออกแรงอะไรเลย!”
ลิเลียนคิดว่ามันค่อนข้างสมเหตุสมผล เมื่อฮาร์วีย์ถูกไล่ออกจากซิมเมอร์ ก็ยังไม่สายเกินไปที่จะคืนบัตรนี้ให้เขา ในที่สุดเงินเดือนของฮาร์วีย์ในตอนนี้ก็เป็นของเธอ
เมื่อลิเลียนคิดระหว่างบอกผู้อาวุโสซิมเมอร์เกี่ยวกับการกระทำที่นอกใจของฮาร์วีย์หรือไม่ ตอนนี้ผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็โทรหาพวกเขา และสั่งให้ทั้งพวกเขาไปพบ
***
ที่ คฤหาส์ซิมเมอร์
ผู้อาวุโสซิมเมอร์นั่งอยู่บนโซฟา และสีหน้าของเขาค่อนข้างน่าเกรงขาม แซ็คยืนอยู่ข้าง ๆ เขาวางมือไว้ที่ข้างลำตัวอย่างเจียมตัว
แต่เขาหัวเราะเยาะอยู่ข้างในเมื่อเห็นทั้งแมนดี้และฮาร์วีย์เข้ามา
เมื่อเห็นแมนดี้ เขาก็เดาได้ว่าเธอต้องการอะไร ในตอนนี้เธออาจต้องการหย่ากับฮาร์วีย์มากที่สุด เธออาจต้องการใช้ประโยชน์จากโอกาสนั้นเพื่อกำจัดสามีที่ไร้ค่าคนนี้ และไปหาพบสามีที่โดดเด่นและแข็งแกร่ง จากนั้นเธอจะได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่
“น่าเสียดายที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นแน่นอน” แซ็คไม่สามารถหยุดเย้ยหยันได้ แต่ไม่แสดงมันออกมาทางสีหน้า
“คุณปู่ มีอะไรให้พวกเราจัดการหรือครับ ทำไมให้คนเรียกพวกเรามาที่นี่” เมื่อเห็นสีหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์ ลิเลียนก็ดูกังวล แต่เธอยังคงเดินต่อไปข้างหน้าและพูดว่า “คุณปู่ มีอะไรให้พวกเราจัดการเหรอคะทำไมให้คนเรียกพวกเรามาที่นี่?” เมื่อเห็นสีหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์ ลิเลียนก็ดูกังวล แต่เธอยังคงก้าวเดินต่อไปข้างหน้าและถามออกไป
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่ตอบสนองใด ๆ เขามองไปที่ฮาร์วีย์และพูดอย่างเย็นชาว่า “ฮาร์วีย์ แกมีความสามารถมากจริง ๆ แกสามารถจองโต๊ะวีไอพีในร้านอาหารเดอะเวสเทิร์นที่อยู่ชั้นบนสุดของโรงแรมแกรนด์นิอัมมี่ได้ยังไง? แกยังให้คนมาไล่แซ็คออกไปอีก ตอนนี้แกช่างมีความสามารถขนาดนั้นได้ยังไง! ฉันถามแกหน่อย แกจงใจที่จะทำให้พวกเราซิมเมอร์อับอายใช่ไหม?”
หลังจากนั้นทั้งลิเลียนและแมนดี้ก็มองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความประหลาดใจ
พวกเขารู้ดีว่ามันยากแค่ไหนที่จะสามารถจองโต๊ะวีไอพีในร้านอาหารเดอะเวสเทิร์นได้
แม้ซิมเมอร์เองก็ไม่สามารถทำแบบนั่นได้ แต่ลูกเขยอย่างฮาร์วีย์สามารถทำแบบนั้นได้! เขาเป็นใครกันแน่?
“ผู้อาวุโสซิมเมอร์ ผมคิดว่าคุณกำลังเข้าใจผิด แม้ว่าผมจะได้โต๊ะวีไอพี แต่ผมก็ไม่ได้สั่งให้ใครมาไล่แซ็คออกจากที่นั่น เขาไม่มีสิทธิ์เข้าไปที่โซนวีไอพี แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม?” ฮาร์วีย์บอกรายละเอียด
“แก…” สีหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์มืดลงเล็กน้อย เขารู้ว่าสิ่งที่ฮาร์วีย์พูดควรเป็นความจริง แต่ขยะไร้ค่านั้นมีสิทธิอะไรที่สามารถทำอะไรแบบนั้นได้?
“ได้! บอกฉันมา แกจองที่นั้นได้ยังไง? แกใช้บัตรสมาชิกซิมเมอร์งั้นเหรอ?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ยังคงพูดอย่างเย็นชา
“ผู้อาวุโสซิมเมอร์ ถ้าผมสามารถจองที่โต๊ะวีไอพีด้วยบัตรสมาชิกของซิมเมอร์ แล้วไอ้งี่เง่าอย่างแซ็คจะจองที่นั่งได้แค่ที่ธรรมดาทั่วไปได้ยังไง?” ฮาร์วีย์พูด
“แก…” สีหน้าของแซ็คยุ่งเหยิง เขาต้องการระบายความโกรธออกมา แต่วันนั้นเขามีเป้าหมายอื่นในใจ เขาพยายามห้ามตัวเองไม่ให้อารมณ์ร้อน
“ได้! งั้นบอกมาสิ แกทำได้อย่างไร?”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็สงสัยเหมือนกัน แน่นอนว่ามีเพียงตระกูลชั้นสูงเท่านั้นที่สามารถจองโต๊ะวีไอพีที่นั้นได้
ขยะไร้ค่านี้ทำอย่างนั้นได้อย่างไร?
“บอกบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอ? ผมเป็นประธานของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์” ฮาร์วีย์ยิ้มและบอกออกไป
