ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 322
ดูเหมือนว่าแมนดี้กำลังจะอยากกำจัดลูกเขยคนนี้และหาสามีคนอื่นที่สามารถช่วยเธอได้
ขณะนั้นแซ็คมีความระแวดระวังตัวเองอย่างมาก
“คุณปู่ จะปล่อยให้ฮาร์วีย์ทำตัวโง่ ๆ ต่อไปแบบนี้เหรอครับ? อาจจะมีคนสั่งให้เขาก่อความวุ่นวายเรื่องนี้ อาจจะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของคนในตระกูลซิมเมอร์” แซ็คพูดอย่างเจ้าเล่ห์
ผู้อาวุโสซิมเมอร์มองเขาอย่างเย็นชา สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าแซ็คใจแคบเพียงใด เห็นได้ชัดว่าเขายังคงตั้งเป้าไปที่แมนดี้
อย่างไรก็ตามแซ็คอาจจะพูดถูก บางทีแมนดี้ก็สั่งให้ฮาร์วีย์ทำแบบนี้
ในขณะนั้นผู้อาวุโสซิมเมอร์กำลังเฝ้าระวังแมนดี้อย่างลับ ๆ เขาเหลือบมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชาและพูดว่า “ฮาร์วีย์ ที่นี่เป็นสถานที่สำหรับพูดคุยเรื่องธุรกิจ ถ้านายอยากแสดงตลก นายออกไปเล่นที่อื่น”
“ผู้อาวุโสซิมเมอร์ คุณอาจคิดว่าผมล้อเล่น แต่สิ่งที่ผมบอกคุณคือความจริง” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น
“ฉันทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ นายบอกว่านายได้รับเชิญจากมิสไนส์เวลล์ สุภาพสตรีจากตระกูลไนส์เวลล์งั้นเหรอ? ได้ยังไง? ด้วยหน้าตาของนายงั้นเหรอ? นายไม่มองตัวเองในกระจกเลยหรือไง? นายน่าจะรู้ดีกว่าใคร จริงไหม?” แซ็คตะคอกใส่ฮาร์วีย์อย่างไม่สบอารมณ์
“บางทีตระกูลไนส์เวลล์อาจจะชื่นชมในตัวผม” ฮาร์วีย์บอก
“ชื่นชมนาย? หมายถึงความไร้ประโยชน์ของนายหรืออาจจะเป็นความจริงที่ว่านายสามารถล้างห้องน้ำได้? บางทีพวกเขาอาจจะรู้สึกซาบซึ้งที่นายเป็นลูกเขยที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย? อย่าบอกนะว่าตระกูลไนส์เวลล์วางแผนที่จะให้นายเป็นลูกเขยของพวกเขา” แซ็คนวดขมับของเขาราวกับว่าเขากำลังคิดหนักจนปวดหัว
“เราให้นายเข้าสู่ตระกูลซิมเมอร์ได้ยังไงกันนะ? โชคดีที่นายพูดคำพวกนี้ในตอนที่นายอยู่ต่อหน้าพวกเรา ถ้านายพูดแบบนี้ในที่สาธารณะตระกูลซิมเมอร์คงจะเป็นตัวตลกในนิอัมมี่…ไม่สิ อาจจะทั้งเซาท์ไลท์!” แซ็คเย้ยหยันอย่างดูถูก
“ฮาร์วีย์ หุบปากซะ ฉันรู้สึกคลื่นไส้เมื่อได้ยินนานพล่ามอะไรแบบนั้น นายมองตัวเองในกระจกและดูว่านายมีสภาพแบบไหน? เรารู้สึกไม่สบายทุกครั้งที่ได้มองนาย ดังนั้นช่วยหยุดพูดอะไรที่น่ารังเกียจได้ไหม ขอร้องเถอะ!” ควินน์มองฮาร์วีย์อย่างดูถูก
“ผู้อาวุโสซิมเมอร์ คุณแน่ใจใช่ไหมว่าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากผม” ฮาร์วีย์ไม่สนใจสองคนนั้นและยังคงพูดกับผู้อาวุโสซิมเมอร์ต่อ
ผู้อาวุโสซิมเมอร์หัวเราะเยาะอย่างเย็นชา “เราไม่ต้องการความกรุณาของนาย ตระกูลซิมเมอร์ไม่ได้จมดิ่งลงสู่จุดที่ต้องพึ่งพาลูกเขยที่ไร้ค่าเพื่อช่วยพวกเรา!”
