ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 335
ผู้อาวุโสซิมเมอร์หายใจเข้าลึก ๆ สีหน้าของเขาถูกแช่แข็งค้างไว้
ฮาร์วีย์มีคุณสมบัติอะไรที่สามารถเดินเคียงข้างมากับนายใหญ่แห่งไนส์เวลล์ได้? เขาต้องรู้ให้ได้ แต่ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ เรื่องนี้ไม่สำคัญเลย
ที่สำคัญกว่านั้นเรื่องมันเกิดขึ้นจริง
“เกิดอะไรขึ้น? ฮาร์วีย์ไอ้ขยะไร้ค่าคนนี้ มันมีสิทธิอะไร?”
ควินน์รู้สึกไม่พอใจ
แม้ว่าเธอจะไม่ต้องคุกเข่าถ้าเห็นฮาร์วีย์มาร่วมงาน แต่เธอก็ยังไม่อยากยอมรับว่าขยะไร้ค่าในสายตาของเธอกำลังยืนอยู่ข้าง ๆ นายใหญ่แห่งตระกูลไนส์เวลล์ราวกับทายาทของเขา!
แมนดี้รู้สึกประหลาดใจ แม้ว่าเธอจะไม่แปลกใจเหมือนคนอื่น ๆ นั่นเพราะเมื่อไม่นานมานี้สามีของเธอทำให้เธอรู้สึกว่าเขาเต็มไปด้วยความลึกลับ
แต่แมนดี้ไม่เคยคิดมาก่อนว่าสามีของเธอจะสามารถใกล้ชิดคนสำคัญ ๆ อย่างเชน ไนส์เวลล์ ได้
“อาจเป็นเพราะภาพวาด ‘ยอดเขาแลนเดอร์ แห่งเทือกเขาร็อกกี้หรือเปล่า’? นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาได้ใกล้ชิดกับนายใหญ่แห่งไนส์เวลล์?” แมนดี้พึมพำกับตัวเอง มีเพียงแค่เหหตุผลนี้เท่านั้นที่สามารถอธิบายได้
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ได้ยินแมนดี้และถามว่า “แมนดี้ ภาพวาด ‘ยอดเขาแลนเดอร์ แห่งเทือกเขาร็อกกี้’ คืออะไร? อธิบายมาเดี๋ยวนี้”
แมนดี้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“มีการประมูลเมื่อไม่นานมานี้ ฮาร์วีย์ได้ประเมินภาพวาดที่มีชื่อเสียงซึ่งสืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน นั่นคือ ภาพวาด ‘ยอดเขาแลนเดอร์ แห่งเทือกเขาร็อกกี้’ ครั้งนั้น มิสโรซาลี บอกว่าเป็นของปลอม แต่ฮาร์วีย์แย้งเธอ จากนั้นมิสโรซาลีก็ปรึกษากับนายใหญ่ไนส์เวลล์ผ่านวิดีโอคอล จากนั้นก็พิสูจน์ได้ว่าภาพวาดนั้นเป็นของจริง และมีมูลค่าหลายล้านดอลลาร์…”
“เข้าใจแล้ว…”
ผู้อาวุโสปล่อยลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก
เขาคิดว่าฮาร์วีย์มีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา แต่เป็นเพียงความโชคดีที่เขาได้รู้จักกับนายใหญ่แห่งไนส์เวลล์ และกลายเป็นเพื่อนกันแม้อายุจะต่างกันก็ตาม
“ใช่สิ แล้วตอนนี้ภาพวาดอยู่ที่ไหน?” ผู้อาวุโสถามออกมาทันที
ถ้ามันอยู่ในมือของแมนดี้ เขาจะเอามันมาไม่ว่ายังไงก็ตาม ภาพวาดที่สืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน คุณค่าเกินจินตนาการแน่นอน
แมนดี้ดูสับสน
“ฮาร์วีย์เอามันไปแลกกับแหวนกับ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ และมอบแหวนให้หนู…”
แมนดี้รู้สึกหนักใจหลังจากพูดเรื่องนี้ ฮาร์วีย์เป็นคนที่ดีกับเธอมาตลอด แต่สิ่งที่เธอมีก็คือความสงสัยในตัวเขา
พวกซิมเมอร์ที่อยู่ข้าง ๆ เธอได้ยินแบบนั้นก็มองไปที่แมนดี้ราวกับเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด
ไม่น่าแปลกใจที่แมนดี้เข้ากับผู้คนใน ยอร์ก เอนเทอร์ไพรส์ ได้ เพียงเพราะเธอให้ของขวัญที่มีมูลค่ามหาศาล นั่นคือ ภาพวาด ‘ยอดเขาแลนเดอร์ แห่งเทือกเขาร็อกกี้’
ทุกคนคิดว่าเธอมีพรสวรรค์ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอไม่ได้มีความสามารถอะไรเลย
ในขณะเดียวกันนายใหญ่แห่งตระกูลไนส์เวลล์ก็นั่งลงบนที่นั่งของเจ้าภาพ ฮาร์วีย์เดินมานั่งทางด้านซ้ายของเขา
ภาพที่เห็นทำให้ทุกคนในห้องโถงตกใจ
ผู้ชายคนนั้นไม่ได้มาจากไนส์เวลล์สามารถนั่งอยู่ที่ ๆ นั่งที่สำคัญที่สุดอันดับสองในงานนี้ได้ยังไง? เกิดอะไรขึ้น?
และทางด้านขวาก็คือโรซาลี สถานการณ์นี้ทำให้ผู้คนคิดถึงความเป็นไปได้อื่น ๆ
“หรือชายหนุ่มคนนี้จะเป็นหลานเขยในอนาคตของนายใหญ่ไนส์เวลล์ เป็นแฟนของโรซาลีงั้นเหรอ?”
“มิสโรซาลีช่างมีรสนิยมดีมาก! ผู้ชายคนนี้มีออร่าที่สง่างาม เขาต้องเป็นคนที่มีความสามารถจริง ๆ !”
“ช่างมีรูปลักษณ์ที่โดดเด่น ชายหนุ่มที่หล่อเหลาคู่กับหญิงสาวที่สวยงาม ช่างเป็นพรจากสวรรค์จริง ๆ !”
“ฉันสงสัยว่าเขามาจากตระกูลไหน ดูเหมือนคงจะเป็นตระกูลใหม่ในนิอัมมี่!”
คำพูดที่ผู้คนพูดสะท้อนเข้ามาในโสตประสาทของตระกูลซิมเมอร์ ทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนได้ยินเสียงตะปูบนกระดานดำทิ่มแทงเข้าหูอย่างจัง
เพราะตลอดสามปีที่ผ่านมาฮาร์วีย์เป็นเพียงขยะไร้ค่าในตระกูลซิมเมอร์ที่มีสถานะต่ำกว่าสุนัขเสียอีก
แต่ลูกเขยที่ไร้ค่ากลับได้รับคำชมจากผู้คนมากมาย ทำให้ตระกูลซิมเมอร์อึดอัดแทบทนไม่ได้
“ออร่าบนกระสอบขยะไร้ค่าน่ะสิ คนพวกนี้ตาบอดหรือไง?” ควินน์กำลังขบฟันของเธอในขณะที่พูดคำเหล่านั้น
