ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 354
“คนโง่เขลาพูดอย่างไร้ความรับผิดชอบ! ผมเบื่อที่จะเถียงกับคุณแล้ว!”
ชาร์ลส์จ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ และเลื่อนสายตาไปมองเชน
“เชน นายเป็นปรมาจารย์ด้านการพิสูจน์ประเมินค่า ทุกคนจะเชื่อในสิ่งที่นายพูดถ้านายลองพิสูจน์ภาพวาดนี้ดู”
“ใช่ครับนายใหญ่ไนส์เวลล์! คุณลองตรวจดู!”
“ใช่! อย่าปล่อยให้ลูกเขยขยะคนนี้สบประมาทชื่อเสียงของประธานซาราเต้!”
“เราเชื่อนายใหญ่ไนส์เวลล์ ด้วยประสบการณ์ของคุณ คุณจะต้องพิสูจน์ประเมินได้อย่างถูกต้องแน่นอน”
เชนจ้องเข้าไปในดวงตาของชาร์ลส์ จากนั้นล้วงหาแว่นขยายและเริ่มส่องมองภาพวาดอย่างใกล้ชิด
หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “เสือที่แข็งแรงในภาพวาดนั้นดูสดใสและมีพลัง… จากมุมมองนี้มันต้องเป็นภาพวาดของจริงอย่างไม่ต้องสงสัยเลย”
“หวา…”
ทุกคนตกใจ!
ลูกเขยคนนี้หลับตาพูดหรือไง ถึงได้บอกผลสรุปออกมาแบบนั้น!
มันจะเป็นของปลอมได้ยังไงในเมื่อนายใหญ่ไนส์เวลล์บอกว่าเป็นของจริง?
“ไอ้ขยะ! นายได้ยินแล้วใช่ไหม! คุกเข่าลงซะ! ควานออกจากที่นี่ซะ!” หลุยส์ระเบิดอารมณ์โมโหร้ายใส่ฮาร์วีย์ทันทีหลังจากได้รับคำตอบของนายใหญ่ไนส์เวลล์
“หลุยส์อย่าโกรธเขาเลย ฮาร์วีย์แค่ไม่รู้ มันเป็นแค่เรื่องสนุก ๆ อย่าจริงจังกับมันเลย”
โรซาลีเป็นกังวล เธอเดินไปข้างหน้าฮาร์วีย์ทันทีที่เขาถูกบังคับให้คุกเข่า
แมนดี้ซิมอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่สามารถพูดออกมาได้แม้แต่คำเดียว การได้เห็นสามีของตัวเองได้รับการปกป้องจากผู้หญิงคนอื่นก็ทำให้หัวใจของเธอเปลี่ยนไป
เธอรู้สึกเสียใจที่ต่อต้านฮาร์วีย์มาตลอด
ไม่อย่างนั้นคนที่วิงวอนขอร้องและยืนหยัดต่อสู้กับเขาเมื่อเผชิญกับความยากลำบากนั้นควรจะเป็นเธอเอง!
“พ่อหนุ่ม ผมบอกแล้วก่อนหน้านี้คุณต้องถ่อมตัวและเรียนรู้ที่จะเคารพผู้ใหญ่ อย่าอายไปเลยที่ฉันจะสอนบทเรียนให้คุณวันนี้”
ชาร์ลส์ทำตัวราวกับว่าเขาเป็นปราชญ์
“คุณยังเด็กเป็นเรื่องปกติที่คุณจะตัดสินผิด ๆ แต่คุณยังคงทำตัวหยิ่งผยอง นั่นคือความผิดพลาดของคุณ”
หลังจากพูดจบเขาก็มองไปที่หลุยส์
หลุยส์รู้ทันทีว่าเขากำลังบอกใบ้อะไร
“คลานออกไปจากที่นี่ซะ!” หลุยส์สั่งอย่างเกรี้ยวกราด
แน่นอนว่าเรื่องแบบนี้ชาร์ลส์ไม่สามารถทำด้วยตัวเองได้เนื่องจากสถานะของเขา แต่เขาคงนอนไม่หลับถ้าไม่ได้ต่อว่าลูกเขยคนนี้
“ใช่! ออกไปจากที่นี่ซะ!”
“แกเป็นลูกเขยขยะที่ไม่มีความสามารถอะไรเลย แต่ก็ยังท้าทายอำนาจคนอื่น!”
“ประธานซาราเต้เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการวาดภาพและการประเมินค่างานประดิษฐ์ตัวอักษร แกยังเด็กเกินไปที่จะแข่งกับเขา!”
“การที่ต้องแพ้ประธานซาราเต้ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น…”
“ฉันเคยได้ยินมาว่าลูกเขยอย่างคุณเป็นแค่ขยะไร้ค่า ตอนนี้ฉันได้รับรู้มันด้วยตัวเองแล้ว”
“… ”
ฟังสิ่งที่ทุกคนพูดทำให้สีหน้าของแมนดี้เปลี่ยนไป
โรซาลีก็หน้าแดงเช่นกัน
คนอื่น ๆ ในตระกูลซิมเมอร์มองหน้ากัน จากนั้นก็หัวเราะด้วยความสุขใจ
โดยเฉพาะกับแซ็ค ยิ่งสถานะของฮาร์วีย์สูงขึ้นเท่าไหร่ ก็จะยิ่งเป็นภัยคุกคามต่อแซ็ค
และยิ่งฮาร์วีย์ดูไร้ค่ามากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น บางทีเขาอาจจะใช้เรื่องนี้เตะแมนดี้ออกจากบัลลังค์ของเธอได้!
มีเพียงผู้อาวุโสซิมเมอร์เท่านั้นที่สับสน ความคิดหนึ่งต้องการใช้ความสัมพันธ์ระหว่างฮาร์วีย์ และไนส์เวลล์เพื่อไต่อันดับให้กับตระกูลซิมเมอร์
อีกความคิดหนึ่งเขาก็อยากให้ฮาร์วีย์อับอาย
จิตใจของผู้อาวุโสซิมเมอร์สับสน แต่เมื่อมองไปที่การแสดงออกของฮาร์วีย์ ในสายตาของเขาตอนนี้อยากทำให้ฮาร์วีย์ตาย ๆ ไปซะ
‘ลูกเขยขยะคนนี้ทำให้เกิดปัญหามากมาย ตระกูลซิมเมอร์จะยืนหยัดทำธุรกิจในนิอัมมี่ที่ได้ยังไง?’
“พวกคุณเป็นคนใจร้อนขนาดนี้เลยเหรอ?” ฮาร์วีย์พูกโดยไม่สนใจคนอื่น ๆ
“ทุกคนไม่รู้หรือว่านายใหญ่ไนส์เวลล์ยังพูดไม่จบด้วยซ้ำ? คุณไม่กลัวที่จะเป็นฝ่ายผิดหลังจากที่เขาพูดจบงั้นเหรอ?”