ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 376
‘ผู้ชายลับ ๆ ของโรซาลีสามารถซื้อสร้อยคอมูลค่าแปดล้านดอลลาร์ได้ยังไง!’
‘ขโมยมาแน่นอน!’
‘ไม่แปลกใจที่ชายคนนี้ยืนกรานที่จะให้โรซาลีเปิดกล่องของขวัญหลังจากที่เธอกลับบ้านเพราะกลัวจะถูกจับได้!
โอเว่นหัวเราะเยาะและมองไปที่โรซาลี “เธอเปลี่ยนไปมากโรซาลี รสนิยมของเธอสุดจะพรรณนาจริง ๆ ตอนนี้เธอชอบหัวขโมยนี้อยู่งั้นหรอ?”
“แต่นายก็ค่อนข้างชำนาญในการลักขโมยจริง ๆ ! ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีคุณสามารถได้ของมูลค่าแปดล้านดอลลาร์! น่าทึ่งมาก!”
สีหน้าของโรซาลีเยือกเย็นลง เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “โอเว่น ฉันขอเตือน ระวังลิ้นของนายไว้บ้างก็ดี! เลิกพูดเรื่องไร้สาระดีกว่า”
“เรื่องไร้สาระงี่นเหรอ? ฉันเนี่ยนะ?” โอเว่นหัวเราะออกมาเสียงดัง
จากนั้นเขาก็ปรบมือและพูดเสียงดังว่า “ทุกคนมาดูนี่สิ! มีคนขโมยของ! สร้อยคอมูลค่าแปดล้านดอลลาร์ถูกขโมยมา นี่มันเรื่องน่าตื่นเต้นยิ่งกว่าในหนังซะอีก! อย่าปล่อยให้เขาหนีไป!”
เสียงประกาศของโอเว่นทำให้เกิดเหตุการณ์ชุลมุน…
คนกลุ่มหนึ่งล้อมรอบฮาร์วีย์ทันทีและพวกเขาก็ชี้นิ้วไปที่ฮาร์วีย์
หลายคนอดไม่ได้ที่จะอิจฉาหลังจากที่พวกเขาเห็นนางฟ้าที่ดูเย็นชายืนอยู่ข้าง ๆ ฮาร์วีย์
“อย่ามีความรัก ถ้าแกไม่มีเงิน! ขโมยของมาให้ผู้หญิงคนนั้นเหรอ?”
“ดูเขาสิ ฉันไม่คิดเลยว่าเขาเป็นคนแบบนี้”
“ขโมยของในที่สาธารณะแบบนี้เหรอ? ผู้ชายคนนี้ห้าวหาญเกินไปหรือเปล่า?”
“ฉันคิดว่าสาวสวยคนนี้คงตาบอดเพราะความรัก เธอตกหลุมรักคนแบบนี้ได้ยังไง!”
ฮาร์วีย์พูดไม่ออก
เสียงผู้คนดังทั่วทุกสารทิศ ฮาร์วีย์มองไปที่โอเว่นอย่างเย็นชาและพูดว่า “มิสเตอร์ฮอว์กินส์ คุณไม่สามารถซื้อมันได้เพราะคุณจน คุณอยากให้คนอื่นยากจนเหมือนคุณและไม่สามารถซื้อของชิ้นนี้ได้เหมือนคุณงั้นหรอ?”
“จนเหรอ? นายกำลังบอกว่าฉันยากจนงั้นเหรอ?”
โอเว่นยิ้ม ในตอนนี้เขากำลังพับแขนเสื้อขึ้นและสะบัดมือ จากนั้นเขาก็พูดว่า “โจรคนนี้บอกว่าฉันจน ฉันจะให้ทุกคนตัดสิน”
แม้ว่าวันนี้โอเว่นจะแต่งตัวแบบสบาย ๆ แต่เขาก็ยังใส่นาฬิกา Rolex สีทองที่ข้อมือซ้าย
ตัวเรือนออกแบบด้วยทองคำบริสุทธิ์โดยผสมผสานระหว่างสีเขียวและสีทอง
นาฬิกาที่ขายดีที่สุดในปีนี้คือรุ่น เดย์โทน่า สีทองและเขียว ราคาตลาดอยู่ที่ประมาณหกแสนดอลลาร์!
มีเฉพาะในห้างสรรพสินค้าระดับไฮเอนด์ ใครต่างพบเห็นก็ต้องชอบ “ถ้าคนที่สวมนาฬิกา Rolex ราคาประมาณหกแสนดอลลาร์ถือว่าจน งั้นโลกนี้ก็คงไม่มีใครรวยแล้วล่ะ!”
“บางคนไม่สามารถได้มันมาแม้ว่าจะมีเงินมากมายก็ตาม!”
“นั่นมันนาฬิกาในฝันของฉันเลย!”
เงินหกแสนดอลลาร์ หลายคนอาจไม่ได้มีเงินเก็บมากขนาดนี้แม้จะทำงานมาสิบปีแล้วก็ตาม
เงินจำนวนนี้เทียบเท่ากับเงินดาวน์ของห้องคอนโดสุดหรู สำหรับโอเว่นมันเหมาะที่จะอยู่บนข้อมือของเขา
“นายเห็นไหม? นายคิดว่าพวกเขาจะฟังใคร ฉันหรือนาย?” โอเว่นมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างท้าทาย
ชายผู้นี้ไม่ยอมรับว่าเขาเป็นขโมย
เสียดายที่นี่ไม่ใช่มอร์ดู ไม่อย่างนั้นเขาอาจเรียกคนของเขามาจัดการหักแข้งหักขาของชายคนนี้ไปแล้ว
“คุณคิดว่านาฬิกาเก่า ๆ สามารถพิสูจน์ได้ไหมว่าคุณร่ำรวยจริง?” ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา
“ใช่ พิสูจน์ได้แน่นอน นายมีเงินซื้อมันไหม?” โอเว่นยิ้ม
“คุณคิดว่าคุณเป็นคนเดียวที่มีมันงั้นเหรอ?” ฮาร์วีย์ยกมือขึ้นและเขาก็สวมนาฬิกา Rolex รุ่น เดย์โทน่าที่ข้อมือด้วยเช่นกัน
“นี้…”
“ฮ่าฮ่าฮ่า…”
“นาฬิกาเรือนนี้ต้องซื้อมาหลายสิบปีแล้วใช่ไหม? คุณกล้าเอามาอวดได้ยังไง?”
“คุณกล้าอวดนาฬิกาเรือนเก่า ๆ เรือนนี้ได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้นตัวเรือนยังจะมีสนิมเกาะแล้วอีกและมีรอยขีดข่วนมากมายบนพื้นผิวของนาฬิกา ฮ่าฮ่าฮ่า มันตลกสิ้นดี…”
ทุกคนต่างระเบิดเสียงหัวเราะ
อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องปกติในสถานการณ์แบบนี้ คนที่ไม่ใช่มืออาชีพจะรู้คุณค่าของนาฬิกาที่ฮาร์วีย์สวมใส่อยู่ได้ยังไง
หลาย ๆ คนมองว่าเป็นเรื่องที่ดีหากนาฬิกาเก่าเรือนนี้ยังมีมูลค่าประมาณแปดสิบดอลลาร์
มีเพียงโอเว่นเท่านั้นที่สะดุ้งท่ามกลางฝูงชน เขารู้ดี เขาตกใจมากเมื่อเห็นนาฬิกาของฮาร์วีย์
อย่างไรก็ตามเขานิ่งสงบลงามเดิมอย่างรวดเร็ว เขาจำได้ว่านาฬิกาเรือนนี้น่าจะถูกเก็บรวบรวมโดยปรมาจารย์คนหนึ่งในอุตสาหกรรมวัตถุโบราณ
แล้วะมีปรากฏบนมือของชายผู้นี้ได้ยังไง?
ไม่แน่ว่าเขาอาจซื้อนาฬิกาปลอมนี้มาจากที่ไหนสักแห่ง แต่แสร้งทำเป็นว่าเป็นของแท้ ช่างน่าขายหน้าและน่าอับอายมาก ๆ !
