ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 397
“อาจารย์ครับ ผมขอโทษ ผมขอโทษจริง ๆ โปรดยกโทษให้ผมด้วยที่ทำอะไรโดยพลการ ผมสมควรตาย ผมสมควรตายจริง ๆ…”
เอลล่าเคยเคารพรุ่นพี่ของเธอมาก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็มองไปที่เขาและเริ่มถอนหายใจ
เอลล่าจริงจังกับการศึกษาของเธอมากกว่าใคร ๆ
‘เจนเซ่นใช้วิธีการเช่นนี้เพื่อให้ตัวเองมีชื่อเสียงเพิ่มขึ้น ช่างงี่เง่าจริง ๆ ‘
‘เขาไม่รู้หรือไงไม่ว่ายังไงมันก็จะถูกเปิดเผยไม่ช้าก็เร็ว นี่มันเป็นการกระทำที่น่ารังเกียจมากไม่ใช่รึไง?’
เจนเซ่นเห็นเอลล่ามองเขาราวกับแมลงที่น่าขยะแขยงก็ตัวสั่นยิ่งกว่าเดิม
ตั้งแต่ภาคเรียนแรกของมหาวิทยาลัย ตอนที่เขาได้พูดคุยเอลล่าครั้งแรก เขาได้ตัดสินใจแล้วว่าไม่ว่ายังไงเขาจะตามจีบเธอ
เขารู้ว่ารุ่นน้องของเขาให้ความสำคัญกับการศึกษาของเธอมากที่สุด นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงต้องอดทนมาหลายปีเพื่อจัดฉากนี้
เจนเซ่นคิดว่าในที่สุดเขาก็สามารถพาสาวสวยคนนี้กลับบ้านได้ แต่เขาไม่คิดว่าสถานการณ์จะจบลงแบบนี้
“อาจารย์ ได้โปรด! อาจารย์ต้องช่วยผม ได้โปรดเถอะ!”
เจนเซ่นเห็นเกรกอรี่ไม่สบตาเขา เขาอดไม่ได้ที่จะขอความเมตตาอีกครั้ง
เขาไม่เชื่อว่าเกรกอรี่จะเป็นคนใจแข็งและจะไม่ทำอะไรเพื่อช่วยเขา
แต่ปัญหาคือสถานการณ์นี้เกินจะรับมือไหว เกรกอรี่รู้สึกเหมือนกับว่าความภาคภูมิใจของเขาถูกโยนออกไปนอกหน้าต่างโดยฝีมือเจนเซ่น
เขาสามารถยอมรับนักเรียนของเขาที่ไม่มีผลงานวิจัยโดดเด่นได้ แต่เขาไม่สามารถยอมรับนักเรียนของเขาที่กระทำการฉ้อโกงทางวิชาการได้
“เจนเซ่น ตอนแรกฉันคิดว่าเธอแค่มีข้อบกพร่องไปบ้าง และจะดีมากถ้าฉันช่วยหล่อหลอมให้เธอเป็นคนที่ดีขึ้น แต่ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอทำอะไรโง่ ๆ แบบนี้” เกรกอรี่พูดขณะกัดฟัน
เจนเซ่นเหมือนทุกอย่างพังทลายลงมาหลังจากได้ยินสิ่งที่เกรกอรี่พูด
เขาไม่คิดว่าสิ่งที่เขาทำ สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้จะทำให้เกิดผลร้ายแรงแบบนี้
“นั่นผู้เฒ่าแห่งตระกูลคาร์ลสัน!”
“เขาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?!”
“บางทีเขาอาจจะนั่งอยู่หลังเวทีอยู่แล้วหรือเปล่า?”
ฝูงชนตกใจที่ผู้เฒ่าแห่งตระกูลคาร์ลสันปรากฏตัวขึ้น!
ตระกูลคาร์ลสันในเซาท์ไลท์เป็นเพียงตระกูลชั้นสอง
แต่พวกเขาเป็นตระกูลด้านการแพทย์ สถานะของตระกูลในด้านการแพทย์อยู่ในระดับสูง
ไม่มีใครคิดว่าผู้เฒ่าแห่งคาร์ลสันจะมาในวันนี้ด้วย
เขามองเกรกอรี่อย่างลุแก่โทษ
จากนั้นเขาก็เดินไปหาเจนเซ่นทันทีและตบหน้าเขาสองครั้งโดยไม่ลังเล
ผู้เฒ่าแห่งคาร์ลสันดุเขาอย่างรุนแรง “ไอ้เด็กไม่รักดี! ทำเรื่องแย่ ๆ แบบนี้ได้ยังไง?!”
เป็นความจริงที่ว่าคาร์ลสันมีสถานะที่สูงมากในด้านการแพทย์
แต่การฉ้อโกงทางวิชาการเป็นปัญหาใหญ่จริง ๆ และถ้าหากเกรกอรี่ทำลายความสัมพันธ์กับนักเรียนของเขา มันจะส่งผลต่อฐานะของตระกูลอย่างแน่นอน
แม้แต่ผู้เฒ่าแห่งตระกูลคาร์ลสันก็ไม่สามารถปกป้องเจนเซ่นได้
“เจนเซ่น ในเมื่อพ่อของเธออยู่ที่นี่ งั้นฉันจะขอพูดตรง ๆ ”
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอไม่ใช่นักเรียนของฉัน” เกรกอรี่พูดหลังจากจ้องไปที่ผู้เฒ่าแห่งตระกูลคาร์ลสันอย่างเย็นชา
สีหน้าของผู้เฒ่าแห่งตระกูลคาร์ลสันตอนนี้นั้นน่ากลัว แต่เขาก็ยังฝืนยิ้มออกมา
“นักบุญคลาร์ก มันเป็นความผิดของฉันเองที่ฉันทำลายชื่อเสียงของของคุณโดยไม่ได้สั่งสอนลูกชายให้ดี ฉันจะให้คำชี้แจงที่ถูกต้องสำหรับเรื่องนี้กับคุณ”
“ไม่จำเป็น แค่พาลูกชายของคุณออกไปก็พอ! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ตระกูลคาร์ลสันอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกเลยดีกว่า ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ปล่อยให้คุณลอยนวลแน่นอน!” เกรกอรี่พูดอย่างเย็นชา
เขาหันหลังให้กับคนจากตระกูลคาร์ลสันทันที
เจนเซ่นหรี่ตาลง ในที่สุดเขาก็เข้าใจความหมายของการทำผิดพลาด
เขาคิดว่าเขาสามารถมีชื่อเสียงและได้ผู้หญิงในฝันของเขามาได้ด้วยวิธีนี้
แต่ไม่คิดว่าผลจะออกมาแบบนี้
ด้วยการที่ผู้เฒ่าแห่งตระกูลคาร์ลสันถูกเมิน เจนเซ่นจึงค่อย ๆ ก้าวออกจากห้องโถงตามเขาไป
ทันทีที่ประตูห้องโถงปิดลง ความเจ็บปวดที่ปรากฏบนใบหน้าของผู้เฒ่าก็หายไป
มันถูกแทนที่ด้วยการแสดงออกที่น่าสยดสยองทันที
เพี้ยะ! เพี้ยะ!
เสียงตบหน้าอีกชุดดังกึกก้อง
ผู้เฒ่าแห่งตระกูลคาร์ลสันตบหน้าเจนเซ่นจนถอยหลังไปชนกับมุมของกำแพง จากนั้นก็เตะเขาอย่างโกรธฉุนเฉียว
“แกมันโสโครก! สวะ! ถ้าแกยังทำอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ไม่ได้ แกจะไปทำอะไรได้อีก?!”
