ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 463
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถอนหายใจ
“ฉันคิดว่าอย่างน้อยแกได้เติบโตขึ้นมาสักหน่อยหลังจากหลายปีมานี้หรือในบัควู้ด”
“ฉันไม่คิดว่าแกจะโง่เหมือนที่แกเป็น ฉันรู้สึกขายหน้าจริง ๆ ที่มีลูกชายอย่างแก!”
“ฉันเคยคิดเลยว่าแกกับไอ้ลูกเขยของแกเป็นไอ้ขยะไร้ค่าเหมือนกัน!”
“ทั้งครอบครัวเลย แค่ขยะไร้ค่า!”
“ฟู่ ฮาฮ่าฮ่า…”
ทุกคนจากตระกูลซิมเมอร์ในตอนนี้กำลังหัวเราะหัวแทบหลุด
สายตาของความขบขันมองไปยังไซม่อน ซิมเมอร์
ไซม่อนอยากที่จะเอาหัวมุดดินแล้วในตอนนี้ เขาเกลียดฮาร์วีย์ ยอร์กมากจริง ๆ
ในตอนนั้น เขาได้ทิ้งศักดิ์ศรีที่เหลือไปต่อหน้าทั้งตระกูลซิมเมอร์
แมนดี้ ซิมเมอร์กำลังมองที่ฮาร์วี่อย่างผิดหวัง
ไซม่อนและครอบครัวของเขาคงไม่สามารถสู้หน้าที่ไหนได้อีกแล้ว
ขณะเดียวกันกับแมนดี้และฮาร์วีย์ พวกเขาต้องตัดความสัมพันธ์ระหว่างเขาทั้งสองด้วยเหมือนกัน
“แกกล้าร่วมงานเลี้ยงยามเย็นโดยไม่มีบัตรเชิญได้อย่างไร?”
“แกกำลังเล่นตลกแล้ว”
“ให้ฉันพูดความจริงหน่อยนะ!”
“แมนดี้ เธอคิดว่าเธอเองเป็นใครสักคนจริง ๆ เมื่อเธอทำผลงานได้นิดหน่อยในนิอัมมี่!
“เธอควรจะเห็นและรับรู้ว่าเธอเป็นไม่ได้แม้กระทั่งลมตดในอากาศเมื่อเธออยู่ในบัควู๊ด!”
“และเธอยังกล้าที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงระดับนี้งั้นแหรอ? เธอไม่เคยคิดบ้างเหรอ?!” แซ็ค ซิมเมอร์กล่าวขณะที่หัวเราะอย่างเยือกเย็น
ควินน์ ซิมเมอร์กอดแขนของผู้อาวุโสซิมเมอร์อย่างแนบชิด
“คุณปู่คะ ไปข้างในเถอะค่ะ ถ้าคนข้างนอกเห็น เราจะถูกเหมารวมกับพวกมอดข้าวพวกนี้!”
“เห้อ ฉันไม่คิดเลยว่าตระกูลซิมเมอร์มีของเล่นที่น่าขายหน้าแบบนี้!”
ตระกูลซิมเมอร์มองที่ฮาร์วี่และคนอื่น ๆ ด้วยความแดกดัน แล้วเดินไปที่ทางเข้าด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งและเหนือชั้นกว่า
ไซม่อนจ้องที่ฮาร์วี่อย่างโกรธเคือง อยากที่จะบีบคอเขาให้ตายในตอนนั้น
ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างปกติ
“พ่อครับ ไม่ต้องห่วงหรอก พวกเขาเข้าไปไม่ได้หรอก”
ผู้ชายสิบคนขวางทางเข้าของลานด้านนอกของซิลเวอร์ นิมบัส
ทั้ง ๆ ที่ชายเหล่านั้นไม่มีปืนจริงหรือกระสุนจริงเลย ร่างกายของพวกเขามีรูปร่างที่ยอดเยี่ยม อารมณ์โกรธของพวกเขาสูงขึ้น สวมใส่แว่นกันแดดพร้อมกับสูตรพร้อมสีหน้าที่เย็นชาเหมือนน้ำแข็ง
พวกเขาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของตระกูลยอร์ก มีอำนาจด้วยฐานะที่สูงส่งมาก
ในตอนนั้น แซ็คเดินไปที่บอดี้การ์ดและพูดอย่างให้เกียรติว่า “พี่ชาย ได้โปรดขอทางหน่อยครับ”
ต่อหน้าฮาร์วีย์ แซ็คนั้นเย่อหยิ่งเท่าที่เขาจะทำได้
แต่เขารู้จุดที่ควรยืนในตอนนั้น
ในเซาธ์ไลท์ทั้งหมด เขาไม่สามารถขัดใจบอดี้การ์ดส่วนตัวของตระกูลยอร์กได้
แต่ การมีบัตรเชิญก็เป็นเครื่องหมายยืนยันฐานะแล้ว
แซ็คยืนตรงด้วยสีหน้าที่ลำพองใจ
มีคนจำนวนเท่าไหร่ที่สามารถแสดงตัวพร้อมกับบัตรเชิญสิบใบได้ในครั้งเดียว?
นี่คงจะบ่งบอกถึงสถานะของตระกูลซิมเมอร์ทีมีชื่อเสียงและตัวตนในบัควู๊ด
บอดี้การ์ดรู้สึกอึ้งเล็กน้อยกับบัตรเชิญ พวกเขารวมตัวกันรอบ ๆ และอ่านบัตรเชิญอย่างละเอียดและเข้างวด แต่หลังจากตอนนั้น ชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนเป็นหัวหน้าแสดงท่าทีที่เยือกเย็น
“แม้ว่าบัตรเชิญนี้จะเป็นของจริง ฐานะของพวกคุณยังสูงไม่พอ การเข้าถึงถูกปฏิเสธ”
“อะไรนะ?!”
แซ็คและคนอื่น ๆ คิดว่าพวกเขาได้ยินอะไรผิดไปแน่
ควินน์พูดอย่างเย่อหยิ่ง “เป็นไปไม่ได้! บัตรเชิญพวกนี้ตระกูลของสามีในอนาคต ซิลวามอบให้ มันจะเป็นของปลอมได้อย่างไร?”
แซ็คพูดสียงดังว่า “ใช่ พวกนายมั่นใจไหมว่าไม่ได้ทำพลาด? บัตรเชิญพวกนี้ถูกส่งให้กับเราโดยผู้จัดการของตระกูลยอร์ก!”
ในขณะเดียวกัน แซ็คโทรหาเบรนท์ ซิลวาในทันที
“มิสเตอร์ซิลวา เราอยู่ข้างหน้าทางเข้าของงาน พวกเขาจะไม่ปล่อยเราเข้าไป คุณช่วยพวกเราพูดบางอย่าง…”
ก่อนที่แซ็คจะพูดจบ กระบองไฟฟ้าก็ช็อตไปที่หน้าผากของเขา
“พวกแกเขาใจไหม? สถานะของพวกแกไม่สูงพอ พวกแกไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป!”
แซ็คกำลังตัวสั่นด้านหน้าของกระบองไฟฟ้า เขาแทบจะหมดสติ
.
